به گزارش سایت خبری پرسون، فرزانه مقدس، خود را عضو کوچکی از کادر درمان کشور می داند و می گوید: من و تمام همکارانم بابت خدماتی که در زمینه سلامت مردم به آنها ارائه می دهد، هیچ چشم داشتی نداریم و زمانی که قدم در این راه گذاشته ایم، عهد و پیمان خود را با خداوند امضاء کرده ایم که بدون شک، پاداش آن را هم گرفته ایم.
این عضو کادر درمان کشور در زمینه نحوه ورود خود به شغل پرستاری گفت: سال ۱۳۹۱ بعد از اتمام تحصیلاتم وارد طرح شدم، مدت زیادی از ورود به شغل پرستاری را طی نکرده بودم که فکر کردم توان حضور در این جایگاه را ندارم و با تغییر شغل، در یک شرکت بیمه استخدام شدم.اما تمام فکرم درگیر شغل پرستاری بود تا بتوانم کمکی به هموطنان خود کنم، در حقیقت آدم پشت میز نشینی نیستم.
حقوق و مزایای شرکت بیمه از شغل پرستاری خیلی بهتر بود اما عهد و پیمانی که با خداوند در قلبم داشتم، مانع از حضورم در این شغل شد و مجدد به شغل مقدس پرستاری رجوع کردم.
بعد از چند ماه فعالیت در اورانش، وارد بخش ccu شدم و با بهبود هر بیمار خوشحال بودم و با از دست دادن یک عزیز، ساعت ها گریه می کردم.
این حال و روز فقط برای من نبود و تمام همکاران من در حال حاضر هم چنین وضعیتی را دارند.
وی در ادامه افزود: بعد از مدتی یاد گرفتم که به جای عدم پاسخگویی به بیماران و همراهان آنان در زمینه روند بهبودی و بیماری آنها، امید بخش باشم و با یادآوری این موضوع که قبل از کادر درمان، خداوندی هست که مراقب ما انسان ها می باشد.
فرزانه مقدس در زمینه پیدایش کرونا و تغییر بخش های مختلف بیمارستان های کشور به بیماران کرونایی گفت: در ابتدای پیدایش کرونا و خبرهای ضد و نقیض منتشر شده، ترسی عجیب در وجود من و همکارانم رخنه کرده بود، حتی خیلی از اعضای کادر درمان که من هم بخشی از این عزیزان هستم، وصیت نامه خود را نوشتیم و هر لحظه منتظر این بودیم که جمع عزیزان را ترک کنیم و جان خود را از دست بدهیم.
در دوران فعالیت در بخش کرونا متاسفانه مبتلا به این ویروس شدم و این باعث شد تا خانواده خود را هم تحت تاثیر قرار دهم و من عاملی بودم برای ابتلای آنها به این ویروس.
جا دارد تشکر ویژه ایی هم از دختر عزیزم داشته باشم که در تمام این دوران، با تمام مشکلات و نبودن های من در کنار خانواده، صبوری کرد و نقطه قوتی برای ادامه راه من شد.
بعد از بهبودی، تعدادی از نزدیکان اعلام می کردند که بخش فعالیتم را عوض کنم تا دچار ابتلای مجدد نشوم، اما اعتقاد دارم که خون من رنگین تر از دیگر همکارانم نیست و باید مجدد به بخش کرونا ورود کنم و در خدمت رسانی به هموطنان خودم اقدام کنم.
این عضو کادر کشور در زمینه اخبار منتشر شده و حرف های مردم پیرو، دستمزدها و پاداش های اختصاص داده شده به فعالان بخش کرونا گفت: تصور مردم در زمینه دریافتی های آنچنانی توسط کادر درمان کشور به قدری ما را آزار می دهد که گاهی از ادامه دادن به مسیر منصرف می شویم، اما وجدان کاری باعث می شود تا گوش های خود را در برابر حرف های واهی، بسته نگه داریم و اعتنایی نکنیم و تمرکز خود را روی فعالیت اصلی خود قرار دهیم.
عدم توجه مسئولین به کادر درمان کشور غیر قابل کتمان است و باید فکری اساسی در زمینه معضلات و مشکلات این عزیزان صورت گیرد.تعرفه‌گذاری خدمات پرستاری به عنوان یک اولویت باید در دستور کار معاونت پرستاری قرار گیرد و فقط به مصداق یک حرف نباشد، امیدواریم طی صحبت ها و خبرهای منتشر شده، این اقدام مهم در سال جاری اجرایی شود.
فرزانه مقدس، عضو کادر درمان کشور پیرو فعالیت خود در زمینه تدریس فن بیان و گویندگی گفت: سال ۹۵ کار گویندگی را آغاز کردم، اما به جهت فعالیت شغلی در دو نوبت،زمان کافی برای آن را نداشتم، اما پیدایش کرونا باعث شد تا در هر زمان آزاد نسبت به تهیه کلیپ های امید بخش اقدام کنم تا یاد خداوند را حتی برای یک نفر در دلش زنده کنم و امید به زندگی را به او مجدد القاء کنم.
در حال حاضر هم با توجه به روند واکسیناسیون صورت گرفته و کاهش ابتلا و فوتی های کرونایی، اقدام به تاسیس آموزشگاهی در زمینه تدریس فن بیان و گویندگی کرده ام تا بتوانم، افرادی که دارای استعدادی در این زمینه هستند را همراهی کنم. مراحل تاسیس آموزشگاه به زودی به پایان می رسد و امیدوارم در این زمینه هم، نقش موثری در شکوفایی نوجوانان و جوانان ایران زمین داشته باشم.
وی در پایان افزود:در کنار ما، افرادی به عنوان نیروی شرکتی در حال فعالیت هستند که متاسفانه با توجه به ساعات کاری و میزان سختی کاری که این عزیزان وارد می شود، متاسفانه از حقوق و مزایای خوبی برخوردار نیستند و این موضوع باعث می شود که گاهی تفاوت از نگاه این دوستان و همکاران نسبت به دیگر فعالان کادر درمان بوجود آید.به عنوان عضو کوچکی از کادر درمان کشور از مسئولان محترم وزارت بهداشت و نهادهای مربوطه خواستار این موضوع هستم که در موضوع ارتقاء حقوق و مزایای این همکاران ترتیب اثر جدی صورت گیرد تا حداقل با تمام سختی های موجود در بتوانند از پس معضلات اقتصادی خانوار خود برآیند.
واقعیت این است که کادر درمان در تمام کشور به ویژه مناطق با وضعیت قرمز شدیدا خسته هستند و این خستگی بیش از آنکه جسمی و نتیجه تلاش ۲۴ ساعته و بی خوابی های مداوم باشد، ناشی از بی توجهی های برخی شهروندان به تلاش ها و فداکاری های بی دریغ آنان است. کادر درمان فداکارانه فرزندان و خانواده و عزیزان خود را در اولویت های بعدی گذاشته اند و اولویتشان بیمارانی شده اند که گاه نای نالیدن هم ندارند و افرادی که رعایت پروتکل های بهداشتی را در الویت خود ندارند، یقین داشته باشند که خودخواه هستند، ولی اگر روزی این عزیزان دچار مشکلی شوند، ما بعد از خداوند در مسیر سلامت آنان قدم بر میداریم.
جا دارد تشکر ویژه ایی هم از مدیریت بیمارستان مرکز طبی کودکان تهران،آقای دکتر شروین بدو، مترون این مرکز خانم مریم شکوری، ریاست بخش دکتر میثم شریف زاده، دکتر بهاره یغمایی، دکتر آناهیتا مجمع، دکتر فرزانه بیرامی، دکتر حوراساطبیبی، دکتر خدیجه ابراهیم خانی، خانم ها :فرزانه رادمرد سرپرستار محترم ، بهاره سلیمیان ، مریم بخشندی،صغری صحرایی، آرزو عزیزی، نیلوفر جعفری، فاطمه تقی نژاد ،راحله ایمنی ،فریبا آجودانی، طاهره فدایی، مهنا سلطانی نژاد، فاطمه ابوالحسنی، شیما نظری، سمیه درگاهی، هانیه صحرایی، فاطمه زهرا نعمت‌زاده، آرزو بنایی، فاطمه میراشه، فاطمه پیامنی، نرجس جلالی، نگین ستاری، زهرا رضوانیان، سمیرا جلالی، سیده مدینه موسوی، سیده طاهره موسوی و آقایان :هادی امیری، میلاد عزیزی، مجید کتابی، محسن عینی، سجاد پاشایی و سعید قنبرنژاد و همکاران بخش های مختلف داشته باشم که در روزهای سخت و طاقت فرسای شیوع ویروس کووید-۱۹ به مانند یک خانواده در کنار یکدیگر بودیم و در خدمت رسانی به هموطنان عزیزمان تلاش کردند.
به امید روزی که تیتری با مضمون پایان کرونا را در خبرها بخوانیم.
