شهروندان

وجود اصل اصطکاک منابع، پیشی گرفتن شهرنشینی بر شهرسازی غفلت محافل علمی و دانشگاهی از توجه به این رشته نوپا، ناآشنایی اکثر مدیران شهری، جامعه حقوقی و شهرنشینان کشور با این قوانین و مقررات شهری و... از اهمیت بازشناسی و بازتعریف این حقوق و مجموعه قوانین حکایت دارند.

مسابقه فوتبال تیم‌ملی ایران و عراق برگزار و برای سومین دوره پیاپی تیم‌ملی به بزرگ‌ترین میدان جهانی فوتبال یعنی جام‌جهانی رفت. به همه مردم و همه دست‌اندرکاران حوزه فوتبال، بازیکنان و کادر فنی که این فضا را ایجاد کردند، تبریک می‌گویم. طبیعتا من هم به عنوان یک شهروند هم شاد شدم و هم در چشم‌هایم اشک جمع شد. نه فقط یکبار که چند بار هر بار تصاویر را نگاه می‌کردم که مردم شادی می‌کنند، خیلی ذوق زده شدم و احساساتم را به شکل‌های مختلف نشان دادم.

با توجه به اینکه دیدگاه، سلیقه، گفتار و رفتار اکثریت ملت، متفاوت از ادبیاتِ رسمی است مسئولان باید نحوه مواجهه با چنین جامعه‌ای را بلد باشند. فناوری و تکنولوژی درقالب داده‌های اجتماعی، فرهنگی، اقتصادی و سیاسی و همچنین یکپارچگی و تبادل سریع اطلاعات و تصاویر، شهروندان محلی به شهروندان جهانی تغییر و تبدیل پیدا کرده‌اند.

شهرها کانون شکل‌گیری نهادها و تشکل‌های مردم‌نهاد است. از زمانی که الگوی زندگی شهرنشینی به عنوان روش رایج در زندگی بشر توسعه یافت، تشکل‌های غیردولتی و داوطلبانه با زندگی مردم گره خورد.

هربار که موضوع گور‌خوابی، پشت‌بام خوابی و در مجموع کارتن‌خوابی در سطح جامعه مطرح می‌شود، از گوشه و کنار جامعه و در رسانه‌های حقیقی و مجازی به‌دفعات متعدد و مکرر نارضایتی‌های متعدد از اینگونه سبک زندگی، مطرح می‌گردد. از نگاه آسیب شناسی اجتماعی، کارتن‌خوابی به‌ منزله یک سبک زندگی آزار‌دهنده هم موجب جریحه‌دار شدن عواطف انسانی و هم باعث وهن ما می‌شود.

انسان می ماند که چه بگوید و چه بنویسد؟! آیا واقعاً بی خانمان بودن هموطنان مان -به حدی که مجبور هستند شب ها در اتوبوس بخوابند- "حاشیه" است؟ اگر بی خانمانی و بدبختی مردم حاشیه است، پس برای آقایان و خانم های مسوول چه چیزی متن و اصل است؟!

نگاهی به عرصه‌های گوناگون شهری بستری از بیم و امید و تلاش و کنش جمعی را به تصویر می‌کشد که هر کدام از آنها رنگی از رنگ‌های زندگی اجتماعی است. تردد، تامین نیازهای زندگی، تعامل و ارتباطات اجتماعی از سه‌گانه‌های اصلی در حضور مردم در شهر است.

آرزوی این افراد در این روزها و شب‌ها، نه داشتن خانه بلکه پیدا کردن یک صندلی اتوبوس برای خوابیدن است. یک جای گرم که بشود شب را به صبح رسانید.