به گزارش سایت خبری پرسون، از گذشته تا کنون ارتباطات با همنوع همواره یکی از مهمترین مسائل برای انسان محسوب می شده است بطوریکه از همان ابتدای خلقت انسان همیشه به دنبال توسعه در روابط فردی و پس از آن در تلاش بوده تا دایره ارتباطات گروهی و سازمانی خود را افزون کند.
حال در جهانی که ارتباطات فراتر از دایره مرزها حرکت کرده و تمامی انسانها در حال استفاده از تکنولوژی های نوین هستند ما در قرن بیست و یکم شاهد تحولات بسیار سریع و اساسی در حوزههای مختلفی چون فرهنگی، اقتصادی، اجتماعی و سیاسی هستیم و زیستن در این دوران مستلزم تجهیز شدن به لوازم و الزامات حرکت و ادامه حیات در عصر اطلاعات و ارتباطات است.
امروزه ارتباطات با فناوری گره خورده و شکل نوین آن، باعث شده تا سبک زندگی جهانیان، به سبک زندگی دیجیتال تغییر پیدا کند از طرفی نقش ریشه دار روابط عمومی ها که چشم بینا، مغز متفکر و چراغ روشنگر سازمان ها محسوب می شوند نیز بسیار کمک کننده برای استفاده از چنین ابزارهای نوینی است چرا که امروزه اگر این اصل در کوچکترین مجموعه ای رعایت نشود قطعاً همانند خودرویی بی چرخ و چراغ برای حرکت است.
علاوه بر این وظایف روابط عمومی ها در این سالها اهمیت مضاعفی پیدا کرده و از تفکر قدیمی خارج شده که به عنوان یک واحد تبلیغاتی که صرفاً وظیفه معرفی و تبلیغ محصول و برونداد سازمان را بر عهده داشته نگریسته نمیشود؛ بلکه روابط عمومی حال حاضر پل ارتباطی مخاطبان و سازمان است و تلقی افکار عمومی از فعالیت یک مجموعه ارتباط تنگاتنگی با فعالیتهای روابط عمومی دارد که همین تغییر در ساختار مرهون تلاش ها و خون دل خوردن های اساتید و دلسوزان این حوزه است و الان تعریفی که از ساختار یک روابط عمومی در اذهان متبادر گشته به معنی ترمیم ارتباطات، فرهنگسازی و ایجاد زمینه برای تقویت نهادهای ارتباطی خصوصاً در شرایط اجتماعی و یکی از ضرورت های جامعه ایران محسوب می شود.
اما هیچ وقت زمین روابط عمومی برای متخصصان این اقلیم هموار نبوده چرا که گاه گاهی تفکرات بسته ای منجر به تغییر موج روشنگری و تولید پیام های مفید میشود و این امر از نبود آگاهی و خسران علم مدیران و روسای دولت و سازمان هاست.
بیش از 14 سال از دستور دبیر شورای اطلاع رسانی دولت وقت که 27 اردیبهشت ماه ، بعنوان روز ملی روابط عمومی وارتباطات" نامگذاری شد میگذرد اما از همان سال ها تعریف اصول آن در اذهان دولتی ها صرفاً تبدیل به یک جایگاه در تقویم شمسی کشور شد و در نهایت به اداره ای در سازمان ها و ارگانهایی تبدیل شد که تنها کرسی رانت پروری با حضور افرادی بی تخصص شد که کماکان بسیار افرادی هستند که بی هیچ تخصص زمینه ای و حتی مطالعه ای بر مسند های این چنینی تکیه زدند و تنها ملاک آنها انتشار تاییدیه و تکذیبیه است.
همیشه وجود افراد غیر متخصص در جایگاه های تخصصی همچون روابط عمومی برای اهالی این اقلیم دردآور است و امید این داریم تا مدیران و مسئولانی که این جایگاه را صرفاً اداره ای در تمجید خود میپندارند نگاهشان را تغییر دهند ضمن آنکه نیاز است تا مجلس در مقام قانون گذاری و دولت در مقام مجری قانون و هموار کننده مسیر تعالی بخش های مهم کشور نگاه کلان تری را برای تعالی و تعریف درست این کرسی بیاندازند.
اگر بر این اصل استوار باشیم که روابط عمومی، تلفیق هنرمندانه ای از علم و اخلاق با تکیه بر مهارت های ارتباطی است که می تواند با به کارگیری خلاقیت، نقش به سزایی در تولید سرمایه های اجتماعی و ارتقای فرهنگ و رونق حیات مدنی ایفا کند میتوان آینده روشنی را در مردم سالاری، شفافیت و خدمت خالصانه تصور کرد.
ما امروز، نیاز به اقدامات تعالی بخش و آرامش دهنده برای جامعه هستیم؛ اقداماتی که سبب توانایی جامعه برای سامان دادن کنش متقابل و موثر احوال جامعه ایرانی شود اما متاسفانه در این زمینه مشاهده میکنیم که پیام سازان ملیمان به دلایلی که به طور مختصر بیان شد دچار محدودیت شدهاند و در نهایت موجب شده تا تولید کنندگان پیام نیز، از آزادی عمل محدودی برخوردار شوند و در نهایت چراغ روشنگری سوسو کند.
۲۷ اردیبهشت که بنام روز جهانی ارتباطات وروابط عمومی در قلب سالنامه جهان حک شده، تداعیکننده اهمیت و نقش روزافزون این بخش از دانش بشری است و بهانهای است تا بار دیگر به همدیگر یادآوری کنیم، نمادهای توسعه یک جامعه در گرو ساز و کارهایی همچون توزیع عادلانه اطلاعات، روشنگری افکار عمومی، مردممداری و احترام به حقوق انسانها به منظور افزایش سطح مشارکت مردمی است که بدون شک مأموریت انجام آن بر عهده مدیریت روابط عمومی سازمانها، نهادها، شرکتها و دیگر مراکز اجتماعی، سیاسی، فرهنگی، اقتصادی و مجموعههای آکادمیک و دانشگاهی است."
علی درخشان- کارشناس ارشد علوم ارتباطات و رسانه