مرادِ «سعدی» - که روانش شاد باد - از این بیت که میسراید: «به راه بادیه رفتن به از نشستن باطل/// کهگر مراد نیابم به قدر وسع بکوشم»، آن بوده که لابد باید قدمی برداشت و «جُربزه» ای نشان داد تا در وقت نکوهیده شدن، کار، ناکرده به زبانِ قاصر؛ مبتلا نشود که لااقل بتوان گفت تلاش کردیم و نشد!
پیمان جبلی، رئیس صداوسیما در پاسخ به سوالی در مورد بازگشت عادل فردوسی پور به برنامههای صداوسیما گفت: تلویزیون ترکیبی از فکر و ایده و هنر و زیبایی و ظرفیتهای انسانی است که در قالبهای مختلف هنرمند هنرپیشه و مجری و عوامل دیگر از سرمایههای سازمان هستند و از هر کدام باید به بهترین شکل ممکن استفاده کرد که این پازل زیبا شکل بگیرد هیچ ظرفیتی را در دوره جدید هدر نمیدهیم و از تمام ظرفیتها تا حد امکان صیانت میکنیم و بهره مند خواهیم شد. اینکه در موردهای مشخصی که اسم بردید قبلا همگفته بودم تمام سرمایههای انسانی ما برای ما ارزشمند هستند و جایشان در رسانه ملی همیشه باز خواهد بود. اما اینکه در دوره تحولی جدید در ارتباط با چهرهها چه خواهیم کرد امیدواریم بتوانیم صیانت بهتری از چهرهها انجام دهیم. فرهنگ مردم داشته و سرمایه مردم است که در دست ما امانت است و باید حداکثر دقت را در وفای به این امانت داشته باشیم.
جبلی با تاکید بر استفاده از چهرههای محبوب در صداوسیما؛
رئیس سازمان صدا و سیما گفت: از ضوابط حرفهای و قانونی رسانه ملی است که از تمام ظرفیتها و قدرت آنتن برای جلب اعتماد و جذب نظر مخاطبان استفاده کند و هیچ گونه ظرفیتی را نباید نادیده بگیرد.
می توان گفت فضای رسانه ای کشور دچار یک خسران جدی شده است.یعنی منهای برخی به اصطلاح افشاگری های مشکوک و کاسبکارانه در شبکه های اجتماعی (توئیتر) در عرصه رسمی و عمومی نه خبرنگار شش دانگی دیگر داریم و نه رسانه ای که واقعا رسانه باشد.همگی به نوعی دچار روزمره گی شده اند.
بازگشت عادل فردوسیپور به صداوسیما هم به سریالی تبدیل شده که در هر قسمت تصور میشود پایان یافته اما قسمتهای بعدی مهیجتر میشود. در اذهان هست که مجری برنامه «نود» که نزدیک به دو دهه در شبکه سوم سیما جایگاه ویژهای داشت و حتی در سالهای اخیر که ریزش مخاطبان تلویزیون مشهودتر از قبل شده همیشه برنامهاش در لیست پربینندههای تلویزیون قرار داشت به یکباره با تصمیم تلویزیون از شبکه سه کنار گذاشته شد و برنامه «نود» هم که برای سالها بدون وقفه روی آنتن بود، تعطیل شد تا محمدحسین میثاقی و برنامه «فوتبالبرتر» جایگزین عادل فردوسیپور و برنامه محبوبش شوند. میثاقی هیچگاه نتوانست جایگاه فردوسیپور را به دست بیاورد چرا که عادل فقط یک مجری نبود بلکه با جامعه خودش ارتباط اجتماعی برقرار کرده و همراه آنان بود بنابراین محبوبیتش قابل مقایسه با دیگران نبود و نیست.
تلویزیون بهطور عام و شبکه سه بهطور خاص، روزانه در حال ازدستدادن مخاطب هستند. این را نه از نظرسنجیهایی که گاه و بیگاه خود صداوسیما منتشر میکند، بلکه از حرفهای همین مردم کوچه و بازار میتوان فهمید. وضعیت برای شبکه سه از آن جهت متمایزتر از بقیه شبکههای تلویزیونی است که این کانال مختص جوانان بنا شده و عمدتا هم با پخش برنامههای مهمتر، سعی در جلب مخاطب داشته است.
طی چند روز گذشته شایعاتی در مورد حمایت علی دایی و عادل فردوسیپور از برخی نامزدهای سیزدهمین دوره انتخابات ریاستجمهوری مطرح شده بود، اما هر دو نفر به شکلی کوتاه و گویا این حرف و حدیثها را تکذیب کردند.
شناخت جامعه و مشکلات آن، سپس ارائه برنامههای دقیق و مدون برای حل آنها و داشتن توانایی برای اداره کشور است که باعث میشود مردم به کاندیدایی رای بدهند.
اگرچه هر کاندیدایی معمولا برای حمایت تبلیغاتی هم که شده، به سراغ یک یا دو چهره مطرح میرود؛ ولی به نظر میرسد این موضوع درباره یک شخص خاص، شامل استثنا شده است: عادل فردوسیپور، مجری سابق برنامه ۹۰ برای انتخابات پیشرو بهشدت مورد توجه قرار گرفته است.
معاونت نسبتاً جدید سیما در نشست خبری برنامههای نوروز 1400 از برنامه «نود» با صفات «خوب» و «پربیننده» یاد کرده و بر نظر علی فروغی دربارۀ فردوسیپور صحه نگذاشته و در عین حال گفته انتخاب مجری در اختیار مدیر شبکه است. جای دیگر هم از اجتنابناپذیر بودن تغییر برخی مدیران شبکهها گفته. آیا میتوان این سخنان را به منزلۀ تمایل او به احیای نود و بازگشت عادل دانست یا آغاز یک زورآزمایی است ومعلوم نیست زور او بچربد؟ یادداشت امروز کندوکاوی در اینباره است...
عادل فردوسیپور و علی رویینتن به عنوان داوران جشنواره جهانی فیلمهای ورزشی میلان ایتالیا با هماهنگی این جشنواره جهانی از سوی جشنواره فیلمهای ورزشی ایران معرفی شدند.
من خیلی وقتها به دنبال نامی میگشتم برای مدلی از رشد یا توسعه که عملاً در این کشور دنبال میشود، اما به جایی نرسیده بودم تا چند روز پیش دوستی به مناسبتی عبارت «توسعه مُسَقَّف» را بهکار برد. این عبارت همان چیزی است که مدتها دنبالش میگشتم.