به گزارش سایت خبری پرسون، مقیاسهای زیبایی از منطقهای به منطقه دیگر و از فرهنگی به فرهنگ دیگر متفاوت است. در حالی که در بیشتر مناطق دنیا زنان و دختران آرزوی داشتن اندامی ایده آل را در سر میپرورانند، در کشور موریتانی در غرب آفریقا چاق بودن، یک ویژگی مثبت در زنان به شمار میرود. با مجله دلتا همراه باشید تا درباره این قبیله عجیب بیشتر بدانید.
هرچه چاقتر زیباتر
ملکه زیبایی در کشور موریتانی بر همین اساس انتخاب میشود و معیار انتخاب همسر نیز در همین جمله خلاصه میشود. چاق بودن برای دختران موریتانی و آینده آنها حیاتی و بسیار مهم است، زیرا اگر دختری لاغر و نحیف باشد، شانس زیادی برای داشتن یک ازدواج موفق نخواهد داشت.
هر چقدر حجم یک زن بیشتر باشد، مساحت بیشتری از قلب مرد را به تسخیر خود درمیآورد
دختران از پنج سالگی در زمان مشخصی از سال به این کمپها میروند و مراسم خاصی با نام اللبلوح برای آنان اجرا میشود. در این مراسم، مواد غذایی پرچرب و پرکالری را به زور به خورد آنها میدهند.
این کمپها در قلب مزارع موریتانی بنا شدهاند. دختران ۵ تا ۹ ساله، روزانه ۲ کیلو ارزن مخلوط شده با روغن حیوانی و ۲۰ لیتر شیر شتر مینوشند. یعنی چیزی معادل ۱۶۰۰۰ کالری در روز که این مقدار ۸ برابر میزان متعادل مصرفی بدن یک فرد بالغ است، چه برسد به یک کودک پنج ساله و یا کوچکتر!
شکنجه با چوب
صاحبان کمپ که زنان میانسال هستند با چوب روی ساق پاها، رانها و… فشار میآورند تا بنا به گفته آنها بافتهای بدن دختران شُل شود و فرآیند چاق شدن سرعت بیشتری بگیرد. آنها در ضمن این کار از شیوههای تنبیهی دیگری نیز استفاده میکنند. از جمله قرار دادن چوب لای انگشتان و فشار دادن آن در بدترین شکل ممکن.
دخترانی که طبق برنامه پیش میروند، تا ۱۲ سالگی به وزن هشتاد و در ۱۵ سالگی به وزن بیش از ۱۰۰ کیلوگرم میرسند. در این وقت چهره آنها شبیه زنان سی ساله و یا بیشتر به نظر میرسد.
ترکهای پوستی سفید، نشانی از خوشبختی
ترکهای پوستی سفید رنگ ناشی از چاقی، نشانی از خوشبختی زن موریتانیایی است.
آگاهی و آغازی برای یک پایان
اما در سالهای اخیر آگاهی دختران موریتانی بیشتر شده است. رسانههای جمعی و گسترش شبکههای ارتباطی، نقش مهمی در آگاهی بخشی به این زنان دارند. آنها دیگر نمیخواهند به اجبار چاق شوند. زنان در کشور موریتانی توانستهاند ۲۰ درصد از صندلیهای پارلمان را به خود اختصاص دهند.