علاء الدین بروجردی عضو کمیسیون امنیت ملی و سیاست خارجی مجلس تصریح کرد: از چند ماه قبل مسئولین و دستگاههای اطلاعاتی کشورمان هشدارها و پیش بینی های لازم را در اختیار مسئولین کشور سوریه قرار داده بودند اما انفعال و غفلت مسئولین سوری سبب شد که این فروپاشی در کمترین زمان ممکن رخ دهد.
اینک سرانجام سوریه پیش چشم همه دولتهای منطقه است. کشوری با بیش از 22 میلیون جمعیت که بخش بزرگی از آن را مسلمانان تشکیل میدهند، در موقعیتی بغرنج قرار گرفته است.
کیهان موضوع بدهی سوریه به ایران را یک کلاغ، چهل کلاغ غربگرایان دانست و نوشت: تأسف آنجاست که ظاهراً هیچ نهادی در جمهوری اسلامی این چرخه دروغ و دروغسازی را متوقف نمیکند!
بخشی از امکانات را از آنجا خارجکردیم، و چیزهایی که باقی مانده بود مورد تعرض واقع شد و آسیب دید، این برخلاف قوانین بین المللی است. البته باید کسانی که این کشور را تصرف کردند این پیشبینیها را هم میکردند.
اینکه همگان در سراسر جهان نسبت به سرعت تحولات در سوریه اعم از حامیان حکومت قبلی تا طرفداران معارضان غلبه یافته سوری، دچار غافلگیری و شوک ناگهانی از چنین تغییرات برق آسایی شدند، کسی شک و شبههای ندارد و طرف ایرانی نیز از این قاعده کلی مستثنی نیست؛ اما اینکه بی محابا آنان را شماتت کرده و کلیت عملکرد چند دههای ایران را با مقیاس چند روز اخیر به تحلیل نشسته و خط بطلان بر تمامی استراتژی های منطقهای ایران کشید نه منصفانه است و نه قرین به صحت.
ریابکوف در مصاحبه با شبکه «انبیسی نیوز» گفت: «جای او امن است و این نشان میدهد که روسیه در چنین شرایط فوقالعادهای، طبق نیازها عمل میکند و [بشار اسد] را به امنترین شکل ممکن به خاک خود منتقل کرد».
سیاست محل تامین خیر عمومی است و نه محلی برای تسویهحساب و اغراض شخصی. شما به اندازه بشار اسد هم شجاعت ندارید که درماندگی خود را با صدای بلند اعلام کرد. او از این نظر درمانده نوعِ اول است. شما هنوز در پی توجیهی برای تحلیلها و نگرشهای بهغایت اشتباه گذشته خود هستید.
بنظر میرسد تغییر نظام سیاسی در سوریه جدا از تمام چالشهای امنیتی و سیاسی، ابعاد اقتصادی گستردهای هم دارد که همسویی با سیاستهای اقتصادی غربگرایان در سالهای گذشته این مسئله را تشدید کرده است.
از اولین ساعات بعد از سقوط بشار اسد، عدهای از تحلیلگران خارجی درصدد برآمدند به این سؤال پاسخ بدهند که آینده سوریه چه خواهد شد؟ این، سؤال خوبی است ولی مهمتر از آینده سوریه، آینده منطقه بعد از حوادث سریع و کمسابقه یکسال اخیر است.
سوریه کشوری در حاشیه منطقه نیست، بلکه در قلب آن قرار دارد. چنین تحول تاریخی در چنین کشوری، هم کشورهای مهم منطقه و محیط عربی اطراف آن را تحت تأثیر قرار میدهد و هم سیستمهای ژئوپلیتیک غیرعربی همجوار را متحول میکند و بر جهاتی از روندهای جهانی نیز تأثیر خواهد داشت.