یادداشت‌ها

نچه از مجموع اخبار برمی آید این است که جمهوری اسلامی در تلاش است در میدان بازی اسرائیل قرار نگیرد. چرا که نیت اسرائیل از ترور آقای هنیه این است که در مرحله اول در برابر دولت جدید در ایران ایجاد مانع کند و دکتر پزشکیان نتواند حتی شعارهایی که مطرح کرده به عادی سازی روابط با غرب و کشورهای همسایه بپردازد و بهبود اوضاع در داخل کشور کمک کند.

از زمانی که لیست ۱۵ نفره کمیته محیط زیست منتشر شده است؛ نگرانی‌هایی در میان فعالان و پرسنل محیط زیست ایجاد کرده است.این نگرانی‌ها از این جهت که ممکن است باز هم مانند سالیان گذشته فردی خارج از سازمان یا فردی که تخصص محیط زیستی ندارد مسئولیت محیط زیست کشور را بر عهده بگیرد؛ قابل بررسی است.

اسرائیل اهداف چندجانبه ای درخصوص ترور هنیه در تهران دنبال می کرد و اینکه این ترور یک روز پس از سوگند یادکردن دکتر پزشکیان، رئیس جمهوری ایران بوده، به هر حال نشان داد که اسرائیل به دنبال این است که از هر گونه سیاست تنش زدایی در سطح منطقه و جهان جلوگیری کند و وضعیت التهاب و ایران هراسی را حفظ کند.

افکار عمومی نقش برجسته‌ای در تصمیم‌گیری‌های نهادهای سیاستگذار و تصمیم‌گیر دارد خصوصا آنهایی که به نمایندگی از مردم این مسوولیت را برعهده دارند اما در شورای شهر تهران ظاهرا نگاهی دیگر حاکم است؛ نگاهی که برگرفته از سیاست‌ورزی در نادیده‌انگاری افکار عمومی.

مسأله مهم این است که در این شرایط هیچکس نمی خواهد درگیری ها به یک جنگ گسترده منطقه ای بیانجامد.  به نظر می رسد که نتانیاهو نیز با همین اطمینان که محور مقاومت از ورود به یک جنگ منطقه ای  پرهیز دارد به خود اجازه داده که دست به هر اقدام جنون آمیزی بزند تا مقاومت را به گمان خود در بن بست قرار دهد.

ماجرا پیچیده نیست و در دو کلمه خلاصه شده است و آن این که، دیدگاه و بینش و منش بسیاری از اطرافیان و مخصوصاً تصمیم‌گیرندگانی که در کنار ایشان به صف شده‌اند، با دیدگاه و بینش جناب پزشکیان که بار‌ها به صراحت اعلام کرده‌اند نه فقط متفاوت بلکه در برخی از مبانی و اصول، متناقض است. این تناقض اگر به میدان عمل برسد -که متاسفانه در مواردی این‌گونه بوده است- می‌تواند دولت رئیس‌جمهور محترم را با دشواری و ناکامی رو‌به‌رو کند.

رییس کارگروه تحلیل و بررسی سیاسی اتاق وضعیت فلسطین اعتقاد دارد ترور اسماعیل هنیه در قلب تهران، مصداق عبور اسرائیل از تمامی خطوط قرمز سیاسی، دیپلماتیک، نظامی و امنیتی محسوب می شود.

پزشکیان، اعضای دولتش و به ویژه، تیم رسانه ای دولت در ابتدای کار، باید به صورت شفاف و بی‌ پرده به مردم کامل گزارش دهند که اسب زین کرده ای که ادعا می‌شود به دولت جدید تحویل داده شده، دارای چه نواقص، کاستی‌ها و مشکلاتی برای کشور است و چه میراث بدی چه در ابعاد داخلی و خارجی به دولت جدید تحویل داده شده است.

با توجه به اینکه ترور اسماعیل هنیه آنهم در این شرایط در تهران، توهین و تجاوز به حیثیت کشورمان محسوب می شود و باید این حق را برای خود در پاسخگویی قائل شویم ولی اهمیت موضوع و دامی که نتانیاهو برای ایران گسترده، احتیاط و ملاحظات ما را دو چندان می کند، به روایتی مرغ زیرک چون به دام افتد تحمل بایدش.

اما ایران اکنون، چند گام جلوتر از 5 ماه قبل است و مجازات صهیونیست‌ها این بار متنوع‌تر، ترکیبی‌تر و دردناک‌تر خواهد بود. حملات پنج ماه قبل، فقط از چند شهر ایران صورت گرفت و در قیفی تنگ (محدوده به مرز شرقی فلسطین اشغالی/ حداکثر 60 درجه) انجام می‌شد، اما اکنون رژیم صهیونیستی، با تهدید ۳۶۰ درجه‌ای مواجه است و صهیونیست‌ها از هیچ سمتی (شمال، جنوب و غرب/ دریای مدیترانه) احساس امنیت نمی‌کنند.

بدیهی است که ایران و نظام جمهوری اسلامی تاوان خون اسماعیل هنیه را خواهد گرفت. مهمان عزیزی را در خانه ما کشته‌اند. «تاوان این خون تا قیامت ماند بر ما» اما همان‌گونه که عملیات «وعد صادق» با تمام دقت‌ها و سنجیده‌کاری انجام شد، این‌بار نیز به چنان حکمت و درایت و اقتداری نیازمندیم.

اینکه این ترور در تهران اتفاق افتاده است، واکنش عجولانه و از سر ناچاری رژیم صهیونیستی به تحولات روزهای اخیر تهران است.

هدف این ترور شلیک به گفتمان «عادی‌سازی ایران در جهان» است. هدف شلیک به قلب گفتمان اصلاح‌طلبی و تعامل بین‌المللی یا «صلح و پیشرفت» است.

اظهارات مقامات آمریکایی از جمله رئیس پنتاگون که ادعا کردند «اگر مقاومت پاسخ دهد، ما در کنار اسرائیل هستیم و به آنها کمک می‌کنیم‌‌» یک‌بار دیگر نشان داد که اولا این آمریکا پشت این جنایات است و صهیونیست‌ها تنها ابزار آمریکا! و ثانیا مسئول مستقیم هر گونه تشدید تنش و از کنترل خارج شدن اوضاع آمریکایی‌ها هستند.

ضرورت تدبیر و اقدام سنجیده و هماهنگ مسئولان کشور و نهادهای ذی‌ربط بر خنثی کردن مقاصد جنگ افروزانه اسرائیل و بالا بردن حساسیت و قدرت امنیتی و سیاسی نظام در مقابله با پروژه نفوذ و جاسوسی این رژیم پیش از پیش آشکار شده است.

به شهادت رساندن اسماعیل هنیه عبور گستاخانه رژیم صهیونیستی از خط قرمزهاست و ما آرام نمی گیریم زیرا خونخواهی مهمان شهید را وظیفه خود می دانیم.

بدون افزایش بهره‌وری از همه نیروی انسانی در امور سیاست و جامعه، روی توسعه و پیشرفت را نخواهیم دید. جامعه ما جوان و ترکیبی از زنان و مردان و همه رویکردها و نگرش‌ها و گروه‌ها و در یک کلام متکثر است، ولی دولت ما پیر و مردانه و تک‌نگرشی است.

از 15 تیر تا به ۷ مرداد همه منتظر دو مراسم ویژه بودند: «تنفیذ و تحلیف» دو مراسمی که نشان و منزلت خاصی در سیاست‌ورزی ایران از ۴ دهه گذشته به این سو دارد. گفتمان مسعود پزشکیان در آغاز دوره ریاست‌جمهوری خود، متفاوت و مهم بود. شروعی جدی و محکم و پایانی با عهد و پیمان با خدا و مردم . او در آیینی که نماد مردم سالاری است از اهمیت برآورده ساختن مطالبات مردم گفت. بر خردورزی و عقلانیت تکیه کرد.

بعد از کناره‌گیری جو بایدن از نامزدی در انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا به نفع حزب دموکرات، حالا کامالا هریس، معاون اول او در جایگاهی قرار گرفته که مدت‌ها در انتظارش بود. با حمایت چهره‌های اصلی دموکرات مانند نانسی پلوسی و اوباما، او می‌تواند با قدرت بیشتر بر رقابت با ‎ترامپ تمرکز کند.

باید رییس جمهورِ طبیب ما ؛ از مداوایِ دو زخم کهنه و پر عفونت دریغ نورزد که عبارت از؛ اسلام هراسی در خارج، و دین گریزی در داخل است. مرحَم آن دو زخم کهنه بر پیکر اسلام عزیز و میهن مان با ارتباط دوستانه و عزتمندانه با دول خارجی، و رفع موانع از معیشت و رفاه مردم شدنی است، گرچه زمانبر است.

انتخاب آقای محمدرضا عارف از سوی رئیس جمهور برای سمت معاون اولی انتخابی شایسته است که نشان دهنده کارآمدی دولت آینده بر اساس تجربیات و اقدامات رهگشای آقای عارف خواهد بود

تجربه دولت سازندگی، می‌تواند چراغ راه دولت پزشکیان باشد. شرایط عمومی کشور نیاز فوری به بهبود اوضاع معیشتی مردم و کاهش شکاف‌های اجتماعی فزاینده دارد. پزشکیان در هماهنگی حداکثری با رهبری، تشکیل کابینه وفاق ملی متشکل از همه شایستگان معتدل، اما در چارچوب دکترین دولت منتخب، می‌تواند کارساز باشد و بتواند نظام را از این گردنه سخت به سلامت عبور دهد. بازخوانی تجارب گذشته راهگشا خواهد بود.

به نظر می‌آید رژیم با برجسته‌سازی تهدید حزب‌الله، درصدد سرپوش گذاشتن بر شکست در غزه است. شاخ و شانه کشیدن‌های نتانیاهو در حین سفر به آمریکا از این افلاس و دست‌های خالی خبر می‌دهد. اسرائیل مثل موجودی است که به دلیل خفقانی که با‌ آن مواجه شده، باید تنفس داده شود اما هیچ‌کس نمی‌تواند بگوید این بیمار با تنفس برمی‌گردد یا نه. چرا که علائم حیاتی رژیم صهیونیستی رو به زوال است.