به گزارش سایت خبری پرسون، محققان در تحقیقات جدید خود به این نتیجه رسیدند که اختلالات تنفسی در خواب با عوارض شدید کرونا ارتباط دارد و این ارتباط احتمالا به دلیل کمبود اکسیژن خون است.
دکتر مهرا، محقق ارشد مطالعات جدید کلینیک کلیولند می‌گوید: از آنجایی که همه‌گیری کووید۱۹ ادامه دارد و جهش‌های این ویروس بیماری را از یک فرد به فرد دیگر بسیار متغیر کرده، بهبود توانایی ما برای پیش‌بینی اینکه چه کسی به بیماری شدیدتری مبتلا می‌شود، بسیار مهم است تا از این طریق بتوانیم منابع را به درستی تخصیص دهیم. برخی از اختلالات خواب به عنوان عاملی محسوب می‌شود که ممکن است منجر به پیامدهای شدیدتر COVID-19 شود. این مطالعه نشان می‌دهد که افراد مبتلا به کووید۱۹ که دچار اختلال تنفسی در خواب بوده‌اند، ۳۱ درصد بیشتر احتمال بستری شدن در بیمارستان و مرگ در اثر کرونا را دارند.
نویسندگان این مطالعه می نویسند: ابتلای مزمن به هیپوکسی مرتبط با خواب ممکن است به عنوان یک مکانیسم اولیه برای پیامدهای نامطلوب بیماری کووید۱۹ عمل کند. این تحقیق هیچ مدرکی مبنی بر اینکه هر یک از اختلالات تنفسی احتمال ابتلای فرد را به SARS-CoV-2-ویروسی که باعث کرونا می‌شود- پیدا نکرده است. دکتر آتل مالهوترا، متخصص طب خواب، که در این مطالعه شرکت نداشت در این باره اظهار داشت که احتمالاً دلیل بسیار ساده‌تری وجود دارد که بسیاری از افراد به این عفونت مبتلا می‌شوند.
وی می‌گوید: من فکر می‌کنم شدت و خطر ابتلا به این بیماری احتمالاً به استفاده از ماسک، واکسن زدن و همچنین فاصله گذاری اجتماعی، از این قبیل چیزها مربوط می شود.
اختلال تنفس در خواب چیست؟
اختلال تنفس در خواب یک سندرم شایع است که با الگوی تنفسی غیر طبیعی در طول خواب مشخص می‌شود.
این اختلال شامل خروپف، سندرم مقاومت راه هوایی فوقانی و آپنه انسدادی خواب است. داده‌های اخیر نشان می‌دهد که یک میلیارد نفر در سراسر جهان تحت تأثیر این اختلال قرار دارند. همچنین شناخته شده که این سندرم باعث هیپوکسی (تامین ناکافی اکسیژن) می شود. «هیپوکسی» به عنوان مخفف «هیپوکسمی» نیز استفاده می شود که به مقدار ناکافی اکسیژن در خون اشاره دارد.
حدود یک سوم از مردم در خواب خروپف می کنند. همه کسانی که خروپف می‌کنند آپنه خواب ندارند. بنابراین، زمانی نگران خروپف هستیم که خرناس یا خروپف عادتی و معمول باشد، مثل اینکه هر شب تمام طول شب خروپف می‌کنیم یا اینکه صدای خروپف آنقدر بلند است به گونه‌ای که همسر ناچار می‌شود برای خواب به اتاق دیگری برود. مورد دیگر که نگران آن هستیم این است که فردی در طول روز دچار خواب آلودگی باشد.
اینجاست که باید آن را جدی‌تر بگیریم. برای این مطالعه، محققان از داده‌های مربوط به ثبت تحقیقات تقریباً ۳۶۰ هزار بیمار کلینیک کلیولند استفاده کردند. در این ثبت، سوابق ۵۴۰۲ نفر شامل داده‌های مطالعه خواب بوده و این افراد گروه مطالعه را تشکیل می دادند.
نویسندگان آن معتقدند: یافته های ما نشان می‌دهد که هیپوکسی اولیه مرتبط با خواب با پیشرفت هیپوکسیک و آسیب ناشی از هیپوکسی در پاتوفیزیولوژی کووید۱۹ مرتبط است و به عنوان تقویت کننده این بیماری عمل می کند. این مطالعه همچنین فرض می‌کند که تنفس نامنظم در طول خواب ممکن است باعث بروز سایر عوامل خطر COVID-19 شود مانند «ریزانفارکت‌ها، التهاب پارانشیم ریوی، انقباض عروق ریوی هیپوکسیک و آسیب ریه. نویسندگان این مطالعه امیدوارند که تحقیقات آنها منجر به بررسی بیشتر در مورد این شود که آیا باید مداخلات اولیه در بیماران مبتلا به کووید۱۹با تنفس اختلال در خواب انجام شود یا خیر. برای مثال، ارائه اکسیژن تکمیلی یا استفاده از دستگاه‌های فشار مثبت راه هوایی، ممکن است به افراد مبتلا به «استرس فیزیولوژیکی هیپوکسیک شبانه بالا» کمک کند تا به پیامدهای شدید کرونا دچار نشوند.
علاوه بر این، اگر تنفس اختلال مزمن خواب نشانگر COVID-19 شدید باشد، پزشکان می توانند در مراحل اولیه بیماری با شدت بیشتری مداخله کرده و از عواقب ناگوار جلوگیری کنند.
