جای خالی روزنامه نگاران در عفو؟!

مشکل روزنامه نگاران بازداشتی را چگونه باید حل کرد؟
تصویر جای خالی روزنامه نگاران در عفو؟!

به گزارش سایت خبری پرسون، سعید درویشی در یادداشتی نوشت: از قدیم گفته اند بخشش از بزرگان است. عفو رهبر نظام که شامل حال متهمان سیاسی در سوانح پس از فوت زنده یاد مهسا امینی شده است، نورانی ترین اتفاق در ظلمات اغتشاش، اعتراض، بازداشت و زندان بود. این عفو در حقیقت کشیدن دست محبت مقام رهبری بر سر نسل های پس از انقلاب بود تا ثابت شود که در بدترین زمان ها می توانیم بهترین تصمیمات را بگیریم.

از رییس قوه قضاییه هم باید تشکر کرد که چنین پیشنهادی را به رهبر فرزانه انقلاب ارایه کردند و صدها جوان را به زندگی برگرداندند. اما ابهام سوال انگیزی که در خصوص واجدین شرایط این عفو وجود دارد این است که جایگاه خبرنگاران و روزنامه نگاران در این عفو کجاست؟ و آیا این قشر نیز شامل عفو می شوند؟ در شرایط عفو و تخفیف مجازات محکومان حوادث اخیر مواردی نظیر"عدم ارتکاب جاسوسی به نفع اجانب، عدم ارتباط مستقیم با عوامل سرویس های اطالعاتی خارجی، عدم ارتکاب قتل و جرح عمدی، عدم ارتکاب تخریب و احراق تاسیسات دولتی و نظامی و عمومی و نداشتن شاکی یا مدعی خصوصی" ذکر شده است، در حالی که در خصوص بیشتر روزنامه نگاران بازداشتی، اتهام "تبلیغ علیه نظام" وجود دارد که در شرایط عفو متهمان دیده نمی شود.

آنچه برای همه مسلم است این است که روزنامه نگاران نه قتلی مرتکب شدند و نه امکانات شهری و دولتی را به آتش کشیدند، شاکی خصوصی هم ندارند. اگر بخواهیم هر مطلب انتقادی را به تبلیغ علیه نظام تعبیر کنیم، آن وقت چه لزومی دارد که به افزایش تعداد نشریات و رسانه ها پس از پیروزی انقلاب ببالیم؟ وقتی می گوییم به برکت انقلاب آزادی بیان در کشور به وجود آمده است، باید رکن اصلی این آزادی را هم که مطبوعات، خبرنگاران و روزنامه نگاران هستند، در نظر بگیریم.

وقتی گفته می شود صف مردم و معترضان از اغتشاشگران جداست، باید به این نکته هم توجه کرد که صف روزنامه نگاران و خبرنگاران نیز از اوباش و بر هم زنندگان نظم و امنیت جداست. صف روزنامه نگاران و خبرنگاران و روزنامه نگاران داخل کشور از خبرنگاران امثال ایران اینترنشنال نیز جداست که راحت ترین کار یعنی توهین و تبلیغ علیه نظام را از هزاران کیلومتر خارج از ایران انتخاب کردند زیرا شهامت روزنامه نگاران داخل کشور را نداشتند که مشکلات جامعه را رودررو به حکومت منتقل کنند و دلیلی هم نمی بینند که زیر پرچم بیگانه وطن فروشی کنند.

نکته دیگر در خصوص محق بودن روزنامه نگاران از عفو رهبری، این است که در نامه حجت الاسلام والمسلمین اژه ای به مقام معظم رهبری آمده است که " در جریان حوادث اخیر تعدادی از افراد به ویژه جوانان بر اثر القائات و تبلیغات دشمن مرتکب رفتارهای نادرست و جرایمی شدند"، اتفاقا این مورد مهم در خصوص برخی خبرنگاران جوان بازداشتی نیز وجود دارد، زیرا اگر باتجربه بودند و در تحریریه یا دانشکده درست آموزش می دیدند، می دانستند که در التهاب حوادث باید چطور بنویسند تا گرفتار بازداشت و زندان نشوند. به نظر می رسد که مشکل روزنامه نگاران بازداشتی هم می تواند با راه حلی مانند عفو رهبری حل و فصل شود.

منبع: اعتماد

461971