قانون

چند روز پیش مدیر محترم حوزه علمیه قم در دیدار با چند نفر از مسلمانان اهل فکر از کشورهای دیگر سخنانی را ابراز داشتند که برای یک ایرانی محل تأمل و پرسش است. در اینجا فقط بخشی از اظهارات ایشان نقل و نقد می‌شود.

43 ســـال پــیش درچنین روزهایی مردم از رفتن شــاه در پوست خود نمی‌گنجیدند، در خیابان‌ها جشن واقعی برپا بود و گل‌ها که به هوا می‌رفت روی جمعیت رقصنده به زمین می‌آمد. دست افشانی و غزل‌خوانی خبر از دوران عاشقی می‌داد که اول نمود آسان ولی افتاد مشکل‌ها! هنگامی که شاه رفت سخت گریست و تا زمانی که درگذشت هرگز نخواست یا نتوانست ویرانی خود را پنهان کند.

مقرره گذار می‌بایست پاسدار قانون باشد. همچنانکه تخطی از قانون از هیچ شخصیت حقیقی و حقوقی پذیرفته نیست، تخطی مقرره گذار از قانون به قیاس اولویت امری قبیح و غیرقابل باور است.

خروج نخبگان از کشور که موجب نگرانی شده است باید از نگاه کارشناسی و بررسی علت‌ها، آن را مورد توجه قرار داد. این که پدر و مادری با هزاران امید بچه‌ای را بزرگ کرده اما می‌پذیرد که فرزندش برای زندگی و کار به کشوری دیگر برود آن هم فرزندی نخبه که از توانایی علمی‌و کارایی بالایی برخوردار است.

ساختار اداری کشور ما هنوز به این درک نرسیده که شایسته سالاری را اساس ببیند و بداند. همه دولت‌هایی که تا به الان روی کار آمده‌اند از مدیرانی با وابستگی‌های جناحی یا غیره بهره برده‌اند.

قدرت تخریب بشر در عصر کنونی هزاران، بلکه میلیون‌ها برابر قدرت تخریب بشر در گذشته است. کافی است، سلاح‌های بشر و امکانات فنی او را مقایسه کنیم؛ از شمشیر و نیزه رسیده به بمب اتم. پس چرا بشریت نابود نشده است؟ به این علت روشن که به موازات افزایش این قدرت تخریبی، قدرت بازدارندگی و کنترل‌کنندگی و بازسازی او نیز بیشتر شده است.