دیگر نمیتوان به معجزه مذاکرات چشم دوخت؛ اقتصاد ایران نیازمند یک جراحی اساسی است. جراحیای که با تکیه بر دانش، تجربه و اراده متخصصان داخلی انجام خواهد شد.
تحول در سیاست خارجی که این روزها نتایج مثبت آن را شاهد هستیم، به مکمل داخلی نیاز دارد تا این دو به کمک همدیگر کشور را به سوی پیشرفت همهجانبه و رها شدن از مشکلات کنونی سوق دهند.
در دیماه سال گذشته، توافقنامهای جامع میان ایران و روسیه توسط رؤسای جمهور دو کشور به امضا رسید؛ توافقی که فرصت طلایی برای توسعه همکاریهای اقتصادی، علمی و دفاعی میان تهران و مسکو فراهم میکند و میتواند بخش مهمی از فشار تحریمها را خنثی کند.
فرزند حجتالاسلام کروبی از رفع حصر رسمی پدرش همانطور که قبلا اطلاع رسانی کرده بودم قرار بود ۲۰ فروردین نیروهای امنیتی از منزل خارج شوند ولی بدلیل مسائل امنیتی و حفاظتی با حدود ۱۰ روز تاخیر، سرانجام روز گذشته این کار انجام شد.
در حالی که اقتصاد ایران با چالشهای پیچیدهای مواجه است، وزارت اقتصاد به مدت ۵۰ روز بدون وزیر فعالیت میکند. در این شرایط، دولت نه تنها گزینهای رسمی به مجلس معرفی نکرده، بلکه در پاسخ به رسانهها نیز تنها به کلیگوییهایی مانند «در حال بررسی هستیم» اکتفا کرده است.
بیایید با خودمان صادق باشیم؛ مسوولانی که نه با مشکلات روزمره مردم مواجه میشوند و نه انگیزهای برای حل آنها دارند، برای آنها بحران صرفا فرصتی است برای توجیه ناکارآمدی، نه انگیزهای برای اصلاح.
منتقدان میگویند، ورود دولت به خرید واحد مسکونی موجب بالا رفتن بیشتر قیمت میشود. آنها پیشنهاد میدهند دولت این واحدها را تحت برنامه اجاره به شرط تملیک به مردم واگذار کند، به این صورت که واحدها در اختیار خانوار کمدرآمد قرار گیرد و پرداخت اجاره ماهانه به عنوان پرداخت اقساط وام ساخت واحدها در نظر گرفته شود تا بهتدریج و بعد از چند سال، مستأجران این واحدها صاحب خانه شوند.
دکتر عراقچی در کنفرانس کارنگی بر حق ایران برای دستیابی به فناوری صلحآمیز هستهای تأکید کرد. وی اشاره کرد که ایران آماده توافقی جدید با آمریکاست که منافع اقتصادی ایران را تضمین کند. عراقچی معتقد است همه کشورهای عضو NPT باید از حقوق و مسئولیتهای برابر برخوردار باشند.
کیهان نوشت: مگر میشود با این همه فراز و نشیب و جانفشانی عزیزانی همچون شهیدان علیمحمدی، شهریاری، روشن، فخریزاده و... فعالیت هستهای کشور را با نگاه منافع حاشیهای نگریست و پای میز مذاکره با طرف آمریکایی رفتاری مشابه دهه ۸۰ درخصوص هستهای کشورمان داشت؟
کشور دچار فقدان شایستهسالاری در گزینش افراد برای تصدی امور کلیدی است و بیماریهای خطرناکی از قبیل فامیلسالاری، دوستسالاری و حتی بلهقربانگوسالاری به جان انتصابات افتادهاند.
عربستان سعودی ۱۰ سال پیش دربرابر برجام موضعی محتاطانه اتخاذ کرد و در سال ۲۰۱۸ حامی ترامپ در خروج از این توافق بود، اما اکنون که به گفته کارشناسان رئیسجمهوری آمریکا به حصول توافقی شبیه برجام با ایران نزدیک است، از آن حمایت میکند. چه عاملی موجب این چرخش عمده در سیاست ریاض شده است؟
پیش از آنکه مذاکرات در مسقط و رم جان تازهای بگیرد، یک فرض تلویحی در فضای دیپلماتیک وجود داشت؛ فرضی که آرام اما مؤثر در محافل تحلیلگران زمزمه میشد؛ شاید دونالد ترامپ از موضع اولیه خود مبنی بر برچیدن برنامههای هستهای ایران عقبنشینی کند؛ موضعی سختگیرانه که در ماههای گذشته با صدای بلند از زبان چهرههای تندروی کابینهاش همچون مایکل والتز مشاور امنیت ملی ترامپ تکرار میشد. اما اختلافات پشت درهای بسته کاخ سفید نماند.
عصر ایران نوشت: در صورت میزبانی تهران، طرف ایرانی، راه های بیشتر و بهتری برای مذاکره غیرمستقیم و شبه مستقیم با طرف امریکایی خواهد داشت. ویتکاف فعال اقتصادی موفق امریکایی است و در سفر به تهران می توان درباره پیشنهاد همکاری ها ومعاملات اقتصادی آینده بیشتر با او مذاکره داشت.
پس از آنکه گزینه اول دکتر پزشکیان، علی طیب نیا چهره مطرح اقتصاد کشور حضور در وزارت اقتصاد را به عنوان وزیر پیشنهادی این وزارتخانه نپذیرفت، برخی از رسانه ها با طرح این موضوع که طیبنیا نیامد، معرفی مدنیزاده قوت گرفت، به استقبال حضور وی در وزارتخانه امور اقتصاد و دارایی رفته اند و او را یکی از گزینه های اصلی معرفی به مجلس برای کسب رای اعتماد دانسته اند.
معاون ارتباطات و اطلاع رسانی دفتر رییس جمهور گفت: گزینه نهایی برای وزارت اقتصاد از سوی دولت قطعی شده و به زودی به مجلس معرفی می شود. البته گزینه اول آقای دکتر پزشکیان حتماً آقای طیب نیا بود، اما تنها مانعی که وجود دارد عدم پذیرش ایشان است. هنوز هم گزینه اول آقای پزشکیان، آقای طیب نیا است، اما ایشان این مسئولیت را فعلا نپذیرفته اند.
متاسفانه در داخل کشور هم برخی عناصر ضدمردمی به هر طریقی خواهان جشن گرفتن برای شکست گفتوگوها هستند؛ همچنان که در اسرائیل هم عدهای دنبال شنیدن چنین خبری هستند. ولی آنچه که تاکنون شاهد آن بودهایم، التزام نهادهای اصلی قدرت در دو کشور برای حلوفصل اختلافات بدون توسل به زور است.