«لایحه منع خشونت علیه زنان.» این لایحه بهرغم دارا بودن اشکالات، میتوانست گام بلندی در حفظ حقوق زنان و پیشگیری از خشونت علیه زنان در ایران باشد. این لایحه در اوایل دولت آقای روحانی توسط معاونت امور زنان و خانواده ریاستجمهوری تهیه شد و به مجلس ارسال شد و تا به امروز نه فقط به «قانون» بلکه حتی به «مصوبه نهایی کمیسیون» نیز تبدیل نشده و در دالانهای قانونگذاری کشور سرگردان است.
بخش نخست گزارش نشست نه به خشونت علیه زنان؛ «زن کُشی»
معاون پیشین امور خانواده و زنان ریاستجمهوری در نشستی تخصصی، شیوع اختلالات روانی را از جمله دلایل مهم خشونتورزی خصوصا علیه زنان دانست و استاد دانشگاه تهران هم شکلگیری ارادهای سیاسی را لازمه جلوگیری از تکرار رخدادهایی مانند جان باختن خبرنگار ایرنا خواند.
با سانسور اخبار قتل زنان، نمیتوان جلوی گسترش خشونت را گرفت. مرگ یک خبرنگار به دست همسر وکیل را چنانچه بخواهیم دستهبندی اجتماعی کنیم، از اهمیت ویژهای برخوردار است.
معاون رئیس جمهور در حاشیه نشست ۶۸ کمیسیون مقام زن، گفت: حجاب یک فرهنگ، هنجار و باور تمدنی در جمهوری اسلامی ایران است که عامل حفظ حریم و پیشگیری از وقوع جرم و خشونت علیه زنان، همچنین اصلیترین عامل حضور اجتماعی ایمن زنان پس از انقلاب اسلامی بوده است.
معاون امور اجتماعی بهزیستی خراسان رضوی، با اشاره به اینکه خانه امن پذیرش مستقیم ندارد، تصریح کرد: زنی که به هر دلیلی مورد ضرب و شتم قرار میگیرد و احساس میکند اگر در خانه بماند جانش در خطر است میتواند مهمان خانه امن شود اما قبل از آن باید مراحلی را طی کند.
بعضی از همکاران دانشگاهی ما به جای آسیب شناسی و ریشه یابی همسرکشی تلاش می کنند این دسته از جنایت ها را در پوشش (زن کشی) و جرایم ناشی از فرهنگ مردساالری قرار دهند. کارشناسان ماهواره نشــین نیز به جای واقع گرایی تلاش در پررنگ نمودن فرهنگ مردسالاری نموده و با قصد سیاه نمایی جایگاه زنان واقعیت ها را مخدوش نمایند.
مساله قتلهای ناموسی که از سوی حقوقدانان و فعالان اجتماعی به امری نگرانکننده مبدل شده حکایت از ناکافی بودن قوانین پیشگیرانه از یک سو و به نوعی نامشخص بودن آثار اجتماعی این مهم بر سلامت اجتماعی است! نگاهی به اقدامی که در اهواز صورت گرفت که نوعی نمایش خشونت در سطح شهر بود یا اقدامی که در دیگر جاها صورت گرفته مساله امنیت زنان و ترویج خشونت به بهانه ناموسی جامعه را دچار نوعی نگرانی ساخته است.
پدیده «نوسان سیاست» پس از انتخابات سال 1384 نیز دستگاه اجرایی کشور را دچار رکود کرد و اکنون این دومین بار است که این وضعیت خود را به رخ میکشد. نوسان سیاستها به این معنی است که یک دولت میآید و مجموعهای از سیاستها را اجرا میکند و پی میگیرد، ولی دولت بعدی آنها را رها کرده و از اولویتهایش خارج میکند یا تقلیل میدهد. این پدیده سم مطلق برای برنامهریزی در حوزههای غیرسیاسی مانند زنان و کودکان، محیط زیست یا فعالیتهای اجتماعی مردم محور است ، چراکه این حوزهها نباید تابع تغییر رویکردهای سیاسی مانند جابهجایی جناحهای مختلف در راس دستگاه اجرایی باشند، بلکه باید در مجموعه برنامههای مستمر حاکمیت قرار گیرند.
خشونت علیه زنان تنها به آزار و اذیت جسمی و جنسی و فیزیکی ختم نمیشود بلکه توهین کردن؛ ترساندن؛ منزوی کردن؛ تلاش برای کنترل کردن؛ تکرار رفتارهای حسادت آمیز؛ محروم کردن زن از دیدن دوستان و اعضای خانوادهی خود؛ تلاش برای محروم کردن زن از ادامه کار یا تحصیل؛ جلوگیری از مراجعه زن به پزشک؛ تهدید کردن و تصمیم گرفتن به جای زن از مصداقهای خشونت علیه زنان به شمار میآید.
معاون امور زنان و خانواده رئیسجمهوری گفت: تدوین لایحه امنیت زنان که ۱۲ سال قبل و در پاسخ به مطالبه مقام معظم رهبری شروع شد، به مرحله نهایی خود نزدیک میشود.
رئیس جمهور اظهار داشت: امروز خیلیها ادعای دفاع از حقوق زنان را دارند، ولی در عمل به دنبال استفاده ابزاری از آنان هستند، اما نظام و فرهنگ اسلامی ما برای بانوان ارزش و جایگاه واقعی قائل است و خود را ملزم به تحقق این ارزش و جایگاه میداند.
عضو فراکسیون زنان مجلس با تاکید بر اینکه تحکیم بنیان خانواده در لایحه پیشگیری از آسیب دیدگی و ارتقای امنیت زنان در برابر سوء رفتار مورد توجه قرار گرفته است گفت: با قانونی و اجرایی شدن این لایحه، بانوانی که تاکنون مورد خشونتهای مختلف کلامی، جسمی، ارتباطی و فیزیکی قرار گرفتهاند، مورد حمایت جدی قرار می گیرند.
نویسنده در یادداشت حاضر به این سوال جواب میدهد که هدف اعضای جبهه پایداری در مجلس با تهیه طرحهای پیدرپی درباره زنان و ایجاد خشم در مردم برای دست یابی به چه هدفی است؟