به گزارش سایت خبری پرسون، هر حرفه‌ای، کم و بیش دارای زیر و بم‌ها یا به قول معروف فوت و فن‌های خاص خود است؛ خواه آن حرفه، شغلی شریف و آبرومند برای کسب روزی حلال باشد؛ خواه جرم و گناهی از سر غفلت، اما در عین ناجوانمردی؛ با انگیزۀ کسب مال، اما به قیمت زیر پا گذاشتن حق شرعی و قانونی انسانی دیگر؛ بدون کمترین حس ترحمی نسبت به مالباخته؛ حسی که شاید اگر پیش از آن در وجود یک سارق زورگیر خشکیده نشده بود، استفادۀ او از تخصص پلیدش را مانع می‌شد؛ تخصص پلیدی که سرانجام گریبان متخصص را در بزنگاهی خواهد گرفت، برخلاف تخصص‌های ناب و پاکی که هم به کار جامعه می‌آید و هم به کار صاحب تخصص.
خشکیدن حس ترحم یک سارق حرفه‌ای که راه‌ها و روش‌های نادرست متعدد و فراوانی را برای رسیدن به هدفش شناخته است، ریشه در انتخاب یکی از بدترین سبک‌های زندگی دارد؛ سبکی که مخلص کلام آن به یغما بردن حاصل تلاش هم‌وطن، هم‌کیش و هم‌زبان خود اوست.
سارقان حرفه‌ای وسایل نقلیه جزء متخصصان گم‌کرده راهی هستند که گاه با برگزیدن شیوه‌های خشونت‌آمیز برای سرقت اموال مردم، از مسیر شرافت و انسانیت نیز فاصله می‌گیرند.
قربانیان آنها نیز افراد مالباخته‌ای هستند که از سر غفلت، سهل‌انگاری، اعتماد نابجا یا نداشتن تمرکز لازم، حس آرامش خود و اعضاء خانوادۀ خود را تا مدتی نامعلوم از دست می‌دهند.برای پیشگیری از وقوع سرقت‌های به عنف، دو گزینۀ ممکن وجود دارد؛ گزینۀ نخست، بر سر عقل آمدن مجرم و گزینۀ دوم آگاهی و هوشیاری قربانیان و مالباختگان بالقوه است.
پاسخ به این سؤال که کدام یک از این ممکن‌ها دست‌یافتنی‌تر است، دشوار نیست، اما انتخاب گزینۀ دوم با هدف این نوشتار همخوانی و هماهنگی بیشتری دارد. از این منظر که به انتظار نشستن برای بر سر عقل آمدن مجرمان و تبهکاران، با منطق پیشگیری سازگار نیست. منطق پیشگیری این است که به تعداد راه‌ها و شیوه‌های زیادی که سارقان حرفه‌ای و زورگیران آموخته و برای رسیدن به هدفشان طی می‌کنند، راهکار درست خنثی نمودن شیوه‌های نادرست آنان را بیاموزیم، به آن بیندیشیم و در زندگی روزمرۀ خود به کار ببندیم.
اگر مردمان باهوش این سرزمین، فقط وقت کمی از خود را برای آموختن راهکارهای لازم برای خنثی نمودن ترفندهای متخصصان سرقت اختصاص دهند، جرم و عصیانی به نام سرقت، اینچنین زمینۀ بروز نخواهد یافت.
کافی است همۀ ما بدانیم؛
* سارقان خودرو، وجود کودکان و حتی زنان در خودروهای پارک شده بدون حضور راننده را مانعی برای سرقت نمی‌دانند.
* صدای موتور خودروهای بدون راننده برای سارقان حرفه‌ای خودرو، حکم سمفونی گوشنوازی را دارد که آنها را به ارتکاب جرم و گناهی دیگر فرا می‌خواند.
* هیچ چیز مانند مشاهدۀ درهای قفل شده، شیشه‌های بالا و قفل‌های استاندارد پدال و فرمان خودروها، باعث آشفته شدن یک سارق حرفه‌ای بعد از ساعت‌ها پرسه زدن در کوچه و خیابان نمی‌شود.
* قفل نشدن همزمان درهای خودرو بعد از زدن ریموت و کنترل نکردن آن توسط راننده، یک اتفاق دلچسب و خوشایند برای همۀ سارقان حرفه‌ای است.
* روشن گذاشتن خودرو در توقف‌های کوتاه، هنگام عمل کردن فن‌های خنک‌کننده، عادت مورد علاقۀ رانندگان و ترک خودرو در این وضعیت، مورد علاقۀ سارقان است.
* تنها یک لحظه ترک خودرو با موتور روشن هنگام باز کردن یا بستن درهای پارکینگ فاقد ریموت، برای سرقت خودرو توسط یک سارق حرفه‌ای کافی است.
* سارقان حرفه‌ای، لحظۀ غفلت رانندگان در زمان ترک کوتاه مدت خودرو با موتور روشن، برای پرداخت پول بنزین را نادیده نمی‌گیرند.
* هیچ چیز به اندازۀ درخواست کمک یک خانم برای ورود و خروج خودرو از پارکینگ منزل، یک سارق حرفه‌ای خودرو یا فرد دارای زمینۀ سرقت را خوشحال نمی‌کند.
* پیشنهاد به رانندگان خانم برای کمک به رفع نقص فنی خودروی آنان، یکی از شیوه‌های سرقت خودرو است.
* تعارف خوراکی‌ها و آب‌میوه‌های آغشته به مواد بی‌هوش‌کننده توسط سارقان مسافرنما بعد از جلب اعتماد راننده، یکی از ترفندهای شایع در سرقت خودرو است.
* استفاده از پوشش خانوادگی، تمارض به بیماری و تصادفات و درگیری‌های صحنه‌سازی شده در کنار جاده‌ها، از ترفندهای مورد استفاده توسط سارقان حرفه‌ای خودرو است.
* تماس با یگان‌های امداد و نجات جاده‌ای و اجتناب از توقف در مواجهه با تصادف‌ها، نزاع‌ها و صحنه‌سازی‌های مشکوک به زورگیری، راهکاری مطمئن برای حفظ خودرو در برابر سارقان حرفه‌ای است.
* سارقان به عنف همواره در کمین رانندگانی نشسته‌اند که با اعتماد به نفس کاذب، نسبت به جزئیاتی مانند ناشناس بودن مسافران، سن، تعداد و زمان و مسیر پیشنهادی آنها بی‌تفاوت هستند.
* رانندگان محتاط و عاقل، پیشنهاد کرایۀ بیشتر از حد عرف برای انتخاب مسیرهای ناشناخته توسط مسافر یا مسافران ناشناس را یک زنگ خطر جدی تلقی می‌کنند.
* حتی سارقان غیرحرفه‌ای نیز توقف و پیاده شدن راننده برای خرید سیگار یا تنقلات را فرصتی ایده‌آل برای سرقت می‌دانند.
* پذیرفتن قرار ملاقات به تنهایی، در مکان نامعلوم پیشنهادی از سوی خریدار ناشناس خودرو به هر بهانه‌ای، استقبال از خطر سرقت است.
* افراد دارای زمینۀ سرقت، به نشستن پشت فرمان و روشن کردن خودرو دیگران در وضعیت نقص فنی، نه به عنوان فرصتی طلایی برای سرقت فکر می‌کنند.
* هر فرد به ظاهر مأمور انتظامی که با تهدید قصد نشستن پشت فرمان خودروی دیگران و انتقال آن به پارکینگ را دارد، یک مأمور قلابی و در واقع یک سارق حرفه‌ای است.
انتهای پیام/
ساراپیرانه
