ساسان شاهویسی، اقتصاددان در گفتوگو با خبرنگار سایت خبری پرسون، بیان کرد: آمد و رفت دولتها یک ظرفیت و تنفس مجدد برای بازخوانی وظایف و مسئولیتهای دولت و دسته بندی کردن مطالبات مردم است. یک فرصت برای نیروهای تازه نفس ایجاد میشود تا سیاستهایی که مورد غفلت قرار گرفته و یا دچار چالش شده بررسی و اجرایی شود.
شاهویسی بیان کرد: هر انتخابات در نوع خود فرصت را به مردم، فرد منتخب و نظام سیاسی کشور میدهد تا یک بار دیگر ظرفیتهای خود را مورد آزمایش قرار دهند. نیروهای جدید که فکری و یا فیزیکی هستند، میتوانند با برنامهریزیها و روشهای مدیریت جدید ضمن یک تغییر و تحولی برای نظام سیاسی، یک امید و هوای تازهای را در جامعه ایجاد کنند.
وی تصریح کرد: هر نامزد رئیس جمهوری یک سازوکارها، وعدهها و شعارهارهایی را ارائه میکند. رئیسی برنامه مشخصی دارد که نقشه راه اقتصادی وی است و اولویتها را مشخص کرده و بر طبق آن عمل میکند. این برنامه در جزئیات 200 شاخص و متغیر را به شکل پیوستهای در کنار یکدیگر قرار میدهد. ضمن این که دامنه زمانی آن از روز اول سال اول مشخص است.
این اقتصاددان گفت: بدنه و نیروی اصلی وزارتخانهها تغییری نمیکند، بنابراین حل مشکلات صرفا با ورود یک شخص جدید امکان پذیر نیست. البته باید منتظر معرفی تیم اقتصادی رئیسی ماند، 8 وزیر، وزارتخانه و نهاد بار اصلی اقتصاد را بر دوش میکشند و انتخابها در این زمینه بسیار با اهمیت است.
شاهویسی افزود: در مرحله بعد رئیس جمهور باید از نیروی جوان، تلاش، کوشا و فرهیخته دارای دانش استفاده کند و از رویکردهای جناحی و سیاسی پرهیز کند. انتخاب مخبر به عنوان معاون اول شعار بهرهگیری از نیروهای فراجناحی توسط رئیسی را محقق کرد.
وی ادامه داد: هدفگذاری برای شاخصهای اقتصادی کلان مانند رشد نرخ اقتصادی، تورم، صادرات غیرنفتی، توسط دولت جدید تأثیر خود را بر وضع معیشت مردم، قدرت خرید، سرمایهگذاری، مسکن و سلامت گذاشته و مشخص میشود که سفره اقتصادی مردم بهبود پیدا میکند و یا وضعیت سختتر میشود.
عضو هیئت علمی دانشگاه تهران گفت: وضعیت کسب و کار یک مولفه مهم و بازیگر قدرتمند در زیرساختهای اقتصاد ملی ایجاد میکند. بهبود محیط کسب و کار از برنامههای ششم توسعه است. اهداف تولید و اشتغال از مسیر اصلاح نظام بانکی، مالیات، حذف قاچاق و اولویت بخشیدن به بخشهایی مانند کشاورزی، خودرو و معدن که هر کدام یک ظرفیت بزرگ اقتصادی هستند، ایجاد میشود.
شاهویسی بیان کرد: تمام دولتهای بعد از انقلاب لغزشهایی داشتند. بعضی فرصتها مورد غفلت قرار گرفته و از برخی دیگر به صورت صحیح استفاده شده است. در نهایت الان در این مرحله یک اقتصاد پر نقص و ضعیفی داریم که دنبال مقصر گشتن نیز فایدهای ندارد. ساختار اقتصادی ایران یک اقتصاد سرمایهداری دولتی را تجمیع کرده است.