پرسون از کاهش حضور زنان در کرسی شوراهای شهر بزرگ گزارش می دهد؛

جای خالی بانوان در تصمیم گیری های شهری/ سهم اندک زنان در ششمین دوره شوراهای اسلامی شهر

نیمی از جمعیت کشور را بانوان تشکیل می دهند، شیر زنان ایران همواره دوشا دوش مردان ایران زمین قرار داشته اند و دارند؛ اما آنها نتوانسته اند در کرسی های مدیریت از جمله پارلمان های ملی و شهری جایگاهی برای خود با رای مردمی کسب کنند.
تصویر جای خالی بانوان در تصمیم گیری های شهری/ سهم اندک زنان در ششمین دوره شوراهای اسلامی شهر

به گزارش سایت خبری پرسون، زنان نقش پر رنگی در جامعه ایرانی دارند و در زمان‌های گوناگون حماسه ساز بوده‌اند، از پیروزی انقلاب اسلامی‌ و مبارزه با حکومت پهلوی تا جنگ تحمیلی دوشا دوش مردان فعالیت کرده‌اند، زنان بعد از گذشت نزدیک به چهار دهه از انقلاب اسلامی‌ توانسته‌اند خدمات زیادی را برای پیشرفت میهنشان به اجرا درآورند، آنها در حوزه‌های تولید، کشاورزی، صنعت، آموزش ، فرهنگ و....خدمات زیادی را انجام داده‌اند؛ اما در کنار این فعالیت ها آن ها نتوانستند صندلی مدیریت ملی و محله ای در مدیریت شهری را از دست مردان بگیرند و همچنان در ششمین دوره انتخابات شوراهای شهر و روستا شاهد به دست آوردن رای کمتری از مردان برای پا گذاشتن به میدان مدیریتی هستند.

پرسون نگاهی به آمار کسب بانوان در کرسی ششمین دوره شورای شهر انداخته است، که در ادامه می خوانید:

افزایش ثبت نام نامزدهای بانوان

طبق آمارها در ششمین دوره انتخابات شوراهای شهر و روستا ثبت نام بانوان 8 درصد نسبت به دوره های گذشته رشد داشته است و این رشد نشان از اشتیاق به دست آوردن کرسی مدیریت از سوی بانوان دارد، به طوری که بیش از 298 هزار نفر ثبت نام کرده اند که بیش از ۸ درصد داوطلبان از جامعه زنان بوده اند که نسبت به دوره قبل ۲ درصد و نسبت به دوره قبل تر بیش از ۳ درصد افزایش داشته است. به ویژه این که در این دوره از ثبت نام ها، میزان حضور زنان تحصیل کرده رشد قابل ملاحظه ای داشته است.

هم اکنون در حوزه‌های مدیریت شهر و روستا، ۳۵۴۷ زن عضو شوراهای اسلامی روستاها و ۲۳۹۳ نفر نیز دهیار زن هستند، همچنین در مدیریت شهری ۴۸۲ زن عضو شوراهای اسلامی شهر و ۸ زن هم به عنوان شهردار مشغول به فعالیت هستند. قریب به ۳۷ هزار دهیاری در اقصی نقاط کشور فعالیت می کنند که در این میان زنان از بدو شکل‌گیری دهیاری‌ها حضور پویا و فعالی در عرصه مدیریت روستایی به نمایش‌ گذاشته‌اند. سهم‌ بانوان دهیار در سال۹۲ با رشد ۴۳ درصدی به ۲۱۶۷ نفر و با آغاز دوره پنجم شوراهای اسلامی تاکنون به ۲۳۹۳ نفر افزایش یافته است.

سهم اندک زنان در شوراهای شهرهای بزرگ

از ۳۱ مرکز استان، ۱۰ شهر منتخب زن در شورای ششم ندارند درحالی‌که این عدد در دوره پنجم شوراهای شهر و روستا ۹ مورد بود. بعد از ایلام، سمنان، سنندج، کرمان، کرمانشاه، یاسوج، رشت، خرم‌آباد، ساری و همدان که نامی از زنان در فهرست شوراهایشان دیده نمی‌شود، کمترین مشارکت سهم کلانشهر مشهد است. مشهد ۱۵ کرسی در شورای شهر دارد که در دوره پنجم ۲ کرسی از این تعداد سهم زنان بود و این بار فقط یک جایگاه به زنان رسیده است.

بررسی فهرست منتشر شده شوراهای شهر ۳۱ مرکز استان نشان می‌دهد زنان سهم بسیار اندکی از کرسی‌های مدیریت شهری را به‌خود اختصاص داده‌اند. در مجموع از ۴۰۵ کرسی شورای شهر در مراکز استان‌ها، فقط ۳۵ کرسی سهم زنان شده است درحالی‌که این آمار در دوره قبل ۴۱ و در دوره چهارم ۶۳ مورد بوده است.

آمارهای منتشر شده چه می گوید؟

شهرکرد نیز در دوره قبل دو کرسی در شورای شهرشان را در اختیار زنان قرار داده بودند که در این دوره به یک نفر کاهش یافت، بجنورد همانند سال گذشته یک کرسی به زنان اختصاص پیدا کرده است، بیرجندی ها نیز همانند دوره قبل دو کرسی از 9 کرسی را در اختیار زنان قرار داده اند، مشهد بزرگترین شهر شرق کشور از دو کرسی که در دوره قبل از آن زنان بود دراین دوره با یک سهمیه کمتر میزبان مدیریت زنان است.

شهر تبریز و ارومیه در ششمین دوره شوراها زنان یک سهم همانند دوره قبل را از آن خود کردند و اردبیلی ها نیز همانند دوسهمیه دوره گذشته در شورای شهر زنان حضور دارند‌، کرجی ها نیز دو نفر از زنان را در این دوره وارد شورای شهرشان همانند دوره قبل کردند، اما ایلامی ها این دوره نتوانستند سهمی برای زنانشان به دست آورند و این درحالی بود که در دوره قبل ایلامی ها از 7 کرسی شورای شهرشان یک نفر از آن را زنان به خود اختصاص داده بودند، در این میان بوشهری ها به یک سهمیه بیشتر از دوره قبل رسیدند به طوری که در دوره قبل دو کرسی در دست زنان بود که در این دوره به سه کرسی رسیده است، اما پایتخت نشینان از 21 کرسی شورای شهر در دوره پنجم 6 کرسی در اختیار زنان بود که در این دوره به 4 کرسی رسیده است.

شهرکرد نیز در دوره قبل دو کرسی در شورای شهرشان را در اختیار زنان قرار داده بودند که در این دوره به یک نفر کاهش یافت، بجنورد همانند سال گذشته یک کرسی به زنان اختصاص پیدا کرده است، بیرجندی ها نیز همانند دوره قبل دو کرسی از 9 کرسی را در اختیار زنان قرار داده اند، مشهد بزرگترین شهر شرق کشور از دو کرسی که در دوره قبل از آن زنان بود دراین دوره با یک سهمیه کمتر میزبان مدیریت زنان است.

دو سهمیه در دوره قبل در شهر کرمان در اختیار زنان بود که در این دوره بدونه حضور زنان جلسات شورای شهر شان برگزار خواهد شد؛ رشت شهر سرسبز ایران زمین نیز در دوره قبل با یک کرسی در اختیار زنان به امورات شهر رسیدگی می کرد، که در این دوره بدون حضور زنان اداره خواهد شد، خرم آباد نیز همانند شهر رشت است، اما بر اساس آمارها همدان با کاهش ورود زنان برای کسب کرسی شوراهای شهر مواجه شده است، به طوری که در دوره قبل سه کرسی از 11 کرسی را زنان از آن خود کرده بودند، اما در این دوره هیچ کرسی از پارلمان شهری را نتوانستند از آن خود کنند.

اجرایی نشدن مطالبات زنان عامل کاهش ورود بانوان به کرسی شوراها

این موضوع تنها مختص به زنان شورای شهر در پایتخت نیست بلکه سایر زنانی هستند که با ورود به شورای پنجم در سایر شهر ها بعد از کسب رای وعده های شان را فراموش کردند و هم سو با مدیران شهری همان قوانین را پیش گرفتند و هیچ گونه مطالبه گری برای طرفداران شان نداشتند.

نتایج آرای اعلام شده نشان می‌دهد که تمایل رای دهندگان برای حضور بانوان در پارلمان شهری کم رنگ شده است تا جایی که در بهترین رتبه، حتی جزو نفرات نخست اعضای علی البدل شورای اسلامی شهر نیز قرار نگرفتند تا شانسی برای حضور احتمالی در شوراهای شهر وجود داشته باشد.

کارنامه مهم ترین معیار به حساب می آید، اما در واقع اعضای شورای پنجم آن هم در کلانشهری مانند تهران چه گامی برای مطالبات زنان تهرانی برداشتند، آیا کدام یک از اعضای شورای شهر تهران به عنوان شهری با نفوذ نشست و هم اندیشی با زنان شهر در مراکز از جمله مساجد به عنوان یک پایگاه اجتماعی داشته اند، آیا زنان وارد شده به شورا جز شعار سر دادن و تکیه بر صندلی سبز رنگ ساختمان خیابان بهشت به واگن های مترو تهران سری زده اند؟ آیا در این چهار سال توانسته اند با اتوبوس در قسمت بانوان تردد به محل کارشان داشته باشند تا از رنج خدمات رسانی تنها در حوزه حمل و نقل شهری بانوان باخبر شوند؟

این موضوع تنها مختص به زنان شورای شهر در پایتخت نیست بلکه سایر زنانی هستند که با ورود به شورای پنجم در سایر شهر ها بعد از کسب رای وعده های شان را فراموش کردند و هم سو با مدیران شهری همان قوانین را پیش گرفتند و هیچ گونه مطالبه گری برای طرفداران شان نداشتند.

در نتیجه مطالبه زنان از مدیریت شهری در دوره فعلی آنطور که باید چشمگیر نبود و نتوانست حداقل رضایتمندی نیمی از رای هندگان که از جنس خودشان بودن را از آن خود کند.

گزارشی از: محمد خادمی

308786