به گزارش سایت خبری پرسون، پرسون قصد دارد به بهانه تصویب لایحه "صیانت، کرامت و تأمین امنیت بانوان در برابر خشونت" نگاهی به خشونت بر علیه زنان در کشور در پرونده‌ای ویژه را دارد، تا آگاه شویم چه مواردی جز خشونت بر علیه زنان است و راه کارهای مقابله با این معضل اجتماعی چیست؟ در این گزارش با ما همراه باشید.
حرف از خشونت بر علیه زنان دیگر تبدیل به ژستی روشنفکرانه و فمنیستی گشته است.اما واقعیت این است که با تصویب یک لایحه مشکلات بانوان حل نمی شود و این خبر در فضایی منتشر شد که زنان از تصویب این لایحه خوشحال نشدند. اما چرا؟ زیرا همگان می‌دانیم حل این معضلات نیاز به زیرساخت سازی و آموزش دارد و با تصویب لایحه مشکلی حل نمی شود.
برای پیشگیری از خشونت برعلیه زنان پیش از اعمال فشار قانونی بهترین راهکار فرهنگ‌سازی صحیح است؛ مجموعه نهادهای متولی اعم از سازمان‌هایی که افراد ناتوان و کم‌توان را زیرپوشش خود دارند با همراهی سایر نهادهای دولتی با شناسایی اقلیم‌هایی که این مهم در آنها شایع‌تر است و دلایل آن به مقابله با آن از طریق فرهنگ‌سازی محیطی پرداخت، بازگشت به آمیزه‌های اسلام در حوزه زن و پرهیز از نگاه جنسیتی به او یکی دیگر از راهکارهایی است می‌تواند با این آسیب اجتماعی برخورد کند.
اهمیت به بانوان و تأکید بر جایگاه و توانایی آنها در امور اقتصادی و سیاسی تنها در زمان تبلیغات ریاست جمهوری در جامعه ما برجسته می شود. استفاده ی ابزاری از خواسته های حوزه ی زن و خانواده و موج سواری رسانه ای به جهت مشارکت قشرخاکستری و جذب آراء آنان و این همان چیزی است که جامعه شناسان به آن خشونت سیاسی می گویند. دلیل بی اهمیتی به توانایی بانوان در منصب های سیاسی چیزی جز نادیده گرفتن حقوق زنان نمی باشد.
در صحیفه امام خمینی(س)، ج۵، ص ۱۸۹آمده است: در نظام اسلامی، زن همان حقوقی را دارد که مرد دارد. حق تحصیل، حق کار، حق مالکیت، حق رای دادن و حق رای گرفتن. در تمام جهاتی که مرد حق دارد، زن هم حق دارد.» اما مسئولین کشوری به این فرمایش امام خمینی در جامعه ما به چه میزان عمل کردند؟
طبق تعریف سازمان ملل متحد جمهوری اسلامی ایران؛ خشونت علیه زنان و دختران یکی از رایج ترین موارد نقض حقوق بشر در جهان است که هر روز بارها و بارها در اقصی نقاط جهان رخ می دهد. . این مسئله عواقب جدی کوتاه مدت و بلند مدت جسمی، اقتصادی و روانی بر زنان و دختران دارد و از مشارکت کامل و برابر آنان در جامعه جلوگیری می کند. میزان تأثیرگذاری آن، چه در زندگی افراد و خانواده ها و چه در کل جامعه، غیر قابل اندازه گیری است.
خشونت بر علیه زنان به چند دسته تقسیم می شود:
خشونت خانگی
خشونت خانگی، که گاهی سوءاستفاده خانگی یا خشونت از سوی شریک زندگی نیز خوانده می شود، به هر گونه الگوی رفتاری اطلاق می شود که برای به دست آوردن یا حفظ قدرت و تسلط علیه شریک زندگی اعمال می شود. این تعریف، شامل کلیه اعمال جسمی، جنسی، احساسی، اقتصادی، روانی و یا تهدید به انجام آن اعمال است که شخص دیگری را تحت تاثیر قرار می دهد. خشونت خانگی، یکی از رایج ترین انواع خشونت است که زنان در سطح جهان آن را تجربه می کنند.
خشونت خانگی شامل موارد خشونت اقتصادی، خشونت روانی، خشونت احساسی، خشونت جسمی، خشونت جنسی، زن کشی، قتل ناموسی، خشونت جنسی می شود.
خشونت جنسی شامل موارد آزار و اذیت جنسی، تجاوز جنسی، تجاوز جنسی اصلاحی، فرهنگ تجاوز، قاچاق انسان، ختنه زنانه، کودک همسری می شود.
خشونت های آنلاین یا دیجیتال
نوع دیگر خشونت برعلیه زنان خشونت های آنلاین یا دیجیتال هستند. خشونت بر خط (آنلاین) یا دیجیتال علیه زنان به هر نوع خشونتی گفته می شود که علیه زنان به دلیل زن بودن آن فرد با استفاده از فناوری اطلاعات و ارتباطات (تلفن های همراه، اینترنت، رسانه های اجتماعی، بازی های رایانه ای، پیام های متنی یا پیامک ، ایمیل و غیره) کمک یا تشدید شود.
خشونت آنلاین می تواند شامل موارد اذیت و آزار مجازی، پیامک جنسی بدون رضایت، نشرعمومی اطلاعات شخصی باشد.
ایران 40 درصد خشونت خانگی علیه زنان در جهان را دارد
رئیس انجمن مددکاری کشوردر سال گذشته اعلام کرد 40 درصد از موارد خشونت در کشور ما اعمال می‌شود. از تمام انواع خشونت‌هایی که وجود دارد و به استناد موردهایی که به من ارجاع شده است، خشونت‌های جنسی و خانگی از جمله بدترین خشونت‌ها است.
در کشور آمار دقیقی از میزان خشونت خانگی موجود نیست. تنها پژوهش رسمی در این خصوص "پژوهش ملی بررسی خشونت خانگی" است که در دولت محمد خاتمی انجام شد و حاصل آن ۳۲ جلد کتاب بود.
شهیندخت مولاوردی معاونت امور زنان دولت حسن روحانی در ابتدای انتصاب به این مقام اعلام کرد که نتایج تحقیق پژوهش ملی بررسی خشونت خانگی گم شده و هیچ نسخه‌ای از آن در دسترس نیست.
با جست‌وجو در اینترنت تنها می‌توان بخش‌هایی گسسته و جسته و گریخته از این تحقیق را پیدا کرد. به عنوان مثال بر اساس این تحقیق، خشونت روانی- کلامی، اولین رتبه را در میان انواع خشونت خانگی علیه زنان دارد.
۵۲/۷ درصد از کل پاسخگویان در پژوهش ملی بررسی خشونت خانگی اعلام کرده‌اند که از اول زندگی مشترک تا کنون قربانی این نوع خشونت بوده‌اند. میانگین وقوع این نوع خشونت برای زنانی که درگیر آن بوده‌اند، ۱۰ بار بوده است.
یافته‌های تحقیقی که در زمینه خشونت خانگی در خانواده‌های تهرانی صورت گرفته نیز نشان می‌دهد که میزان خشونت عاطفی مردان علیه زنان در خانواده‌ها تقریبا دو برابر خشونت جسمانی است.
بیشتر بخوانید؛
تصویب لایحه حفظ کرامت و حمایت از زنان در برابر خشونت
خشونت علیه زنان از دیدگاه قرآن
زنان در تاریخ به واسطه فرهنگ، آیین و سنت ها دچار نوعی انزوا و خشونت هستند گاهی این انزوا به واسطه فرهنگ قبیله ای است و گاهی نام دین بر آن نهاده می شود.
دین اسلام که پیامبر آن منادی آزادی و عدالت بود در تمام طول زندگی خود نشان داد که زنان و مردان در یک رتبه قرار گرفته اند؛ حال در دنیای امروز با تمامی پیشرفت ها و ادعاهای حقوق بشری همچنین زنان زیادی مورد هجمه و خشونت و یا تبعیض قرار می گیرند که متاسفانه آمار آن در کشورهای اسلامی چشم گیر است و باعث شده تا بدگمانان نام اسلام را علت این همه ظلم بدانند.
در قرآن بخشی از آیه‌ای را داریم که در آن بحث ذکور را مطرح می‌کند این کلمه عضله را مطرح می‌کند در قرآن این گونه بیان می‌شود که “با قدرت فیزیکی و قدرت بدنی خودتان برای زنان مانع‌تراشی نکنید” که حالا مثلاً بخواهند جدا شوند و به سراغ زندگی خود بروند یا هر کار دیگری بخواهند انجام دهند؛ زور نگویید.
در واقع این فعل امر به اصطلاح، یک مقدار زیادی برمی‌گردد به آنچه که امروز ما از آن با نام خشونت یاد می‌کنیم یعنی این باید سرلوحه همه کارهای ما باشد یعنی این ارتباطی که بین زنان و مردان برقرار می‌شود مردان حق ندارند که از قدرت‌های عضلانی خود که بخشی از طبیعت و فیزیک بدنی‌شان است، استفاده کنند.
در آخر باید اشاره کنیم، سازمان‌ها و کشورهای جهان می‌کوشند با برنامه‌های گوناگون با خشونت علیه زنان مبارزه کنند. سازمان ملل متحد روز ۲۵ نوامبر (پنجم آذرماه) را روز جهانی رفع خشونت علیه زنان اعلام کرده است.
227409
