عادل فردوسی پور

بازگشت عادل فردوسی‌پور به صداوسیما هم به سریالی تبدیل شده که در هر قسمت تصور می‌شود پایان یافته اما قسمت‌های بعدی مهیج‌تر می‌شود. در اذهان هست که مجری برنامه «نود» که نزدیک به دو دهه در شبکه سوم سیما جایگاه ویژه‌ای داشت و حتی در سال‌های اخیر که ریزش مخاطبان تلویزیون مشهودتر از قبل شده همیشه برنامه‌اش در لیست پربیننده‌های تلویزیون قرار داشت به یکباره با تصمیم تلویزیون از شبکه سه کنار گذاشته شد و برنامه «نود» هم که برای سال‌ها بدون وقفه روی آنتن بود، تعطیل شد تا محمدحسین میثاقی و برنامه «فوتبال‌برتر» جایگزین عادل فردوسی‌پور و برنامه محبوبش شوند. میثاقی هیچ‌گاه نتوانست جایگاه فردوسی‌پور را به دست بیاورد چرا که عادل فقط یک مجری نبود بلکه با جامعه خودش ارتباط اجتماعی برقرار کرده و همراه آنان بود بنابراین محبوبیتش قابل مقایسه با دیگران نبود و نیست.

تلویزیون به‌طور عام و شبکه سه به‌طور خاص، روزانه در حال از‌دست‌دادن مخاطب هستند. این را نه از نظرسنجی‌هایی که گاه و بی‌گاه خود صداوسیما منتشر می‌کند، بلکه از حرف‌های همین مردم کوچه و بازار می‌توان فهمید. وضعیت برای شبکه سه از آن جهت متمایزتر از بقیه شبکه‌های تلویزیونی است که این کانال مختص جوانان بنا شده و عمدتا هم با پخش برنامه‌های مهم‌تر، سعی در جلب مخاطب داشته است.

طی چند روز گذشته شایعاتی در مورد حمایت علی دایی و عادل فردوسی‌پور از برخی نامزدهای سیزدهمین دوره انتخابات ریاست‌جمهوری مطرح شده بود، اما هر دو نفر به شکلی کوتاه و گویا این حرف و حدیث‌ها را تکذیب کردند.

شناخت جامعه و مشکلات آن، سپس ارائه برنامه‌های دقیق و مدون برای حل آن‌ها و داشتن توانایی برای اداره کشور است که باعث می‌شود مردم به کاندیدایی رای بدهند.

اگرچه هر کاندیدایی معمولا برای حمایت تبلیغاتی هم که شده، به سراغ یک یا دو چهره مطرح می‌رود؛ ولی به نظر می‌رسد این موضوع درباره یک شخص خاص، شامل استثنا شده است: عادل فردوسی‌پور، مجری سابق برنامه ۹۰ برای انتخابات پیش‌رو به‌شدت مورد توجه قرار گرفته است.