به گزارش سایت خبری پرسون، علی نجفی توانا رئیس اسبق کانون وکلا در یادداشتی نوشت: بحث عفاف و حجاب دو بحث جداگانه است. داشتن پوشش تنها نشانه عفاف نیست. از این رو قانون حجاب و عفاف باید بین این دو مفهوم قائل به تفکیک شــود. ممکن است برخی حجاب داشته باشند اما عفاف نداشته باشند و ممکن اســت که افرادی به برخی جنبه های حجاب باور نداشته باشند اما عفاف داشته باشند. از این رو قانونگذار باید در این دو مفهوم دقت کند.
در بحث مجازات های قانون حجاب و عفاف عموما مجازات های تا درجه 4 پیش بینی شــده که دارای اشــکال به نظر می رسد. چرا که همین الان جمعیت کیفری در ایران بالاست در گذشــته بیش از 3۰۰ هزار نفر جمعیت کیفری ایران بــود و چنین قوانینــی می تواند بر این جمعیت بیفزاید. باید توجه کرد که افرادی بــا جرم های کم به زندان می روند اما به علت فضــای زندان خود بــه مجرمان آموزش دیده تبدیل می شــوند. در نظر داشته باشیم در هیچ جای جهان زندان و حبس دانشــگاهی برای اخلاق مدار شدن بزهکاران نیســت.
زندان در همه جا دانشگاه بزهکاری است. نباید از زندان انتظار آموزش برای افراد بزهکار را داشــت. امکانات زنــدان، مقدار بودجه، فقــدان پرســنل متخصص؛ شــرایطی را در زندان های ایران فراهم کرده که ندامتگاه ها از امکانات لازم برخوردار نیســتند و اگر قرار باشد مجازات افراد بی حجاب به این شدت باشــد تنها بر جمعیت کیفری افزوده می شود.
ایران جزو کشورهایی است که دارای جمعیت کیفری بالاست. تعــداد پرونده ها تعداد مجرمین بــه ویژه مجرمین اولیه در جرم علیه اموال و اشــخاص نشان می دهد که میزان جرم و جرم انگاری در ایران بالاست. در دهه های گذشته بسیاری از ناهنجاری ها را جرم انگاری کردیم اما هیچگاه این جرم انگاری ها به نتیجه نرســید به طوری که مجری قانون عملا به علت عدم قابلیت اجرای این دسته از قوانین آن را اجرا نمی کند زیرا عملا مشاهده شد که با این حجم از نیروی انتظامی و قضائی نمی توان جلوی اقدامات در حوزه جــرم انگاری را گرفت.
جالب آنجاســت که در قانون عفاف و حجاب برای صاحبان حرف و صنوف مجازات هایی در نظر گرفته شده و آنها را موظف کرده ایم که وظایفی را انجام دهند حال اینکه از نظر قانونی ضابطان می توانند در این زمینه ورود کنند و اگر یک صاحب صنف بخواهد در این زمینه ورود کند مشخص نیست ابعاد آن را چه کسی باید پاسخ دهد.
منبع: آرمان ملی
533423
