کم آبی

استان خوزستان، در جنوب شرقی ایران، به خاطر ذخایر عظیم نفت و گاز خود که در صنعت نفت کشور نقشی حیاتی دارند، مشهور است. از این استان نفت‌خیز ما معمولا به‌عنوان منطقه‌ای یاد می‌شود که پول مورد نیاز کل کشور را فراهم می‌کند.

پس از پایان جنگ زمان زیادی از دوران سازندگی نگذشته بود که مانور تجمل اعلام و با سرعتی باور نکردنی حداقل در میان بخشی از مسوولان، فضای معنوی و سادگی دوران دفاع برچیده شد. خیلی زود پیکان سوارهای مسوول که از نازی‌آباد و جوادیه و خانی‌آباد به وزارتخانه‌ها می‌رفتند، خودروهای خود را مثل خانه‌های خود عوض کردند و طبل جدایی اقتصادی مردم و بسیاری از صاحب منصبان به صدا درآمد.

این روزها نوشتن برای خوزستان سخت است اما ساکت بودن هم سختتر است نمی‌خواهم به روال معمول ضجه و مویه بلند کنم.

آتش انداختن در خرمن قوم‌گرایی همواره یکی از ابزارهای برنده دول متخاصم خارجی بوده و در بزنگاههای حساس با همین حربه امتیازات رنگارنگی را از ما گرفته اند نمونه آن استالین بود که با راه اندازی جریان پیشه‌وری در آذربایجان و جمهوری مهاباد در کردستان امتیاز نفت شمال را از دولت وقت ایران گرفت.