قاسم محبعلی، کارشناس مسائل بینالملل در خصوص انتخاب وزیر امور خارجه در دولت سیزدهم به خبرنگارسایت خبری پرسون، گفت: ظریف دارای تحصیلات مرتبط از دانشگاه معتبری است و از ابتدای ورود به وزارت امور خارجه سلسله مراتب را طی کرده؛ سابقه کار دیپلماتیک در بخش بینالملل را دارد. به ویژه این که وی با مفاهیم بینالمللی و ادبیات سازمان ملل در بحث هستهای و خلع سلاح نیز مسلط است.
محبعلی تصریح کرد: اگر شخصی خارج از این ویژگیها یعنی بدون تجربه کار و دانش مرتبط در خصوص روابط خارجی و مناسبات دوجانبه برای تصدی وزارت امور خارجه انتخاب شود؛ حتی اگر باهوش باشد نیز زمان بسیاری باید سپری کند تا با مفاهیم و مسائل مربوط به سیاست خارجی ایران آشنا شود. زیرا مسائل منطقه خاورمیانه و جهان به سرعت در حال تغییر است و ایران باید با کشورهای اروپایی و آمریکایی به یک تفاهم سریع در خصوص برجام و پرونده هستهای رسد تا مشکلات اقتصادی خود را رفع کند.
وی افزود: انتخاب نادرست وزیر امور خارجه، خسارات بسیاری را متوجه منافع ملی ایران، سلامت و معیشت مردم میکند. وزیر خارجه باید یک شخصیت سیاسی معتبر و شناخته شده باشد؛ به دلیل این که وی در همه جای دنیا نفر دوم یک کشور محسوب میشود. البته در کشور ما اینگونه نیست و رئیس جمهور نفر دوم کشور است.
این کارشناس مسائل بینالملل ادامه داد: وزیر امور خارجه باید شخصیت سیاسی با دانش سیاسی مرتبط و تجربه بینالمللی باشد؛ در غیر این صورت نباید انتظار دستاورد مهمی برای منافع مردم در سالهای آینده را داشت.
محبعلی در پاسخ به این سوال که آیا در انتخاب وزرای خارجه در دورههای قبلی این نکات رعایت شده است؛ گفت: این موارد کم و بیش رعایت شده است. از میان وزیران خارجه سابق آقای خرازی و ظریف با وضعیت جهان خارج آشنا و در دورهای سفیر ایران در سازمان ملل بودند.