محمود احمدی نژاد

موضوع FATF مثال خیلی خوبی است که نشان می‌دهد چطور یک مسأله اساسی و مرتبط با منافع ملی، دچار سیاسی کاری شده و به ابزار رقابت‌های جناحی تبدیل می‌شود.
مدتهاست که در هیچ اتفاقی، رخدادی، مراسمی چه داخلی و چه خارجی شاهد اظهارنظر یا واکنش محمود احمدی نژاد، رییس دولتهای نهم و دهم نیستیم.
بیش از یک سال از آغاز عملیات طوفان الاقصی و همچنین جنایات صهیونیست‌ها در غزه می‌گذرد و منطقه دستخوش حوادث متعددی شده است؛ تقریباً همه مردم ایران هر روز اخبار تحولات رخ‌داده را دنبال و غیرسیاسی‌ترین افراد هم نسبت به برخی از آن ها موضع‌گیری می‌کنند .
هنگامی که در مردادماه ۱۳۸۴ دولت نهم زمام امور کشور را به دست گرفت و رسما فعالیت خود را آغاز کرد، به‌تدریج سه تصمیم مهم و حیاتی را در دستور کار دولت قرار داد که به صورت کلی ایران را از مسیر توسعه و پیشرفت خارج کرد.
جلیلی و حامیانش حق دارند در فضای سیاسی کشور فعال باشند، کار سیاسی کنند و دولت و مجلس را نقد کنند؛ اما استفاده از ادبیات «یک نفری»، «پادگان اشرف»، «توهین به سرداران» و دمیدن در اختلاف‌های جبهه انقلاب نه‌تنها حق آنان نیست، بلکه خطر تبدیل شدن به جریانی انحرافی و تکفیری را گوشزد می‌کند که دیگران را باطل و خود را حق می‌پندارند؛ منشی که بیشتر از هر چیز منش احمدی‌نژاد و عدالت‌خواهان افراطی را که بعدها از ولایت عبور کردند، یادآوری می‌کند.
سازمان آگهی های پرسون