اقتصاد ایران

فناوری نوظهور بلاک‌چین، به‌‌‌عنوان بخشی از تحول بنیادین انقلاب صنعتی چهارم، حامل کاربردهای متعدد و بی‌‌‌نظیری برای کشورهای جهان است؛ از تسهیل پرداخت‌‌‌های بین‌المللی گرفته تا توسعه فضای کار اینترنت‌اشیا. با این‌‌‌حال، آنچه به‌‌‌عنوان دستاورد انقلاب بلاک‌چین مورد انتظار است، کمک به کاهش شکاف ثروت میان کشورهای توسعه‌‌‌یافته و در حال توسعه است. در واقع، فناوری بلاک‌چین قادر است، در آینده‌‌ نزدیک به ایجاد جهانی عاری از فقر کمک کند؛ اما این فناوری چگونه می‌‌‌تواند شاه‌‌‌کلید جهانی عاری از فقر و محرومیت باشد؟

اقتصاد دانش‌‌‌بنیان، یکی از مباحث نوین و نوظهور مطرح در علوم اقتصادی است. نقش دانش در اقتصاد، به دلیل بهبود و ارتقای بهره‌‌‌وری عوامل تولید، از گذشته مورد توجه بوده و جایگاه آن به‌‌‌عنوان عامل درون‌‌‌زا در رشد اقتصادی مورد تاکید قرار گرفته است.

از آن‌جا که فقر پدیده‌ای اقتصادی است، به‌طور طبیعی در حوزه اقتصاد آثاری ویران‌گر برجای می‌نهد. این پدیده چنانچه به موقع شناسایی و نابود نشود، چون غده‌ای سرطانی گسترش یافته، جامعه را فرا می‌گیرد و به مرگ اجتماع می‌انجامد.

آخرین سال دهه از دست رفته در اقتصاد کشور (دهه ۱۳۹۱ تا ۱۴۰۰) را در حالی سپری کردیم که در میان شاخص‌های اقتصادی، صرفا آمار تجارت خارجی کشور، در مقایسه با سال قبل از آن، رشد نسبتا خوبی را نشان می‌دهد. این افزایش را نه از باب اصلاح سیاستگذاری‌های اقتصادی و قرار گرفتن اقتصاد در ریل درست و قابل قبول آن می‌توان قلمداد کرد و نه به دلیل بهره‌برداری مطلوب از باب کنار رفتن جمهوری‌خواهان در آمریکا دانست؛ مشابه آنچه در سال ۱۳۹۲ همزمان با انتخابات ریاست‌جمهوری در ایران اتفاق افتاد و کاهش شدید انتظارات تورمی فضای مناسبی برای انجام اصلاحات اقتصادی فراهم آورد.