انتصابات

معاون رئیس‌جمهور و رئیس سازمان برنامه و بودجه کشور در احکام جداگانه‌ای، سرپرستان امور‌ «صنعت، معدن و ارتباطات»، «برنامه و بودجه استان‌ها» و «عمومی و قضایی» را منصوب کرد.
معاون حقوقی رئیس‌جمهور با اشاره به تکاپوی دولت در زمینه وضعیت رئیس سازمان امور اداری و استخدامی کشور و رایزنی با دیوان عدالت اداری، گفت: افراد دیگری هم در دولت شرایطی مانند لطیفی دارند.
وزیرآموزش و پرورش در احکام جداگانه‌ای، «سرپرست اداره کل ارزیابی عملکرد و پاسخگویی به شکایات» و سرپرست ادارات کل ۲ استان را منصوب کرد.

قطار انتصابات سفارشی و فامیلی، در حالی همچنان روی ریل خود در حال حرکت است که چندی پیش رئیس جمهور با تاکید بر اینکه بنده هیچ خط قرمزی ندارم گفته بود: «یکی از زمینه‌های بروز فساد، موضوع بکارگیری نیروی انسانی است، لذا در جذب نیرو باید صرفاً بر کارآمدی و صلاحیت‌های قانونی و شرعی تمرکز کرد و به همکاران خودمان نیز تاکید کنیم که از بکارگیری افراد به صرف آشنایی و رفاقت و بدون توجه به شایستگی‌ها خودداری کنند.»
دخالت در انتصابات دولتی توسط نمایندگان مجلس مانند موضوع اخیر انتخاب فرماندار رباط کریم درحالی رخ می‌دهد که پیش از این خردادماه امسال رهبر انقلاب در دیدار با نمایندگان مجلس یازدهم آنها را از دخالت در انتخاب استانداران، فرمانداران و مسائل اجرایی برحذر داشته بودند.
دو روزنامه‌ «جوان» و «کیهان»، خیلی اتفاقی (!) به مسئله‌ای واکنش نشان می‌دهند که این روزها نُقلِ هر محفل و مجلسی است: «سپردن امور به دست اقوام و خویشاوندان نسبی و سببی»؛ با این تفاوت که کیهان با «متلک گویی» واکنش نشان می‌دهد و جوان با «محافظه کاری» اما هیچ کدام ذره‌ای اشاره به ریشه‌ برخی مسائل و مصادیقِ این چالش سطحی اما آزار‌دهنده نداشته اند.
در یک هفته‌ای که مذاکره پیرامون تائید صلاحیت‌های وزرای دوره سیزدهم در مجلس مطرح بود، چندان شفاف نبود اکثر نمایندگان موافق صحبت می‌کنند یا مخالف! آنقدر مبهم حرف می‌زدند که با اینکه چهار دوره در مجلس بودم، نمی‌توانستم تشخیص دهم که گوینده موافق است یا مخالف و فقط ازطریق زیرنویس نام وعنوان موافق یا مخالفی که در تلویزیون درج می‌شد، متوجه می‌شدم.
هنگامی که شایسته‌سالاری نباشد افرادی روی کار می‌آیند که بتوانند رابطه بهتری با کسی که در رأس کار است، برقرار کنند. هنگامی که موضوع ضابطه‌مندی و شایسته‌سالاری کنار می‌رود و رابطه جای آنها را می‌گیرد، فامیل‌ها، شریک‌ها، هم‌جناحی‌ها و هم‌بندی‌ها روی کار می‌آیند و دیگر شایسته‌سالاری رعایت نمی‌شود.
یک واقعیت مهم در مورد دولت سیزدهم این نکته است که هرچقدر از حلقه اول انتصاب‌ها دور می‌شویم برحاشیه‌های این دولت افزوده می‌شود. البته این موضوع تا حد بسیاری طبیعی است.