روزنامه اصلاح طلب در تحلیل چرایی سقوط بشار اسد نوشته است: خطر وسوسه قماری این است که وقتی بازنده نتواند از عهده پاسخگویی به صاحبان امانت برآید، باز هم به دور بعدی دل میبندد. میخواهد اندک باقیمانده از توان کیسهاش را هم یکجا به کار اندازد تا شاید بخت به او رو کند و به دور بُرد مکرر برسد و بتواند جبران مافات کند.
اداره عملیات نظامی در سوریه از بازداشت یکی از نیروهای حکومت بشار اسد خبر داد. مخالفان هنگام بازداشت او مدعی شدند که در گوشی همراه این نیروی حکومت سابق سوریه فیلمی از عملیات او براى کشتن غیرنظامیان سوری پیدا شده است.
اکنون با سقوط بشار اسد و استقرار دولت جدید در سوریه، معادلات گذشته یکبار دیگر به هم ریخته است. آمریکاییها سراسر منطقه «دیرالزور» سوریه را که منطقه مهم نفتی خوانده میشود در اختیار خود گرفتهاند.
نشریه نیویورک تایمز با انتشار گزارشی مدعی شد، برای دههها، سوریه نزدیکترین متحد عرب ایران در خاورمیانه بود، در حالی که پادشاهیهای ثروتمند خلیج فارس برای افزایش قدرت و نفوذ خود در منطقه درگیر رقابتی نرم و در خفا با ایران بودند.
سقوط بشار اسد و نظام سیاسی سوریه صرف نظر از اینکه بسیار ناگهانی و غیر قابل پیش بینی بود، از جهات گوناگون مورد توجه قرارگرفت و کشورهای متعدد برای تامین منافع خود به تکاپو افتادند.
به گفته یک تحلیلگر غربی، با توجه به انگیزههای تاریخی که زمینهساز روابط عمیق چین و ایران بوده است، آسیب به نفوذ منطقهای ایران احتمالاً ماهیت این رابطه را در آینده تغییر خواهد داد.
فرمانده سپاه اصفهان با اشاره به اتفاقاتی که در کشور سوریه افتاد، گفت: حکومت سوریه یک حکومت بعثی بود که مردم حتی اجازه انجام برخی مسائل شرعی را هم نداشتند. اگر میبینیم در سوریه حکومتی سقوط میکند برای این است که مردم را به عنوان پشتیبان نداشت.
باید همه بدانند که سوریه در زمان مرحوم حافظ اسد با وجود نیاز مادی شدیدی که به درآمد ارزی داشت، خط لوله نفت عراق را که به صورت ترانزیت از سوریه عبور میکرد و بر روی هر بشکه حدود ۳ دلار حق ترانزیت میگرفت و در روز یک میلیون بشکه از این خط ترانزیت میشد و شاهرگ حیاتی صدام بود را بدون درخواست ایران و برای کمک به ایران قطع کرد.
جمعه شب ۶ دسامبر سید عباس عراقچی و علی لاریجانی خود را به دمشق رساندند تا به او دلگرمی بدهند در این کارزار تنها نیست ولو با ورود به صحنه جنگ. اما دیر شده بود. ارتش سوری سلاح را کنار گذاشته بود و در حال ترک میدان نبرد بود. نمیشد جای سربازی که قصد جنگیدن برای وطن خود را ندارد، جنگید. سرعت فتح «تحریر الشام» همه را شوکه کرده بود.