به گزارش سایت خبری پرسون، جمال صفرزاده روزنامه نگار نوشت: با توجه به برگشت بعضی از محصولات کشاورزی صادر شده توسط کشورهای دوست و همسایه، سلامت محصولات صادراتی را زیر سوال می‌برد، اظهارنظر کارشناسان در این زمینه حاکی از آلوده بودن محصولات است. کشورهایی که محصولات را برگشت دادند، علت را غیراستاندارد بودن آن اعلام می‌کنند و محصولات را پرخطر و سمی برای شهروندان خود می‌دانند، بعضی نیز آن را توطئه دشمن می‌خوانند درحالی‌که این کشورها روابط خوبی با کشور ما دارند.
بعضی نیز استفاده بی‌رویه و نادرست از سموم و کودهای شیمیایی و نبود نظارت از دلایل اصلی برگشت خوردن محصولات کشاورزی ایران عنوان می‌کنند. رسول رضایی، فعال کشاورزی در این رابطه می‌گوید: با ایجاد حساسیت بین کشورهای مختلف نسبت به محصولات کشاورزی ایران، مساله استفاده از سم و کود غیراستاندارد مشخص شد؛ وگرنه سال‌هاست که همین سموم و کودها برای کشت محصولات استفاده میشود و سال‌هاست که مردم همین محصولات را خریداری کرده و بیماری‌های مختلفی را از این طریق وارد بدن خود کرده‌اند! البته ممکن است سمومی که اخیرا خریداری شده است، غیراستاندارد بوده و شاید پیش از این مشکل در سموم مورد استفاده کشاورزان، وجود نداشته است.
وی در ادامه می‌گوید: در رابطه با کودهای شیمیایی هم کشاورز به دلیل ناآگاهی و ارزانی و فراوانی کود، به اشتباه میزان بیشتری از حد مجاز را مصرف کرده است درحالی‌که با آموزش می‌توان این موارد را به آنان تفهیم کرد.
نایب‌رییس کمیسیون کشاورزی اتاق بازرگانی ایران نیز گفتند: میزان باقیمانده سموم و کودهای شیمیایی در برخی محصولات کشاورزی ایران نسبت به استانداردهای جهانی کمی بالاتر است، این بدان معنا نیست که تمام محصولات کشاورزی ما آلوده باشد. برخی از سموم وارداتی که عمده آنها نیز از چین می‌آید، روی محصولات کشاورزی ماندگاری دارد. این مشکلات در محصولاتی مانند صیفی‌جات و سبزیجات بیشتر وجود دارد. این در حالی است که در کشور قوانین و مقررات در این رابطه روی کاغذ وجود دارد از جمله دستورالعمل کنترل کیفی محصولات ارایه‌شده در میادین میوه‌وتربار با شاخص‌های بهداشتی... نگاهی به بیانیه آکادمی علوم امریکا در سال 2001 که در آن به مبتلا شدن میلیون‌ها و مرگ هزاران نفر در اثر مصرف مواد غذایی آلوده اشاره شده و سرانجام گزارش‌های متعدد سازمان بهداشت جهانی، نشان می‌دهند که جوامع در هر سطحی از پیشرفت، در امور بهداشتی که باشند، باز هم در معرض خطر گرفتار شدن به انواع بیماری‌های ناشی از آلودگی مواد غذایی قرار دارند و از این رو توجه جدی به آن از اهمیت زیادی برخوردار است.
با توجه به تغییرهای شگرف در شیوه زندگی انسان‌ها و روند پرشتاب آن و بروز تغییرهای گسترده آب‌وهوایی و زیست‌محیطی و هزینه‌های بالای درمان، نگاه و توجه بیشتر و عمیق‌تر به مبحث تقدم پیشگیری بر درمان به‌طورکامل احساس میشود و در صورت غفلت می‌تواند پیامد‌های جبران‌ناپذیر به دنبال داشته باشد.
به این نکته مهم باید توجه شود که معمولا جهت صادرات از بین محصولات (دستچین) استفاده میشود که هم سود خوبی داشته باشد و هم اینکه مشتری محوری لحاظ شود اما با محصولات بی‌کیفیت که در داخل کشور توزیع میشود چه تکلیفی خواهیم داشت، آن محصولات صادراتی به خاطر مواد مضر برگشت خورد حال با مردم و توزیع محصولات داخلی که کیفیت کمتری دارد چه باید کرد؟ در پایان پاسخ به سوالات ذیل ضرورتی انکارناپذیر از سوی متولیان امر است:
آیا محصولات برگشتی پس از مرجوع شدن منهدم می‌شوند یا مهمان سفره‌های مردم ایران میشود؟
آیا این حساسیت کشورهایی که محصولات را برگشت دادند و به فکر سلامت شهروندان خود بودند در کشور خودمان هم وجود دارد؟
آیا توزیع محصولات کشاورزی در میادین تربار و در سطح کشور با نظارت و تایید سلامت صورت می‌پذیرد؟
آیا مردم با خیال آسوده از محصولات استفاده نمایند و نگران انواع بیماری‌ها و هزینه‌های درمانی ناشی از مصرف نبا شند؟
متولی نظارت بر کیفیت و سلامت محصولات کشاورزی چه ارگان‌ها یا دستگاهی است؟
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
منبع: اعتماد
