آسیب اجتماعی

آسیب‌های اجتماعی تاثیر تعیین کننده‌ای بر زندگی آحاد جامعه می‌گذارد و پیامدهای آن همه گروه‌های اجتماعی را درگیر خود می‌کند.

شرایط به گونه‌ای است که تحلیل رفتارهای سیاسی و فضای کلی کشور بیش از آنکه به دانش و اطلاعات سیاسی وابسته باشد، در بند روان‌شناسی فردی و اجتماعی است.

مشکلات و نارسایی‌ها با ابعاد و اندازه‌های مختلف در اکثر جوامع دنیا وجود دارند، اما دولت‌ها و سازمان‌های حکومتی تلاش می‌کنند تا کاستی‌ها و معضلات را تا حد مقدور کاهش دهند.

این روزها زیاد با واژه «دیوار» و «دیوارکشی» مواجه می‌شویم.

استاد ملکیان، اخیرا در دو نوبت در باب جبر و اختیار با مخاطبان گفتگو کرده است.

در حالی‌که جهان همواره و امروز بیش از هر زمان دیگری به عدالت اجتماعی واقعی و دستیابی همگانی به مسائل حیاتی و بنیادی اولیه‌ای مثل امنیت، بهداشت، تحصیل و...که از حقوق اولیه‌ی بشری است، نیاز مبرم دارد اما برخی از افراد و نحله‌های تفکری با عقاید مرتجعانه‌ی منشا گرفته از ذهنیت ارباب-رعیتی، استفاده از مواهب زندگی را ملک طلق و مختص گروه‌های خاصی از نوع بشر می‌دانند.

پدیده قتل‌های ناموسی پدیده‌ای مشمئزکننده است که شوربختانه سوابق زیادی از چنین قتل‌هایی در بسیاری از کشورها و از جمله ایران ثبت و ضبط شده است. وقوع این دست از قتل‌ها در سال‌های گذشته در برخی از شهرستان‌ها و استان‌های کشور از جمله اهواز، فارس، آذربایجان شرقی، مریوان، گیلان، کرمان، زاهدان، تهران و آبادان گزارش و ثبت شده است.

چندی پیش خانم دکتر محرز در مصاحبـــه‌ای گفته‌اند: «۶درصد از کارگران جنسی در تهران آلوده به ویروس ایدز هستند!» اما با یک جست‌وجوی ساده در گوگل، می‌توانیم به اظهارات شگفت‌انگیز ایشان برسیم.

از مواردی که افکار عمومی را خدشه‌دار می‌کند، پخش تصاویری است که می‌تواند روحیه مردم را آزرده کند. شخصا با پخش تصاویری همچون موضوع قتل اهواز با هر نیتی که صورت گرفته، خیلی موافق نیستم. شاید هدف آن‌هایی که تصاویر را پخش کردند، ایجاد حساسیت بوده است تا پیامی را منتقل کنند اما دیدن رفتارهای خشونت‌آمیز در روحیه مردم می‌تواند تاثیر منفی داشته باشد.

یکی از دغدغه‌های جدی در کشور موضوع آسیب‌های اجتماعی است. نوع نگاه ما به آسیب‌های اجتماعی در ادوار مختلف متفاوت بود. در مقطعی رویکرد غالب، برخوردهای قهری و انتظامی بود. یک مقطعی هم بی‌تفاوت بودیم. مدت طولانی اصلا پرداختن به آنها خیلی اگر نگوییم غیرمجاز بود ولی یک چیزی در همین حد بود و در حد رتق و فتق امور کار انجام می‌شد.