قانون

مردی اهوازی سر زن جوان خود را به اسم «غیرت‌فروشی» و «ناموس‌پرستی» بریده و با لبخندی بر لب، فاتحانه آن را دور شهر ‌گردانده! اخبار ناگواری از این دست که هر از چندگاه به جامعه شوک وارد می‌کند و گویا پایانی بر آن متصور نیست، دلالت بر عمق بحرانی دارد که اگر به درستی فهم و تدبیر نشود، می‌تواند پیامدهای مخرب فراوانی در پی داشته باشد.

رئیس بخش مطالعات اسلامی فرهنگستان علوم ایران در یادداشتی به ابعاد گوناگون جنایت اهواز پرداخته است.

وضعیت عجیبی داریم، هر اتفاق ناگواری که رخ می‌دهد، آن را نقد می‌کنند، ولی کسی به موارد نقد گوش نمی‌دهد یا پاسخ نمی‌دهد. باید منتظر بود که دو باره شاهد اتفاق دیگری باشیم و روز از نو، روزی از نو. اگر واکنشی هم نشان داده شود بسیار گزینشی است. در هفته گذشته دو قتل دلخراش رخ داد که بازتاب فراوانی داشت.

ناموس، واژه‌ای ارزشی در نظام اخلاقی اسلامی ـ ایرانـــی، به چه معنا است و کارکــــرد آن چیست؟ نامــوس در فرهنگ لغت عمید معادل شرف، عفت و عصمـت در نظر گرفته شده اســت. در فرهنگ سنتی، نامــوس به جنس مؤنث گفتــــه می‌شود. دختر، خواهر، مادر، همسر و مانند این ناموس نامیده می‌شوند.

از مواردی که افکار عمومی را خدشه‌دار می‌کند، پخش تصاویری است که می‌تواند روحیه مردم را آزرده کند. شخصا با پخش تصاویری همچون موضوع قتل اهواز با هر نیتی که صورت گرفته، خیلی موافق نیستم. شاید هدف آن‌هایی که تصاویر را پخش کردند، ایجاد حساسیت بوده است تا پیامی را منتقل کنند اما دیدن رفتارهای خشونت‌آمیز در روحیه مردم می‌تواند تاثیر منفی داشته باشد.

شهادت سروان علی‌اکبر رنجبر از چند جهت تاسف‌آور بود و به همین علت بازتاب گسترده‌ای داشت. علت اصلی نیز فیلمی بود که از حادثه گرفته شده بود و مردم به وضوح می‌دیدند که چگونه پلیس مسلح است ولی شلیک نمی‌کند و این را جنایتکار مقابل او به خوبی می‌دانست.

چند روز پیش مدیر محترم حوزه علمیه قم در دیدار با چند نفر از مسلمانان اهل فکر از کشورهای دیگر سخنانی را ابراز داشتند که برای یک ایرانی محل تأمل و پرسش است. در اینجا فقط بخشی از اظهارات ایشان نقل و نقد می‌شود.