به گزارش سایت خبری پرسون، سید علی دوستی موسوی در یادداشتی نوشت: وزارت جهادکشاورزی درهفته های اخیر بارها از تلاش برای کاهش قیمت گوشت قرمز از طریق افزایش واردات این کالا از کشورهای مختلف خبرداده واین اقدامش را باعث و بانی کاهش قیمت این کالا درکشور برشمرده است.
براین اساس، بهای متوسط هرکیلو گوشت گرم گوسفند توزیعی درفروشگاه های زنجیره ای بین 330 تا 390 هزار تومان است حال آن که بهای این کالا در فروشگاه های دیگر به حدود 600 هزار تومان می رسد و از این زاویه، خرید گوشت های وارداتی به صرفه به نظر می رسد.
اما این همه ماجرا نیست؛ چرا که براساس مشاهدات میدانی متعدد، گوشت های وارداتی از کیفیت لازم برخوردار نیست و این امر خرید آن را از صرفه می اندازد.
به عبارت دقیق تر، اولا چربی موجود در این گوشت ها بسیار بیشتر از حد معمول است که این چربی چون به قیمت گوشت محاسبه می شود و مورد استفاده هم قرار نمی گیرد و جدا می شود، صرفه اقتصادی خرید را کاهش داده و بهای خالص گوشت را به نزدیکی همان بهای رایج دربازار می رساند .
ثانیاً برخی از این گوشت ها به اصطلاح چغر و دیرپز و سفت بوده و ممکن است مصرف آن رضایت خانوارها را جلب نکرده و مشکلاتی هم برای سلامتی افراد ایجاد کند.
این موضوع هم درباره گوشت های باز وهم درباره گوشت های بسته بندی وارداتی موجود در فروشگاه های زنجیره ای قابل مشاهده است.
لذا جای این پرسش اساسی باقی است که چرا کیفیت این گوشت ها آن طور که باید مورد توجه قرار نگرفته و از این رهگذر، شأن گرانقدر خانوارهای ایرانی رعایت نشده است. در این راستا باید این نکته مغفول اما مهم و به حاشیه رفته را تذکر داد که قرار نیست مردم ایران هر کالایی را با هردرجه کیفیتی؛ به صرف اینکه مثلا تنظیم بازاری است و بهای آن مقداری از بهای بازارکمتراست، دریافت کنند ودم برنیاورند.
حقوق عمومی وشأن مردم ایجاب می کند مهمترین اصل در تامین مایحتاج عموم درکنار کمیت، رعایت کیفیت باشد و اتفاقا هنرخاص دولت این خواهد بود که با کاستن از هزینه های سربار واردات کالا و صرفنظر کردن از بخشی از درآمدش به نفع عموم مردم، کالاهایی با قیمت مناسب وکیفیت رضایت بخش تامین کند؛ نه اینکه صرفا با تکیه برآمارکمی واردات، هر جور کالایی را به سفره مردم بفرستد و بعد هم با مصاحبه های پرآب و تاب دستاوردسازی کند.
البته بدیهی است که کالای مرغوب، گران است و معمولا هیچ ارزانی هم بی علت نیست،اما افزایش کیفیت کالاهایی که برای عموم مردم تامین می شود وکاستن فاصله کیفی آن با کالاهایی که اقشار برخوردار تهیه می کنند، خود نوعی تلاش موثر برای کاهش فاصله طبقاتی خواهدبود.
منبع: اطلاعات
