عمومی

ایجاد تغییر و تحولات اداری بعد از تغییر مدیریت ارشد در هر دولتی، یک عرف نانوشته و یک سنت‌ جاری در سازمان‌ها و ادارات دولتی کشور ماست و پس از پایان کار دولت‌ها، کمتر مدیری می‌تواند صندلی یا جایگاهش را حفظ نمایند. البته در بخش خصوصی به لحاظ ریسک در سرمایه‌گذاری‌ها و نظارت صاحبان سرمایه یا نمایندگان آنها، این تغییرات خیلی کم و درحد بسیار محدود صورت می‌گیرد، مگر اینکه سلیقه‌های اجرایی و دیدگاه‌های کیفیتی متضاد و غیر قابل اصلاح باشند.

فاجعه دردناک سر بریدن زن هفده ساله توسط همسرش و با آن سر دور افتخار در اهواز زدن شایسته بررسی بیشتر است تا از تکرار آن در آینده جلوگیری شود.

دختران و پسران جوان ایرانی همانند عشاق اروپایی و آمریکایی در روز ولنتاین خرس و قلب و شکلات قرمز هدیه می‌دهند و شب هنگام به رسم عشاق چینی بالون عشق به آسمان می‌فرستند و مانند زرتشتیان، نامه‌ای که حاوی آرزوهای عاشقانه است را به آب می‌اندازند.‌ بسیاری از آنها حتی آیین «هالوین» اروپایی را نیز به جای می‌آورند و دور کاج کریسمس خانه‌شان دعا می‌خوانند. این بلاتکلیفی و درهم‌ریختگی در برگزاری آیین‌‌ها و مناسک مختلف، تا حد زیادی محصول ناسیونالیسم آشفته و سه منبع متفاوت هویت‌بخش یعنی ایرانیت، اسلامیت و غرب‌گرایی است.

فضای مجازی ظرفیت آن را پیدا کرده تا هر گاه خواستیم مفری برای فرار از بار مسوولیت پیدا کنیم، آن را به عهده فضای مجازی بیندازیم. از جمله قتل فجیع یک خانم در اهواز را به عهده آن انداختند و دیدم که آقای زیدآبادی به طعنه و طنز گفت که مقصر اصلی آهن است که توانسته‌اند با آن کارد برنده‌ای بسازند و گردن دختر را گوش تا گوش قطع کنند.

برای یافتن دارویی از این داروخانه به آن داروخانه می‌روم. دارو ضروری‌ است و باید بعد از دیالیز یکی از نزدیکانم تزریق شود. تا ماه پیش این دارو را در هر ویال حدود صد و بیست هزار تومان از داروخانه ۱۳آبان خریداری می‌کردم. تمام داروخانه‌های دولتی شهر را به اتفاق یکی از همکاران گشتیم متاسفانه دارو یافت نشد.

رئیس بخش مطالعات اسلامی فرهنگستان علوم ایران در یادداشتی به ابعاد گوناگون جنایت اهواز پرداخته است.

چندی پیش خانم دکتر محرز در مصاحبـــه‌ای گفته‌اند: «۶درصد از کارگران جنسی در تهران آلوده به ویروس ایدز هستند!» اما با یک جست‌وجوی ساده در گوگل، می‌توانیم به اظهارات شگفت‌انگیز ایشان برسیم.

رسانه‌ها فرصتی یگانه برای اطلاع‌رسانی و تعامل هستند. در عصری که زندگی با سرعتی سرسام‌آور در حرکت است و وقایع و اتفاقات متفاوت و حتی غیرمنتظره در حال وقوع است؛ این رسانه است که ما را به جهان پیرامون پیوند می‌زند و فرصت شنیدن و دیدن و خواندن و بیان نظرات را ایجاد می‌کند.

از مواردی که افکار عمومی را خدشه‌دار می‌کند، پخش تصاویری است که می‌تواند روحیه مردم را آزرده کند. شخصا با پخش تصاویری همچون موضوع قتل اهواز با هر نیتی که صورت گرفته، خیلی موافق نیستم. شاید هدف آن‌هایی که تصاویر را پخش کردند، ایجاد حساسیت بوده است تا پیامی را منتقل کنند اما دیدن رفتارهای خشونت‌آمیز در روحیه مردم می‌تواند تاثیر منفی داشته باشد.

تأکید بر پرهیز دختران از دوچرخه سواری، توجیه افزایش قیمت برنج و سیب زمینی، توصیف عملیات احیای برجام با عنوان «توافق خوب» و مواردی از این دست در هفته های دیگر هم قابل تکرارند اما ماجرای مهرشاد و غزل نیاز به بررسی جوانب گوناگون دارند. اتفاقا هر دو موضوع (ریاکاری پسر بچه و استفاده یا سوء استفاده از عناوین و احساسات مذهبی برای کسب درآمد) و قتل ناموسی و نحوۀ برخورد با آن با حوزۀ مطالعات و نظرات فقهی و سیاسی و اجتماعی که هر هفته به آنها می پردازند مناسبت دارند.

فاصله ی زمانی کم وقوع جنایت هولناک مونا_حیدری تا دست بدست شدن تصاویر سر بریده شده‌اش بین مردم این بار رکورد جدیدی از زمان بندی خشونت را در کشور ثبت کرد. هرگامی که قاتل فاتحانه در خیابان برمیداشت اخلاق، روح، روان و احساسات جامعه چندین متر سقوط می‌کرد و در این میان شیطانِ خشونتِ عریان بود که پیروزمندانه تکثیر میشد.

با درود به روان پاک شهدای گرانقدر انقلاب که با ارزش‌ترین هستی خود یعنی جانشان را فدای حفظ وطن کردند که روح بلندشان نظاره‌گر عملکرد ما در حفظ میراث‌شان است. چهل و سومین سال انقلاب را در شرایطی آغاز می‌کنیم که به‌رغم تمامی تلاش‌ها و جانفشانی‌ها‌، حال وطن و مردمانش خوب نیست، دغدغه «نان» و «جان»، امنیت روانی اجتماعی، آسایش و آرامش را از آنها سلب کرده که بخش اعظم آن‌، ریشه در ضعف تدبیر و ناکارآمدی مدیران دارد.