طبق اعلام مسئولان کمترین میزان واکسیناسیون سراسری متعلق به استانهای قم، اصفهان و خراسان رضوی بوده است. در مراکز این استانها تاکنون تجمعات ضد واکسنها در واکنش به واکسیناسیون اجباری و اعمال محدودیتهای اجتماعی برای واکسینه نشدهها برپا شده است.
همزمان با افزایش مجدد موارد ابتلا به کووید-۱۹ در اروپا، سازمان جهانی بهداشت روز گذشته (جمعه) خواستار تلاشهای هدفمند در روند واکسیناسیون شد تا این اطمینان حاصل شود که شرایط تزریق واکسن به آسیبپذیرترین افراد در جهان فراهم است.
رییس مرکز مدیریت بیماریهای واگیر وزارت بهداشت ضمن هشدار نسبت به تجویز غیرمنطقی و بی رویه آنتی بیوتیکها و خطر مقاومتهای میکروبی، گفت: از بین بیمارانی که بر اثر ابتلا به کرونا در ICU بستری میشوند حداکثر ۱۵ درصد آنها نیاز به آنتی بیوتیک دارند، اما شاهدیم که ۷۵ درصد آنها آنتی بیوتیک دریافت میکنند و این نشان از مصرف بی رویه دارو دارد.
معاونت مطالعات بخش عمومی مرکز پژوهش های مجلس طی گزارشی به بررسی ساختار نظام چندلایه تأمین اجتماعی و نظام فراگیر بیمه و مطالعه موردی استرالیا، هلند و کانادا پرداخت.
شمار مبتلایان به بیماری «کووید-۱۹» در جهان تاکنون به ۲۵۳ میلیون و ۲۴۲ هزار و ۹۸۸ نفر رسیده، مرگ پنج میلیون و ۱۰۴ هزار و ۶۱۴ نفر بر اثر ابتلا به این بیماری تأیید شده و همچنین ۲۲۹ میلیون و ۱۹ هزار و ۱۳۹ نفر از مبتلایان کووید نیز بهبود یافتهاند.
هلند امروز (جمعه) اعلام کرد که این کشور از روز شنبه اولین محدودیتهای کرونایی در غرب اروپا از تابستان سال جاری میلادی (۲۰۲۱) تاکنون را اعمال خواهد کرد.
شاید قبل از آغاز واکسیناسیون هیچ کس گمان نمی کرد که امتناع افراد از تزریق واکسن، علت شکست پروژه ایمنی جمعی باشد، اما دنیا از جایی و از کسانی سیلی خورد که فکرش را هم نمی کرد.
شمار مبتلایان به بیماری «کووید-۱۹» در جهان تاکنون به ۲۵۲ میلیون و ۶۵۲ هزار و ۱۴۸ نفر رسیده، مرگ پنج میلیون و ۹۵ هزار و ۶۸۳ نفر بر اثر ابتلا به این بیماری تأیید شده و همچنین ۲۲۸ میلیون و ۵۹۴ هزار و ۴۲۹ نفر از مبتلایان کووید نیز بهبود یافتهاند.
معاون فنی مرکز سلامت محیط و کار وزارت بهداشت، گفت: از آنجایی که دانشآموزان زیر ۱۲ سال امکان تزریق واکسن ندارند، مدارس باید با رعایت کامل و دقیق پروتکلهای بهداشتی و استفاده از ماسک در تمام اماکن و ساعتها فعالیت داشته باشند.
امروزه بواسطه ازدیاد نسل و جمعیت جامعه، شیوه های سنتی و قدیمی درمانگر که جامعه بیماران را به شکلی محدود و موردی مورد مداوا و درمان پزشکی قرار می دادند، در این مقطع و معاصر دیگر چنین مکانیسم اجرایی و سبک و سیاق نظام درمانی پاسخگو نیست.