اصلاح طلبان

تحرکات سیاسی اخیر حسن روحانی و حرف‌وحدیث‌های پیرامون او را باید موبه‌مو رصد و تحلیل کرد. جدیت در رصد کنش‌های روحانی به این خاطر لازم می‌آید که رییس‌جمهوری پیشین کشورمان برخلاف اسلافش، خود را تمام‌شده یا نیروی مقابل حاکمیت و ساخت رسمی قدرت نمی‌داند و هرطور شده می‌خواهد سهمی در مناسبات آینده سیاسی کشور داشته باشد.

شکست اصلاح‌طلبان در انتخابات ریاست جمهوری 1400 دوران جدیدی را برای آن‌ها رقم زده که شاید شاکله اصلی این دوران انزوا و به حاشیه رانده شدن است چرا که حالا و با گذشت بیش از 100 روز از روی کار آمدن دولت سیزدهم، هیچ صدای رسایی از اصلاح‌طلبان شنیده نمی‌شود؛ ماجرا از این قرار بود که با آغاز رد صلاحیت‌های گسترده اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس یازدهم، شورای عالی سیاست‌گذاری اصلاح‌طلبان اعلام کرد که از هیچ لیستی در انتخابات اسفند ۹۸ حمایت نمی‌کند، اما برخی از احزاب قدرت محور جریان اصلاحات با ارائه لیست سعی کردند تا حداقل کرسی‌های اصلاح‌طلبان مجلس دهم را تثبیت کنند که چنین نشد و شکستی نسبی را برای جریان اصلاح‌طلب به بار آوردند.

شورای شهر تهران در دوره قبل در روزهای اخیر اقدام به فضاسازی علیه شورای فعلی کرده‌اند که بنا دارند با این روش عملکرد ضعیف خود را در حوزه‌های مختلف حتی در نگهداشت فضای سبز سرپوش بگذارند.

نتیجه سیاست به ظاهر انقلابی تحریم‌های گسترده اقتصادی ، مشکلات روزافزون و از دست رفتن فرصت‌های بزرگ توسعه ملی و پیشرفت ایران بود