دولت محلی در استان شمالی به جای آنکه مطابق فرمول اداره مناطق توریستی جهان، بخشی از «هزینه نگهداشت و توسعه» مناطق شهری و روستایی را از «مالکان غیربومی ویلاها و برجها» در قالب عوارض سالانه دریافت کند، خدمات مجانی (از جیب بومیها) به این افراد میدهد. تبعات این کار، پیشتر باعث جولان «خانههای دوم» و اکنون ضعف در «مهار یک آتش» شد.