سعید محمد درباره پشت پرده وزیر نشدنش در دولت رئیسی می گوید:« همان کسانیکه قبلا ما در جریانات فساد در مقابلشان ایستاده بودیم فشار آوردند و خوش ندارند ما باشیم و من هرجا که بخواهم ورود کنم آنها سعی می کنند که جلوگیری کنند.»
در واقع فساد فقط محصول کردار آدم فاسد بیرون از دستگاههای رسمی نیست، بلکه ناشی از کمتوجهیها، سوءمدیریت و احتمالا مسائل دیگر در طرف مدیران نیز هست و اگر قرار باشد با فساد مبارزه شود در درجه اول باید گریبان این طرف ماجرا که مدیران میشوند را محکمتر گرفت.
عضو کمیسیون شوراهای مجلس گفت: طرح سوتزنی تلاش دارد کشف مفاسد اقتصادی را تسهیل کند و میتواند موجب کاهش فساد اقتصادی شود و بر اساس آن افشاگران فساد مورد حمایت قانون هستند.
با قانونی شدن مصوبه مجلس، از این پس سازمان بازرسی کل کشور موظف است با همکاری نهادهای امنیتی نسبت به طراحی و راهاندازی سامانه گزارشگران فساد اقدام کند.
وزیر کشور عنوان کرد: ما هم با فساد مبارزه میکنیم و هم این مبارزه را اعلام میکنیم اما شاید به دلیل عدم تبحر در روایتسازی، دشمنان نقطه قوت ما را تبدیل به نقطه ضعف میکنند.
عضو کمیسیون امور داخلی کشور و شوراها در مجلس ضمن حمایت از تصویب و ابلاغ قانون حمایت از گزارشگران فساد تأکید میکند: این قانون میتواند یکی از موانع بروز فساد باشد و بیتأثیر نیست.
رییس کل اسبق بانک مرکزی معتقد است وقتی بانکها به سپردهگذار نرخی پایینتر از تورم میدهند و در حقیقت قدرت خرید سپردهگذار را از بین میبرند، این اتفاقات گریزناپذیر خواهد بود.
برای مبارزه موثر با فساد اقتصادی و جلوگیری از تکرار آن در آینده، در وهله نخست، باید روی برقراری حاکمیت قانون به معنای حقیقی کلمه تاکید کرد و این ممکن نیست مگر با تغییر نگاه نسبت به نظام اقتصادی و سازوکارهای آن.
مردم از ریاکاریها و فسادهای مالی پیگیری نشده ملول و ناراحتند و نوع پاسخگویی به سوالات در این باره را" بچه گول زنی" میدانند. به عنوان نمونه، دولت محترم در همین فساد چای دبش چرا فهرست مدیران متخلف و برکنار شده یا معرفی شده به قوه قضائیه را شفاف و روشن و با ذکر جزئیات اعلام نمیکند؟
در مبارزه با فساد دو مولفه شفافیت و حمایت از افشاگر نقش برجسته ای دارد و تجربه نشان داده با توجه دادن به ایــن دو مورد می توان از گسترش فساد جلوگیری کرد.
با نگاهی به پروندههای موجود در دادگستری و بانک مرکزی و لیست بدهکاران بزرگ بانکی و متهمان اصلی فسادهای افشاشده در این سالها، مشاهده خواهد شد که اکثر این بدهکاران کلان صرفا برای استفاده از تفاوت بین نرخ تورم و نرخ بهره بانکی با دست زدن به انواع ترفندهای فسادآلود مبالغ هنگفتی از سیستم بانکی تسهیلات دریافت کردند.
کاهش احتمال لو رفتن به دلیل نبودن شفافیت یا حمایت صاحبان قدرت از عامل فساد، فقدان نظارتهای مستقل و مدنی در جامعه، فقدان اطلاعات از منشا مالی ثروت افراد، امکان استناد به مقررات غیردقیق و غیرشفاف یا دستورات شفاهی و... از همه بدتر گره زدن آبروی یک نهاد به آبروی افرادِ فاسدِ آن نهاد، موجب مصونیت یافتن فرد بزهکار میشود و برای ارتکاب فساد احساس امنیت ایجاد میکند.