به گزارش سایت خبری پرسون، کامبیز نوروزی نوشت:
اطلاعاتی که ما از عمق و ابعاد خطر داریم، در برابر اطلاعات آنها مانند نوک کوه یخ در مقایسه با تمام کوه یخ است. ستاد مقابله با کرونا و بهویژه آقای وزیر بهداشت و درمان باید به این پرسشها پاسخ دهند که آیا اجتماع مردم در این شبها در محیط مساجد و حسینیهها و تکایا خطر توسعه این بیماری مرگبار را افزایش نمیدهد؟ مسئولیت سلامت و جان انسانهایی که با دل پاک در این آیینها شرکت میکنند با چه کس یا کسانی است؟ اگر موج کووید19 در پی آیینهای شبهای قدر بلندتر شود و قربانیهای بیشتری بگیرد، چه بلایی بر سر مردم خواهد آمد؟ ستاد مقابله با کرونا در تصمیمهای عجیب خود سفرهای نوروز را آزاد گذاشت و نتیجه این تصمیم غلط این شد که اینک مشاهده میکنیم و به اقرار مسئولان ستاد و مقامات پزشکی و بهداشتی کشور همچنان افزایش خواهد یافت.
نچه اینک در موج چهارم از شرایط سخت افزایش آمار ابتلا و مرگومیر ناشی از کرونا پدید آمده، ناشی از همین خطا در تصمیمگیری است؛ اما هیچ فرد یا نهادی مسئولیت آن را نمیپذیرد. به نظر میرسد برنامههای مقابله با کرونا که گویی به برنامههای تبلیغاتی برخی افراد بدل شده است، قرار نیست سامان یابد. چنان به نظر میآید که سیاست بهشدت بر این برنامهها و سیاستها غلبه دارد. شبهای قدر نزد ما شبهای زندگاناند. برای ما شبهای حیاتاند. شبهایی است که جان انسانها را زنده میکند. قرار نیست در شرایط استثنائی و کشندهای که کمترین غفلت میتواند به بهای جان انسانهای بیگناه تمام شود، ماه ضیافت الهی رنگی دیگر بهخود بگیرد. در شریعت ما حق حیات بنیادیترین حق است. جان انسانها محترم است. امر خداوندی است در قرآن کریم که خود را به مهلکه نیندازید (وَ لا تُلْقُوا بِأَیْدِیکُمْ إِلَى التَّهْلُکَةِ). فتوای رهبری است که «هر چیزی که کمک کند به شیوع این بیماری (کرونا) یک سیئه است».
حالا گویی ستاد کرونا با ارتکاب سیئه به پیشواز شبهای قدر میرود، مگر آنکه بخواهند بگویند که اجتماعات شبهای قدر زمینه شیوع بیماری نخواهد بود. آیا ستاد مقابله با کرونا با این نوع برنامهریزی زمینههای شیوع بیماری را فراهم نمیکند؟ اینک ستاد مقابله با کرونا با کدام دلیل پزشکی یا مجوز شرعی دروازههای فاجعه کووید19 را میخواهند گشادهتر کند. شک نیست مسئولان بهداشتی و ستاد کرونا میدانند که اجتماعات، خطر شیوع و توسعه بیماری را بهشدت افزایش میدهد. آنها مردم را حتی از دورهمیهای خانوادگی بهشدت پرهیز میدهند. حال چه شده است که این ضوابط را خودشان فراموش کردهاند و اجتماعات آیینهای محترم و عزیز قدر را که بسیار پرجعیتتر از دورهمیهای خانوادگی و پرازدحام است، مجاز کردهاند. این روش به هدف حفظ سلامت عمومی و جان مردم نمیرسد. پس دنبال کدام هدفاند به بهای جانهای محترم؟ در یکی از دستورالعملهای ستاد کرونا آورده بودند که اگر عابران پیاده ماسک نزنند، جریمه خواهند. جریمه تصمیماتی که در دوران شیوع کرونا گرفته میشود چیست و چه کسانی
باید آن را بپردازند.
بگذارید برات شب قدر را در سلامت بستانیم.