سایت خبری پرسون ـ زمانی که خبر تولید سریال طنز درباره مردم کُرد به کارگردانی سعید آقاخانی در رسانه‌ها منتشر شد به دلیل حساسیتی که اقوام دارند کمتر کسی تصور می‌کرد آقاخانی در این راه موفق شود، زیرا تصور عام بر این بود که این اثر با انتقاد کُردها روبه‌رو خواهد شد و مانند سایر آثاری که درباره اقوام تولید شده در پی انتقاد مردم، از کنداکتور صدا و سیما حذف خواهد شد. اما پخش فصل اول سریال «نون.خ» در نوروز سال 1398 با چنان استقبالی از سوی مردم شهرهای کُردنشین و کل کشور روبه‌رو شد که فصل دوم آن در پاییز 1398 کلید خورد.
انتقادات به فصل دوم «نون.خ» در همان روزهای تصویربرداری شروع شد و رسانه‌ها اعلام کردند که استاندار کرمانشاه با پرداخت مبلغی کلان، گروه تصویربرداری «نون.خ» را برای تصویربرداری به کرمانشاه آورده است.
در زمان پخش سریال هم گروهی از مردم، کمپینی در اعتراض به پوشش و گویش شخصیت‌های سریال «نون.خ» به راه انداختند و بر این باور بودند که سریال «نون.خ» در حال تخریب و بد نشان‌دادن فرهنگ مردم کُرد است.
برخی دیگر از اشاره غیرمستقیم اعتیاد کیوان انتقاد داشتند و این مورد را توهین به مردم کُرد می‌دانستند؛ اما با وجود برخی از انتقادات فصل دوم سریال «نون.خ» توانست نظرِ طیف وسیعی از مردم کشور و کُردها را جلب کند و در نظرسنجی تلویزیون، سعید آقاخانی و فصل دوم سریال «نون.خ» با رأی مردم به‌عنوان بهترین بازیگر و سریال انتخاب شدند.
برگ برنده «نون.خ 2» در شخصیت‌پردازی درست برای تمام کاراکترهای بود که در پی آن، بازیگرانِ بومی سریال توانستند توانایی خود را نشان بدهند.
کاراکتر سلمان، عمو کاووس و کیوان در بین سایر بازیگران فرعی سریال، محبوبیت خاصی در بین مردم پیدا کردند و سیروس میمنت؛ بازیگر کرمانشاهی توانست با طنازی و بازی خوب خود، بعد از سال‌ها فعالیت در آثار متعدد تلویزیونی با ایفای نقش کیوان، محبوبیت زیادی به دست آورد و همین محبوبیت موجب شد که در فصل سوم حضور بیشتری در سریال داشته باشد.
فصل سوم سریال نون.خ زمانی تولید شد که شیوع ویروس کرونا موجی از نگرانی‌ها را برای مردم ایجاد کرده بود و موجب تعطیلی اغلب پروژه‌های سینمایی و تلویزیونی شده بود اما گروه سریال نون.خ در شرایط استرس‌زای کرونا، سختی کار را به جان خریدند تا فصل سوم را به‌موقع برای پخش در نوروز ۱۴۰۰ آماده کنند.
به هر سه فصل سریال نون.خ انتقادات زیادی وارد است؛ خصوصاً فیلمنامه سریال و یکدست نبودنِ گویش بازیگران اما نباید از نکات مثبت سریال به‌راحتی عبور کرد.
در میان انبوه سریال‌هایی که در شمال کشور ساخته می‌شوند سعید آقاخانی نون.خ را به کردستان آورد تا نظر مردم سایر کشور را به فرهنگ و اقلیم کُردها جلب کند و این قضیه به خودی خود می‌تواند برای شهرهای کُردنشین گردشگر جذب کند.
از سویی، سریال نون.خ توانست تصور خشن بودن مردم قوم کُرد را از ذهن مردم کشورمان پاک کند.
استفاده از موسیقی کردی در بخش‌هایی از سریال و ترویج حیوان دوستی و تبلیغ صنایع دستی کُردها از نکات مثبت دیگر سریال نون.خ به حساب می‌آید.
درباره فصل سوم سریال نون.خ با «نسرین مرادی» به گفت‌وگو نشستیم که آن را در ادامه می‌خوانید:
من نسرین مرادی هستم متولد سال 1355 در شهر تبریز. در سال 1371 کار خودم را به‌عنوان بازیگر از تئاتر شروع کردم. من فارغ‌التحصیل لیسانس بازیگری از دانشگاه تهران هستم. سال ۹۴ در فیلم سینمایی «سویوق» به کارگردانی بهرام و بهمن ارک به ایفای نقش پرداختم و برای بازی در فیلم سویوق در جشنواره فیلم کودک و نوجوان همدان، موفق شدم جایزه بهترین بازیگر نقش زن را از این جشنواره دریافت کنم. بعد از آن در فیلم سینمایی «کامیون» به کارگردانی کامبوزیا پرتویی نقش کوتاهی برعهده داشتم. در فیلم کامیون با سعید آقاخانی همبازی بودم و ایشان بنا به شناختی که از من داشتند، برای بازی در سریال نون.خ از بنده دعوت کردند که با افتخار پیشنهاد ایشان را پذیرفتم.
تصویربرداری این سریال از آبان سال 1399 در روستای زیبای سجریان در شرق تهران شروع شد و اواخر بهمن به پایان رسید.
این قضیه تنها شامل حال شخصیت فریده نمی‌شود و تمام کاراکترها به مرور در سریال نقشی پُررنگ پیدا کردند و بین مردم محبوب شدند. در فصل دوم و سوم شخصیت پردازی بهتری انجام گرفت و همین قضیه موجب شد سایر بازیگران هم فرصت دیده شدن پیدا کنند، البته این نکته را باید اضافه کنم در فصل‌های قبل براساس پیشبرد قصه، فرصتی نبود که سایر کاراکترها حضور بیشتری داشته باشند اما در فصل سوم براساس داستان سریال، همۀ کاراکترها حضور پُررنگی در کار داشتند.
این ایده قطعاً حاصل اندیشۀ نویسنده است زیرا ما فقط اجراکننده بودیم. استفاده از گاو در سریال برای خود من هم جالب بود چون به حیوانات علاقه زیادی دارم و به هر موجود زنده‌ای که حق زندگی دارد احترام می‌گذارم. فکر می‌کنم ایده استفاده از حیوانات و ترویج حیوان‌دوستی، درست و بجا بود.
فریده در جایگاه یک زن، شخصیتی عاطفی و مهربان دارد. او با حیوانات و گیاهان خوش‌رفتاری می‌کند و نگرانشان است. در عین حال شخصیتی محکم و مقتدر نیز دارد. کاراکتر فریده قلب رئوفی داشت اما در جاهایی منطقی رفتار می‌کرد و مراقب همسر و پسر و اطرافیان خود بود. از این جهت من او را دوست داشتم.نویسنده، شخصیت‌پردازی درستی روی فریده انجام داده و از زوایای گوناگونی به این کاراکتر نگریسته بود.
قطعاً بازیگر مقابل در دیده شدن یک کاراکتر تأثیرگذار است. شخصیت شیرین و طنازِ آقای میمنت و عشق کیوان به فریده و شخصیت مقتدر فریده، باعث شده بود که این زن و شوهر در کنار هم دیده شوند.
زبان‌های کُردی و ترکی گویش‌های مختلفی دارد. سعید آقاخانی تصمیم گرفت از همه گویش‌ها و یک زبان دیگر در سریال استفاده کند که به نظرم تصمیمی درست و بجا بود. این کار وحدت اقوام را به تصویر کشید.
اگر فیلمنامه‌نویس بتواند کاراکترها را درست شخصیت‌پردازی کند و این کاراکتر در سریال خوب به تصویر کشیده شود باورپذیری‌اش برای مردم بیشتر می‌شود و مخاطب با آن شخصیت هم‌ذات‌پنداری می‌کند.
از طرفی بازیگر هم باید دربارۀ کاراکتر شناخت پیدا کند تا بتواند نقشی را که برعهده دارد، به خوبی ایفا کند. من معتقدم در فصل سوم شخصیت‌پردازی و پرداخت درست به همۀ کاراکترها، رعایت شده بود و هر کدام از کاراکترها رفتار و طنازی و ویژگی‌های خاص خودشان را داشتند. به همین خاطر تمام بازیگران سریال نون.خ به دلِ مخاطب نشستند.
من تفاوت سریال نون.خ با سایر سریال‌های طنز را در ایجاد موقعیت‌های طنز در جامعۀ کوچک روستایی و روابط مردم روستا با یکدیگر می‌دانم. به نظرم خود این قضیه از امتیازات سریال به حساب می‌آید.
مهم‌‌ترین چالشی که با آن دست به گریبان بودیم بحث ویروس کرونا بود که روند ضبط تصاویر را برای ما سخت کرده بود ولی تمام تلاش خودمان را به کار بردیم تا کار به سرانجام برسد و سریال نون.خ سر وقت به پخش برسد.
همسر من کُرد بودند و داشتن اقوام کُرد و رفت و آمد‌هایی که به شهرهای کردنشین داشتیم به من خیلی کمک کرد. این موضوع امتیاز خوبی برای من بود تا با آداب و رسوم و فرهنگ کُردها آشنا شوم. برهمین اساس کُردها را به خوبی می‌شناسم. آنان مردمانی بسیار خوب و خون‌گرم هستند.
اجازه بدهید درباره برنامه کاری خود در آینده صحبت کنم.
خیلی خوشحالم که مخاطبان به فصل سوم سریال نون.خ توجه نشان دادند. امیدوارم که سریال نون.خ چهار هم ساخته شود و دوباره بچه‌ها دور هم جمع شویم تا خنده را به لبان مردم بنشانیم.
گفتگو: ایرج جباری
285455
