قانون

مقرره گذار می‌بایست پاسدار قانون باشد. همچنانکه تخطی از قانون از هیچ شخصیت حقیقی و حقوقی پذیرفته نیست، تخطی مقرره گذار از قانون به قیاس اولویت امری قبیح و غیرقابل باور است.

خروج نخبگان از کشور که موجب نگرانی شده است باید از نگاه کارشناسی و بررسی علت‌ها، آن را مورد توجه قرار داد. این که پدر و مادری با هزاران امید بچه‌ای را بزرگ کرده اما می‌پذیرد که فرزندش برای زندگی و کار به کشوری دیگر برود آن هم فرزندی نخبه که از توانایی علمی‌و کارایی بالایی برخوردار است.

ساختار اداری کشور ما هنوز به این درک نرسیده که شایسته سالاری را اساس ببیند و بداند. همه دولت‌هایی که تا به الان روی کار آمده‌اند از مدیرانی با وابستگی‌های جناحی یا غیره بهره برده‌اند.

قدرت تخریب بشر در عصر کنونی هزاران، بلکه میلیون‌ها برابر قدرت تخریب بشر در گذشته است. کافی است، سلاح‌های بشر و امکانات فنی او را مقایسه کنیم؛ از شمشیر و نیزه رسیده به بمب اتم. پس چرا بشریت نابود نشده است؟ به این علت روشن که به موازات افزایش این قدرت تخریبی، قدرت بازدارندگی و کنترل‌کنندگی و بازسازی او نیز بیشتر شده است.

یکی از موضوعاتی که بیش از دو دهه است در ایران مورد تمرکز بیشتری واقع شد؛ یعنی به طور خاص اگر بخواهیم بگوییم از سال 78 که اورژانس اجتماعی تشکیل شد، موضوع حمایت از کودکان در برابر هر نوع مخاطره و آزاری است. موضوعی که به دلیل اهمیتی که دارد در سازمان‌های جهانی هم به آن توجه شده و یک روز را با عنوان پیشگیری از کودک‌آزاری که 19 نوامبر و معمولا برابر با 28 یا 29 آبان است را از سال 2000 تعیین و نامگذاری کردند. ما هم در کشور خودمان به اهمیت این موضوع پی بردیم و به همین دلیل سازوکارهای متعدد و متفاوتی برای حمایت از کودکان در معرض آزار یا آزاردیده طراحی و برنامه‌ریزی کردیم.

برای نخستین‌بار قانونی را برای حمایت از فرزندآوری در اختیار داریم که با تاخیر هفت ساله از سیاست‌های کلی جمعیت تصویب شده و با رویکرد تخصیص مشوق‌های اقتصادی درصدد اعطای تسهیلات مالی برای افزایش فرزندآوری زوجین ایرانی است.

در پی انتشار یک نامه با مهر محرمانه از وزارت نفت، که درباره حقوق و مزایای یک استخدامی جدید در این وزارتخانه بود، وزارت نفت به‌ جای پاسخگویی از خانم روزنامه‌نگار شکایت کرده است.

همه شاخص‌ها و آمارهای حتی رسمی را در همه حوزه‌های اقتصادی، سیاسی، اجتماعی، فرهنگی و ... ببنید؛ کشور را دارد از دست می‌رود و مردم روز به روز غمگین‌تر و ناامیدتر و فرتوت‌تر می‌شوند آن وقت یک عده به اسم انقلابیگری و اصولگرایی و ارزشگرایی، دارند عرصه را تنگ‌تر می‌کنند و نمک بر زخم مردم می‌پاشند. چرا در برابر اینان خفه خون گرفته‌اید؟!