یادداشت/احمد خواجه حسنی
برگ ریزان انسانی
در گرمای عطش انگیز تابستان، خزانی تلخ و اندوهناک بر پهنه ی ایران درمانده سایه افکنده و برگ ریزان انسانی را در این روزگار بد سگال و سیاه رو به تباهی شاهدیم. روندی شوم و اسفناک، روزمره و روتین که گویا به سنت معهودی بدل شده و تلفات انسانی بدین سان به وضعیتی عادی نمود پیدا کرده است