به گزارش سایت خبری پرسون، محمد جواد پهلوان استاد دانشگاه نوشت: در دولت‌های قبلی هم که جا به‌جایی‌ها شکل می‌گرفت بالاخره حواشی، انتقادات و اعتراضاتی شکل می‌گرفت. فلذا از نظر بنده بایستی در مورد این واکنش‌ها یک تقسیم بندی از طرف دولتی‌ها و علی الخصوص حلقه نخست رئیس جمهور صورت گیرد.
صاحب این قلم تصور می‌کند واکنش‌های مذکور به جابه‌جایی‌ها و انتصاب‌ها در دولت از دو حالت کلی خارج نیست.گروهی که منتقد هستند زیر منافع شان تامین نشده و گروهی که منتقد هستند زیرا نگران راستین سرنوشت این دولت هستند.
به هرحال در هر جا به جایی بسیاری از افراد متضرر می‌شوند و بسیاری منتفع. گروه نخست طبعا معترض است و گروه دوم خشنود. در برخی مواقع گروه معترض با ابزار رسانه وارد عمل شده تا بتواند نشان دهد این جا‌به‌جایی به خیر و صلاح دولت نیست. حال اینکه چقدر این نگرانی واقعی باشد الله واعلم.
به صورت خیلی محسوسی این موضوع را در اعتراض به برخی انتصاب‌ها در دولت ابراهیم رئیسی می توان مشاهده کرد.حتی بعضا در اتاق‌های فکر این گروه بودجه‌های بسیاری تامین می‌شود و هم قسم می‌گردند تا فلان مدیر را سر یکسال از جای خود بلند کنند! و یا اینکه حداقل با این فشارها بتوانند امتیازهایی را بگیرند.
در این میان گروه دومی هم است. این گروه ذی‌النفع نیست اما می‌بیند به دولتی که مردم به آن امید بسته اند انتصاب‌هایی در حال شکل‌گیری است و افرادی پست و مقام می‌گیرند که اصلا و ابدا شایسته، مدیر و مدبر نیستند بلکه باری هستند برای روی دوش دولت نو پا!
به نظر، دولت سید ابراهیم رئیسی بایستی با تفکیک انتقاد‌ها این دسته از نقد‌ها را جدی گرفته و به آن توجه نماید. متاسفانه این دولت در زمینه اطلاع رسانی و تعامل با رسانه به شدت فشل و سردرگم است و به همین دلیل هم خیلی بعید به نظر می‌رسد نقدهایی که من باب دلسوزی مطرح می‌شود به سمع و نظر رئیس و اطرافیان برسد. با این حال موضوع نقدهای اخیر در مورد انتصاب‌ها و حواشی آن امری نسبی است و نمی‌شود در مورد آنان رای کلی صادر کرد. معمولا مشاوران و نزدیکان صاحب قدرت تمایل دارند برای آنکه به خود زحمتی ندهند و یا نفع شان در این است که با یک رای کلی همه را با یک چوب برانند. ولی چه بسا از دل همین نقد‌ها و توجه به نکاتی که دلسوزانه و علمی مطرح شده می‌توان دولت را در ریل صحیح قرار داد و کژی‌ها را اصلاح نمود.
توجه: مطلب مندرج صرفا دیدگاه نویسنده است و رسانه پرسون در قبال آن هیچ موضعی ندارد.
