روزنامه والاستریتژورنال از مذاکرات عربستان سعودی و چین بر سر قیمتگذاری و خرید نفت خام از طریق یوآن به جای دلار آمریکا خبر داده است. عربستان که از زمان آغاز ریاستجمهوری بایدن، اختلافات زیادی با ایالات متحده پیدا کرده و به سرعت در حال فاصله گرفتن از واشنگتن است، حالا با مشارکت چین در حال ترتیب دادن کودتایی علیه سلطه چند دههای پترودلار است.
نشریه «یو اس چاینا پرسپشن مانیتور» به مقامات چینی توصیه میکند که بهدلیل احتمال زیاد باخت پوتین در جنگ اوکراین، مقامات پکن نباید سرنوشتشان را به ساکن کاخ کرملین گره بزنند و باید هر چه زودتر چنین ارتباطی را قطع کنند. توصیه بعدی این نویسنده این است که چین باید از حالت بیطرفی خارج شود و نقش فعالتری در برقراری صلح و ثبات بینالمللی و خودداری از ورود نظام بینالملل به یک جنگ اتمی ویرانگر ایفا کند؛ این کار صرفا از طریق مشارکت در فرآیندهای بینالمللی امکانپذیر است.
وزیر امور خارجه آمریکا گفت: ما نگران امکان کمک مادی چین به روسیه یا تضعیف تحریم هایی هستیم که ما اعمال کردهایم. ما این موضوع را مستقیماً به چین اعلام کردهایم، از جمله در ۲۴ ساعت گذشته که جیک سالیوان مشاور امنیت ملی با همکار چینیاش ملاقات کرد.
امیرعبداللهیان بر اهمیت برخی مسائل باقیمانده و ضرورت حفظ منافع ملی ایران از جمله در زمینه اقتصادی تاکید کرد و گفت: تهران تاکنون ابتکارات زیادی برای حل و فصل موضوعات به خرج داده است و اکنون برای رسیدن به توافق، تصمیم سیاسی و نگاه واقع بینانه طرفهای غربی را میطلبد.
چرا ایران برای چینیها جذاب است؟ این سوال را مرکز پژوهشهای اتاق بازرگانی ایران پاسخ داده و در قالب یک گزارش سه عامل محرک را در جهتگیری تازه چین به سمت ایران حیاتی اعلام کرده است. این گزارش تصریح میکند، چین در راستای حفظ امنیت انرژی خود بهعنوان یکی از اهداف کلان توسعه اقتصادی در افق۲۰۴۹ به ایران که دارنده منابع عظیم انرژی و صاحب موقعیت ژئوپلیتیکی ویژه است، نگاه ویژهای دارد. ضمن اینکه بازار مصرفی ایران از سوی شرکتهای چینی منبع مناسبی برای کسب درآمد است. از آنجا که چین در استراتژی جدید خود با عنوان «چرخه دوگانه» در پی تغییر مسیر اقتصاد و کاهش وابستگی به مناطقی نظیر آمریکایشمالی و اروپاست، ایران میتواند در این زمینه یک شریک مهم برای چین باشد.
نه! ما از چین و روسیه هیچچیز یاد نگرفتهایم. چین و روسیه مانند بهترین معلمان و بهترین نمونههای آموزشی پیش چشم ما بودند و ما نکتۀ اصلی را از آنها یاد نگرفتیم یا نخواستیم که یاد بگیریم. بیایید تعارف را کنار بگذاریم و اذعان کنیم اگر ما این درس اصلی را از آنها یاد نگرفتیم، به خودمان ربط دارد، نه آنها! گناهش را نباید پای آنها بنویسیم.
سیاست خارجی کشور حوزهای نیست که دولت یا یک وزارتخانه بتواند به تنهایی در خصوص آن تصمیمگیری کرده و اعمال اختیار کند. چرا که در خصوص این حوزه در سطوح بالایی نظام و مقامات عالیه کشور تصمیمگیری میشود و شورای عالی امنیت ملی نیز در این خصوص نقش مهمی ایفا میکند. لذا قراردادها و توافقنامههای مهمی همچون برجام، قرارداد 25ساله چین و قرار داد 20ساله با روسیه مسائلی نیستند که در خصوص آنها بدون داشتن اطلاعات کامل و کافی به اظهار نظر پرداخت و سیاست خارجی کشور را مورد انتقاد قرار داد.