دولت سیزدهم

این روزها در دولت سیزدهم، مدام از اهمیت درآمد ترانزیت کالا صحبت می‌شود، می‌دانیم که عبور کالا یا مسافر از حریم هر کشوری چه هوایی، چه جاده‌ای یا ریلی را ترانزیت یا حمل و نقل عبوری کالا می‌نامند، گزاره‌ای که یکی از مهم‌ترین منابع کسب درآمدهای ارزی بسیاری از کشورهاست و دستاوردهای اقتصادی قابل توجهی از این طریق ایجاد می‌شود.

گزارش‌هایی در رسانه‌ها منتشر می‌شود حاکی از آن که واکسن را حل و فصل شده، نفت را می‌فروشیم، مسکن را داریم می‌سازیم، کمبود برق را به سرعت حل کرده و6 هزار مگاوات ظرف یکسال به تولید برق افزودیم، تورم را مهار می‌کنیم و... گزارش‌های از این دست بسیار است اما از نظر کف جامعه، مشکلات معیشتی سر جای خودش هست.

مدتی پیش کارشناس معاونت اجتماعی یکی از نهادها در تماسی تلفنی چند پرسش مطرح کرد که محور اصلی‌اش این بود که «چرا در سال 98 به دنبال افزایش قیمت بنزین، ناآرامی در کشور ایجاد شد

رئیس‌جمهور فعلی و به طریق اولی، مشاوران اقتصادی وی، تصور روشنی از نظام بازار و‌ سازوکار قیمت‌ها در آن نداشته‌‌‌اند و سخنانی غیرعلمی آنها منحصر به زمان انتخابات نبوده و پس از بر سر کار آمدن دولت سیزدهم، به‌تواتر از سوی رئیس دولت و وزرای اقتصادی تکرار شده است و می‌شود.

آنچه دولت کنونی در خردادماه انجام داد، اصلاح اقتصادی نیست، این کار فقط یک تغییر قیمت است، ‌گرچه اهمیت دارد و‌ آثار و عوارض مثبت و منفی آن فراوان است، ولی اصلاح اقتصادی نامیده نمی‌شود.