به گزارش سایت خبری پرسون به نقل از دیلی میل، او می گوید: "نوع انسان به وابستگی های اجتماعی و عاطفی قوی نیاز دارد یعنی عشق بین افراد جوان و مسن و در واقع بین افراد در هر سنی".
زمانی که صحبت از قد می شود ممکن است فکر کنید که این موضوع به ژن ها، رژیم غذایی و ورزش بستگی دارد. با این وجود، یک کارشناس توسعه انسانی اکنون ادعا می کند که برای رشد قد کودکان، آنان به عشق، امید و شادی نیز نیاز دارند. پروفسور "بری بوگین" انسان شناس زیستی در دانشگاه لافبورودر بریتانیا ادعا می کند که سلامت عاطفی یک فرد جوان برای جلوگیری از توقف رشد حیاتی است. او ادعا می کند که دوست نداشتن نزدیک ترین افراد و نداشتن هیچ امیدی به آینده باعث ایجاد "استرس عاطفی سمی" می‌شود که می تواند به بدن آسیب برساند از جمله باعث "مسدود شدن هورمون های مورد نیاز برای رشد و قد" شود.
این وابستگی ها برای ارتقای تقریبا تمام عملکردهای بیولوژیکی مانند هضم و جذب غذا در بدن، سیستم ایمنی خوب، و شادی کلی و نگرش مثبت به زندگی لازم هستند.
پروفسور بوگین که نزدیک به پنج دهه در حال مطالعه چگونگی رشد انسان ها بوده است می گوید کشورهایی مانند گواتمالا که در آن شهروندان در بلاتکلیفی، آشفتگی سیاسی و در معرض خشونت زندگی می کنند دارای قد کوتاه ترین افراد در جهان هستند. میانگین قد مردان گواتمالایی در حدود 163 سانتی متر است در حالی که میانگین قد زنان به حدود 149 سانتی متر می رسد.
پروفسور بوگین می گوید از سوی دیگر در هلند که کشور بلندقدترین افراد جهان را در خود جای داده میانگین قد مردان در حدود 183 سانتی متر و میانگین قد زنان در حدود 169 سانتی متر است و سیاست هایی اتخاذ کرده که از مراقبت اجتماعی و امنیت شهروندان اش حمایت می کند.
او می گوید: "اگر امنیت، بهداشت، آموزش و پرورش نداشته باشید و نگران آینده باشید نمی توانید امید داشته باشید و همین امر منجر به استرس مزمن سمی و انسداد هورمون ها (که باعث رشد جسمانی می شود) خواهد شد".
پروفسور بوگین به عنوان بخشی از بررسی خود که نتایج آن در مجله انسان شناسی فیزیولوژیکی منتشر شد سوابق تاریخی قد را که در حدود دو قرن از سال های 1800 تا 1990 را شامل می شود مورد تجزیه و تحلیل قرار داد. این دوره رکود طولانی مدت را پوشش می دهد دوره رکود اقتصادی جهانی که از سال 1873 تا 1879 ادامه داشت.
پروفسور بوگین می گوید رکود طولانی علاوه بر ایجاد مشکلاتی مانند قحطی و بیماری به رفاه مردم در سراسر جهان آسیب می رساند. داده های سوابق تاریخی مربوط به قد سربازان، سربازان وظیفه و زندانیان نشان می دهد مردانی که در سال 1873 در ایالات متحده متولد شده اند یعنی در آغاز رکود طولانی مدت حدود 3 سانتی متر بلندتر از متولدین سال 1890 میلادی یعنی دوره پس از بحران اقتصادی بودند. در بریتانیا میانگین قد مردان نیز در همان دوره رکود از سال 1873 تا 1880 یک سانتی متر افزایش یافت و پس از آن از سال 1880 تا 1890 کاهش مشابهی داشت. پس از آن، میانگین قد مردان برای هر سال تولد به سرعت افزایش یافت از حدود 169 سانتی متر در سال 1890 به 177 سانتی متر در سال 1960 در ایالات متحده و از حدود 167 سانتی متر در سال 1890 به کمی بیش از 176 سانتی متر در سال 1960 در بریتانیا.
پروفسور بوگین می گوید که این داده ها مهم هستند زیرا قد یک شاخص حساس برای اقتصاد به ویژه برای طبقه کارگر در برهه های زمانی ای است که داده های اقتصادی وجود نداشت.
او می گوید در مواردی از این دست ژنتیک، رژیم غذایی و فعالیت بدنی نمی توانند تغییرات قد را توضیح دهند. با این وجود، او اشاره کرد که دوره های دیگر بحران جهانی مانند رکود بزرگ دهه 1930 میلادی و هم چنین جنگ جهانی اول و دوم تاثیر مشابهی بر قد افراد نداشتند احتمالا بدان خاطر که دولت‌های بریتانیا و ایالات متحده "کارهای عمومی عظیمی" را انجام دادند برناه هایی که مردم را دارای شغل و فعالیت اجتماعی نگه می داشتند.
او می گوید: "آنان در آن بازه زمانی پول زیادی به دست نیاوردند اما داشتن شغل و امرار معاش برای عزت نفس و امید به آینده ضروری است. بنابراین، من فکر می‌کنم نگرش روشنگرانه ای نسبت به آن دولت‌ها وجود داشت".
منبع: فرارو
