عمومی

همواره از تغییرات مدیریتی به عنوان فرصتی برای تزریق خون تازه در رگ‌های یک سازمان یاد می‌شود ( البته این در نظر است و گاها در عمل این چنین نیست!).

آمار و اطلاعات همچون خون برای سازمان‌ها حیات بخش هستند و امکان تصمیم‌سازی و تصمیم‌گیری را برای مدیران فراهم خواهند کرد!

بررسی‌ها در حوزه مطبوعات کشور طی سالیان گذشته حاکی از آن است که در آغاز هردولت، معمولا معدودی از مدیران رسانه‌‌های سیاسی و اقتصادی، با اغواگری‌ و گعده‌های پشت پرده، دست به اقداماتی می‌زنند تا منجر به اتخاذ تصمیم‌هایی شود که مطابق با مصالح و مطامع آنان بخشنامه شود.در واقع این طیف، برای زمینگیر کردن مطبوعات کشور، مسئولان را از راه به بیراهه می کشانند و می‌کوشند فعالیت مطبوعات کشور را از ریل اصلی آن خارج کنند تا هم رشد و توسعه رسانه‌ها را متوقف کنند و هم نشریات استانی را از سر راه خود کنار بزنند. تا مافیای مطبوعات، همچنان به آلاف و الوف برسد.

خروج نخبگان از کشور که موجب نگرانی شده است باید از نگاه کارشناسی و بررسی علت‌ها، آن را مورد توجه قرار داد. این که پدر و مادری با هزاران امید بچه‌ای را بزرگ کرده اما می‌پذیرد که فرزندش برای زندگی و کار به کشوری دیگر برود آن هم فرزندی نخبه که از توانایی علمی‌و کارایی بالایی برخوردار است.

همه می‌دانند که وضعیت جامعه ایران از هر نظر در شرایط ویژه‌ای قرار دارد. فارغ از وجود حس نگرانی نسبت به آینده چند ویژگی دیگر آن در ارتباط با یکدیگر مهم هستند. وجود تورم به نسبت بالا و کاهش درآمدهای مردم و احساس نگرانی از اینکه آیا در آینده می‌توانند از سطح زندگی کنونی خود نیز برخوردار باشند در کنار کمبود منابع درآمدی دولت، وضعیت خاصی را ایجاد کرده است.

امروزه زمان دسترسی به مواد مخدر در شرایطی کاهش پیدا کرده که فرماندهان نیروی انتظامی از افزایش مصرف شیشه و کاهش سن اعتیاد ابراز نگرانی می‌کنند. البته ناگفته نماند که این ابراز نگرانی فقط روی کاغذ است و نیروی انتظامی با همه تلاش‌هایی که در این راه داشته، در حد مطلوب نتوانسته تولید داخل یا ورود مواد مخدر را به کشور را کنترل کند و احتمالا در مدت 10 تا 15 دقیقه در مناطقی که معابر و محله‌هایی خلوت‌تر دارند، نتوانید مواد مخدر به دست بیاورید و هرچه به بافت پرتراکم و شلوغ محلات مرکزی و جنوبی تهران نزدیک‌تر می‌شویم، سرعت دسترسی به مواد‌مخدر هم کمتر می‌شود.