شهردار پیشین منطقه 6 از مطالبات شهروندان تهرانی و کارکنان شهرداری از مدیران شهر گفت و اظهارکرد: نباید بگذاریم بیش از این هویت شهروندان تهرانی لطمه بخورد.
به گزارش سایت خبری پرسون، شهروندان تهرانی و حتی کارکنان شهرداری نقدهای جدی و قابل تأملی نسبت به مدیریت شهری چه اعضای شورای شهر تهران و چه شهرداری را مطرح می کنند که از جمله آنها در حوزه حمل‌ونقل، ترافیک، آلودگی هوا و ارائه خدمات شهری نامتوازن در شهر تهران است که این عدم توازن در ارائه خدمات شهری و مشکلات اقتصادی ناشی از افزایش هزینه های زندگی در شهر تهران منجر به تحت تاثیر قرار گرفتن هویت شهروندی تهرانیان شده است.
در همین خصوص با عظیم بابائی شهردار پیشین منطقه ۶،۱۷ و ۲۰ به گفتگو پرداخته ایم و در خصوص ویژگی های مدیران شهری و از الزامات شهر تهران جویا شده ایم که در ادامه مشروح این گفتگو آمده است.
وضعیت امروز تهران را چگونه ارزیابی می‌کنید؟
در یک نگاه کلی می توان گفت تهران طی چهار سال گذشته از مسیر توسعه باز مانده است، طی این سال ها شهروندان تهران آن پروژه هایی که به صورت جهادی با نبود امکانات و بودجه لازم ساخته می شد را شاهد نیستند.
این روزها دیگر از گسترش بزرگراه‌ها، توسعه حمل و نقل عمومی، بهبود شرایط زندگی و خدمات اجتماعی خبری نیست که این امر به دور از انتظار مردم بوده است.
این دیدگاه که هزینه های شهر تهران را باید افزایش دهیم تا هر کسی نتواند در این شهر زندگی کند، منجر شده که هویت مردم تهران تحت تاثیر قرار بگیرد و بسیاری از شهروندان تهرانی نسبت به هویت خود بیگانه شوند.
مدیران شهری فعلی باید نسبت به بی اعتمادی و مطالبات شهروندان پاسخ‌گو باشند و همچنین مدیران شهری آتی نیز باید برای تحقق این دو امر گام های جدی بردارند.
آیا تهران، کلانشهری متفاوت از دیگر کلانشهرها است؟
بابائی: تهران یکی از کلان شهرهای بسیار عجیب است، زیرا در آن از تمامی فرهنگ ها اقوام سلایق حضور دارند. در هر یک از شهرهای چین به یکی از موضوعات اقتصادی سیاسی فرهنگی پرداخته می شود اما در تهران تمامی این موضوعات پیگیری می شود. از همین رو می‌توان گفت تهران یکی از متفاوت ترین شهرهای دنیا است.
در بسیاری از کشورها از شهرها تمرکززدایی شده است اما این رویداد در تهران هنوز اجرا نشده است؛ به‌طور مثال ۳۰ درصد از اقتصاد کشور در تهران جریان دارد و بخش عمده ای از مسائل درمانی در تهران پیگیری می‌شود همچنین موضوعات فرهنگی هنری ورزشی نیز در تهران جریان دارد.
تمرکززدایی از تهران به عهده چه کسانی است؟
تمرکززدایی از تهران وظیفه مدیریت شهری نیست، بلکه این موضوع بر عهده دولت است. اما مدیریت شهری به عنوان یک دولت محلی باید به مناطق کم برخوردار تهران تمرکز کند.
یک مدیر شهری در تهران باید به چه مشکلات و اموری توجه کند؟
باید امکانات در شهر به نحوی ارائه شود که به طور مثال مردم تمایلی به حضور در میانه و شمال شهر نداشته باشند کما اینکه در گذشته این کار به خصوص در جنوب تهران صورت گرفت و فاصله بین شمال و جنوب شهر به شدت کاهش یافت. به هر حال مدیریت شهری باید ترتیبی اتخاذ کند که فاصله ای بین شمال و جنوب شهر نباشد.همانطور که دولت نیز باید در سایر شهرها امکاناتی فراهم کند که مهاجرت به تهران کاهش یابد. در شهر تهران مشکلات زیادی وجود دارد که حوزه حمل و نقل و ترافیک یکی از اصلی ترین معضلات شهر تهران است و پس از آن حوزه های اتوبوسرانی، تاکسیرانی، حاشیه نشینی از دیگر موضوعات مطرح این کلانشهر است.
تهران دارای بافت فرسوده و مشکلاتی در حوزه ترافیک، محیط زیست و… است که این مشکلات یک شبه پدید نیامدند و با توجه به بدهی های شهرداری یک شبه نیز حل نخواهد شد. امروزه مردم در حوزه های حمل و نقل، آلودگی هوا، فضای سبز مطالبات جدی دارند که شورای شهر تهران و شهرداری باید به صورت جدی در این حوزه ورود کنند و صرفا به تکمیل پروژه های نیمه تمام و افتتاح های نمایشی اکتفا نکنند.
اینکه گفته می‌شود، ممکن است حاشیه نشینی در تهران به بحران امنیتی تبدیل شود، صحت دارد؟
حاشیه نشینی یکی از معضلات تهران است که هر لحظه ممکن است تهران را ببلعد. بیش از چند صد هزار نفر در حریم تهران زندگی می‌کنند که متاسفانه به دلیل شرایط بد اقتصادی روزانه به تعداد آنها اضافه می‌شود. تعداد قابل توجهی از حاشیه‌نشینان ایرانی نیستند که حضور پیش از اندازه این افراد در حریم تهران بحث های امنیتی را در پی دارد که این امر مهم متاسفانه مغفول مانده و مدیران فعلی شهر تهران نسبت به آن بی توجه‌اند.
حل معضل حاشیه‌نشینی در تهران نیازمند همکاری و هماهنگی دولت کشور و دولت های محلی و مدیران شهری است.
علت افزایش نارضایتی و بی انگیزگی امروز کارکنان شهرداری چیست؟
شهرداری دارای افراد متخصص جوان فعال، با انگیزه و دست پاکی است که با حرفهای غیرکارشناسی مدیران شهری فعلی دچار بی‌انگیزگی شده‌اند. هر یک از مدیران شهری نباید با استخدام تعداد زیادی نیرو باری به بدنه شهرداری اضافه کند و منجر به افزایش هزینه ها شود.
جذب نیرو در جایگاه هایی که نیازی نیست و دارای نیروی متخصص است منجر می شود که هزینه های شهرداری افزایش پیدا کند وهمچنین نیروهای خوب شهرداری بی‌انگیزه شوند البته شهرداری باید نگاه ویژه ای به افراد متخصص بیرون از بدنه شهرداری داشته باشد. به عقیده من این که هر یک از مدیران شهری تعداد زیادی نیرو به بدنه شهرداری اضافه می‌کنند کار پسندیده ای نیست. شهرداری پست‌های زیادی دارد، اگر ما به نیروی انسانی توجه کنیم، راندمان کاری بالا می‌رود. در نتیجه راحت‌تر می‌توان به مردم خدمت رسانی کرد. شهرداری تهران بیش از ۶۰ هزار پرسنل دارد که همه آنها خانواده دارند، ما اگر انگیزه را در نیروها بالا ببریم قطعا اتفاقات خوبی رخ می‌دهد و می‌توانیم کارهای درستی در شهر انجام دهیم.
امروز جامعه اعتماد خود را نسبت به مدیریت شهری و شهرداری از دست داده است ایجاد شده، این شکاف باید بازسازی شود همچنین باید بدن شهرداری با راسان همراه باشد اما متاسفانه امروز بدن شهرداری به دلیل برخورد های غیر تخصصی چند سال اخیر ناراضی است.
باید کارکنان شهرداری را با مدیران آن آشتی دهیم مدیران باید در نظر داشته باشند که با حرفهای غیرتخصصی همانند اینکه گفته شد ۶۰ درصد از نیروهای شهرداری تخصص لازم را ندارند منجر به ناامیدی و بی انگیزگی نیروهای شهرداری نشویم.
کارکنان شهرداری افرادی آموزش دیده و با تجربه هستند که در دهه های اخیر شهر را اداره کردند آنها همان کسانی هستند که اتوبان امام علی اتوبان صدر نیایش دریاچه خلیج فارس پل طبیعت باغ موزه دفاع مقدس و انبوهی از سرای محله و بوستان و بیش از ۳۰۰ کیلومتر مربع مترو را ساختند. در دنیا به نیروی انسانی به عنوان سرمایه نگاه می کنند، امکانات دیگر برای انجام امور اشیایی هستند که به راحتی می توان آنها را جایگزین کرد.
اما از این پروژه ها که به دست این کارکنان باانگیزه صورت گرفت، خبری نیست؛ چرا که مدیران از پتانسیل منابع انسانی خود به خوبی استفاده نکرده است.
در زمان انتخابات از سوی برخی از کاندیدای شورای شهر وعده هایی داده می شود که اجرایی است، آیا آن ها توان انجام این وعده ها را دارند؟
اینکه گفته می شود شورای شهر و روستا صرفاً وظیفه سیاست‌گذاری، هدایت و نظارت بر فعالیت های شهرداری را دارد و نمی تواند وارد فعالیت‌های اجرایی شود متن صریح قانون است. متأسفانه کاندیدای شورای شهر و چه نامزدهای مجلس شورای اسلامی در شهرستان‌ها و مناطق خود در زمان انتخابات شعارهایی می دهند که جزء وظایف و حیطه کاری آنها نیست.
به طور مثال نامزدهای مجلس شورای اسلامی در استان خود وعده راه اندازی یک کارخانه را می دهند، این وعده جزو وظایف یک نماینده مجلس نیست اما برای کسب رای مردم هم چنین موضوعاتی را مطرح می‌کنند.
برخی از کاندیداهای شوراهای شهر و روستا در محلات و نواحی برای قانع کردن مردم و کسب آرا، ادعاهای بی پایه و اساسی را مطرح می‌کنند که این امر درست نیست. این افراد باید مشکلات هر یک از نواحی را شناسایی کنند و برای آن راهکار ارائه دهند. مردم باید با توجه به برنامه ها رزومه و تخصص افراد رای بدهند و نه شعارهایی که بی‌پایه و اساس مطرح می شود.
در شورای اسلامی شهر برنامه های بالادستی، برنامه سالانه و برنامه پنج ساله وجود دارد که تمامی آنها تدوین شده است و کسی نمی‌تواند در متن این برنامه‌ها دخل و تصرف کند و اعضای شورا بر اساس این برنامه ها باید سیاست گذاری کنند.
