فساد

معاون پارلمانی رئیس‌جمهور درباره اجرای وعده گشت ارشاد مدیران گفت: هر گزارشی در این زمینه برسد، بلافاصله بررسی شده و اگر لازم باشد، برخورد می‌شود. دولت هیچ خط قرمز و ملاحظه‌ای ندارد که بی‌جهت بخواهد از افرادی دفاع کند.
پس از افشا شدن تخلفاتی نظیر چای دبش و زمین‌های ازگل طی ماه‌های اخیر مساله روغن‌های فاسد تصویر نگران‌کننده‌ای را ایجاد کرده که بی‌توجهی به آن یقینا به صلاح مردم و ساختار نظارتی نخواهد بود.
«ترویج فساد در بخش‌های مختلف کشور که تاثیر بسزایی در ناامید ساختن مردم داشته است و تقریبا به صورت مستمر اخبار چپاول و دست اندازی به بیت المال روح و جان مردم را آزرده می‌کند که این آسیب نیز معلول انتخاب مدیران ناتوان از مقابله با فساد است که نتیجه آن یغما رفتن ۳ میلیارد و هفتصد میلیون دلار از ثروت ملت که در جریان پرونده چای دبش و تناقضات طی ان بروز کرد.»
عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس:

شفافیت اقتصادی راهکار مبارزه با فساد است

عضو کمیسیون برنامه و بودجه مجلس شورای اسلامی شفافیت دولت را سبب افزایش فرصت رشد اقتصادی و کاهش بروز فساد عنوان کرد و گفت: این موضوع با توسعه خدمات دولت الکترونیک محقق شد.
قوه قضائیه اعلام کرد که به منظور از بین بردن شائبه هرگونه اعمال نفوذ در پرونده اخیر(اتهام وارده علیه دو پسر آقای مصدق معاون اول قوه قضائیه)؛ وی درخواست استعفای خود از سمت معاون اولی قوه قضائیه را تقدیم رئیس عدلیه کرد.
دولت رئیسی نه حکمران دلار است نه ریال؛ فقط تصمیمات خلق الساعه می گیرد

فقط فساد فی الارض مهم نیست،فساد فی ‌الأرز هم مهم است!

دولت سیزدهم وقتی زمام امور را از دولت قبل از خود تحویل گرفت، دلار 24 هزار تومان بود و حالا بالای 60 هزار تومان است، یعنی دو برابر و نیم.
«احتمالا این‌ها در مورد میزان حرمت اقداماتی، چون فساد موسوم به چای دبش نظری ندارند، چون سوال یا تحقیقی در این مورد نکردند چه برسد به وضع قانون! با این سبک از حکمرانی، مظلومتر از «دین» سراغ دارید؟»
به تازگی برخی رسانه‌ها اقدام به انتشار اطلاعاتی نه‌چندان دقیق درباره پرونده ای به نام واردات لاستیک کرده‌اند. پرونده‌ای که در رسانه عنوان فساد بزرگ را به خود اختصاص داده، چهار سال از عمرش می‌گذرد و دستگاه قضا به حساب متخلفان رسیدگی کرده است.
برخلاف ضرب‌المثل معروف «خواستن توانستن است» در اینجا خواستن، غیر از توانستن است.مافیای فساد از دولت‌ها قدرتمندتر است و این قدرتمندتر بودن است که مانع غلبه دولت‌ها بر فساد می‌شود.
به رغم ارسال گزارش از سوی دولت، ایران در فهرست سیاه (کشورهای غیرهمکار) باقی ماند و کماکان موضوع اقدامات تقابلی خواهد بود.
اجرای فساد، ساختاری است و نه فردی. تا هنگامی که مبارزه معطوف به حل ایرادات ساختاری نشود، نه تنها فساد از میان نمی‌رود،بلکه قهرمانان خیالی مبارزه با آن نیز مایه عبرت دیگران خواهند شد.