در شرایطی که همدلی و همزیستی مسالمت‌آمیز و برادرانه گروه های زبانی و مذهبی در ایران به گواه تاریخ به یک قاعده تاریخی حاکم بر مناسبات آنها و به سنگری مستحکم در برابر تهدیدات خارجی بدل شده است، هستند افراد و گروه هایی که دانسته و یا نادانسته در مقام تخریب این قاعده بر می آیند. مثل برخی مجریان صدا و سیما که این بار مجموعه خطاهایشان صدای نمایندگان مجلس را هم در آورده است.
به گزارش سایت خبری پرسون، تاریخ ایران اسلامی بارها شاهد این بوده که همزیستی میان ملت ایران در هر گروه و قومیتی به دستمایه رقابت های میان برخی نخبگان تبدیل شده تا شاید از این مسیر بتوانند به فرصت های سیاسی و اجتماعی ویژه ای دست پیدا کنند؛ مسئله ای بسیار حساس که گاهاً با هجو و تمسخر نیز همراه می شود تا خروجی نگران کننده آن آسیب دیدن امنیت ملی در سطوح مختلف باشد.
از جمله آخرین مشاهداتی که نشان می دهد این همزیستی مسالمت آمیز به چالش کشیده شده است، باید به اظهارات نسنجیده بعضی مجریان صدا و سیما اشاره کرد که اخیراً صدای اعتراض برخی نمایندگان مجلس را نیز بلند و آنها را ناگزیر کرد تا با نگارش نامه ای خطاب به رهبر معظم انقلاب نسبت به رویه پیش گرفته شده گلایه مند شوند.
در همین رابطه«سارا فلاحی»نماینده مردم ایلام در مجلس شورای اسلامی از ارسال نامه نمایندگان مناطق کردنشین به رهبر معظم انقلاب در اعتراض به اهانت به قوم کرد در یکی از برنامه های تلویزیون خبر داد و گفت که« نمایندگان کرد این اتفاقات را بر خلاف منویات حضرت آقا تشخیص داده و نامه ای نوشتند که حضرت آقا در این راستا ورود مبارکی داشته باشند.»
فلاحی در عین حال گفت: « در این بین دشمن، ضد انقلاب و گروهک های ضد انقلاب می خواهند داستان را به شکل دیگری جلوه دهند چون کار معاندین نظام دروغ پردازی است اما بدانند همه اقوام سرباز نظام و رهبری هستند و کردها یک قوم اصیل ایرانی هستند که بر سر حفظ ایران زمین و تمامیت ارضی کشور جان خود را قربانی می کنند و در این راه تحت رهبری حکیمانه حضرت آقا حرکت می کنند.»
وی تأکید کرد: «اتفاقا نامه نمایندگان کرد به حضرت آقا نشانه اعتماد این نمایندگان به نگاه حکیمانه حضرت آقاست و مطمئن هستیم در این مسیر حضرت آقا ورود حکیمانه ای خواهد داشت همچنان که تا کنون با نگاه راهبردی و نصایح پدرانه خود وحدت ملی و اسلامی را حفظ کرده و اجازه سواستفاده به دشمن را ندادند».
*حاشیه های سخنان مجریان تلویزیون
در این برنامه،«محمد جعفرخسروی» اجرای آن را برعهده دارد با مهمانش دکتر «فریبرز عزیزی»که از اهالی استان کرمانشاه بوده و با لباس محلی در برنامه حاضر شده،رو به رو شده و در اولین شروع صحبت، می‌پرسد: « این لباس چوپانی که پوشیدی چیست». مهمان برنامه در پاسخ به او می‌گوید که؛ «این لباس به عنوان نماد آزادی از چنگال ظلم و بیگانگان می‌پوشند و یادگار زمان کاوه آهنگر و ضحاک مار به دوش است». همین گفتگو، کافی بود که کوهی ازپیام های توهین به برنامه ومجری در فضای مجازی سرازیر شده و دست به دست شده است. مجری برنامه در ادامه گفتگو، هرچه تلاش دارد با سخنانی، زهر سوال قبلی خود را بگیرد، ولی به هر صورت، همین سوال به تنهایی برای ناراحتی مردم مناطق کردنشین کشورمان و نیز سو استفاده از سوی بیگانگان کافی بوده است.
آنقدر کافی که سبب شد تا نمایندگان مناطق کردنشین در نامه ای به رهبر انقلاب در پی شکایت و گلایه از سخنان گفته شده در برنامه مذکور برآیند. در برنامه ای دیگر نیز«محمد برمایی» مجری روحانی شبکه یک سوالی از مهمان برنامه خود می پرسد که توهین آمیز است . برمایی از مهمان خود پرسید: « زنان در میان کردها می توانند حرف بزنند؟»
علاوه بر این دو مورد که مورد اشاره قرار گرفت، چند ماه پیش نیز در« برنامه انتهای الوند شبکه دوم»یک خلبان هلی کوپتر به عنوان مهمان برنامه، ادعای عجیبی را مطرح کرد که بازتاب زیادی داشته است. سخنان این خلبان نسبت به قوم کرد توهین آمیز ارزیابی شده است. این خلبان در بیان خاطرات خود از دوران جنگ تحمیلی و اهمیت خلبانان هلی کوپتر، می گوید «کردها گوشت خلبان هلی کوپتر کبری را 500میلیون می خریدند» ادعایی شگفت انگیز که بلافاصله با واکنش رییس فراکسیون اهل سنت مجلس روبه رو شد.
با این همه آنچه این جا نگران کننده است، استمرار چنین رویه ای بدون برخورد شایسته با مجریان خاطی و جلوگیری از تکرار آن است؛ که برای جمعی از هموطنان ناراحتی پیش آورده است. تا آنجا که نمایندگان یکی از گروه های زبانی را ترغیب به نگارش نامه گلایه آمیز به رهبر انقلاب کرده است.
آنچه مورد اشاره قرار گرفت، خطاهای صورت گرفته توسط صدا و سیما است که مورد سو استفاده جریان های معاند نیز قرار گرفته و پیش از این نیز نمونه های مشابه آن رخ داده است.
با این همه آنچه این جا نگران کننده است، استمرار چنین رویه ای بدون برخورد شایسته با مجریان خاطی و جلوگیری از تکرار آن است؛ که برای جمعی از هموطنان ناراحتی پیش آورده است. تا آنجا که نمایندگان یکی از گروه های زبانی را ترغیب به نگارش نامه گلایه آمیز، به رهبر انقلاب کرده است.
در چنین شرایطی باید متذکر شد که همزیستی مسالمت آمیز و همدلی گروه های زبانی کشور که تا کنون استمرار داشته و به عنوان یک توانمندی ملی قلمداد شده است، می تواند به آسانی و با خطاهایی از این دست که در گزارش حاضر مورد اشاره گرفت، آسیب دیده و توسط جریان های معاند مورد سوء استفاده قرار گیرد.
وضعیتی که ما را مجاب می کند ناظر بر آن از مقام های مسئول و نهادهای ناظر بپرسیم چرا در موضوعاتی با چنین حساسیت بالا با مجریان خاطی برخورد نمی شود؟
