ستاد امر به معروف و نهی از منکر با کجسلیقگی، به ظرافتها توجهی نداشته و با روی کار آمدن چهرههای نامناسب در مقام مسئولیت دبیر ستاد، امر به معروف و نهی از منکر را به برخوردهای قهری یا ایجاد حواشی و تفرقه در جامعه تبدیل کردهاند.
روزنامه سازندگی در مطلبی حجاب را امری اختیاری دانست و نوشت: «چنانکه عدهای از دینشناسان و مجتهدان و مفسران گفتهاند بر این باورم که حجاب در قرآن به زنان مؤمن توصیه شده نه اجبار و اساساً اسلام در هیچ مقوله اعتقادی حتی در اصل دین موافق اجبار نیست. آیه مشهور «لا اکراه فی الدین...» گواه این سخن است.»
رئیس کمیسیون فرهنگی مجلس گفت: ۳۲ دستگاه در موضوع عفاف و حجاب مسئولیت دارند اما اغلب آنها به وظایفی که شورای عالی انقلاب فرهنگی برای آنان تعیین کرده، عمل نکردند.
قائم مقام سازمان تبلیغات اسلامی، از برگزاری اجتماع بزرگ مردمی در تکریم شهدای امر به معروف و نهی از منکر، در روز پنجشنبه ۱۴ اردیبهشتماه در سراسر کشور خبر داد.
یک عضو شورای مرکزی فراکسیون انقلاب اسلامی مجلس شورای اسلامی در نامه ای به رئیس ستاد امر به معروف و نهی از منکر با بیان اینکه «دین خدا بازیچه و مطاع دنیوی چند ظاهرالصلاح فاسدالعقیده نیست» گفت: به نظر میرسد با توجه به شرایط معیشتی مردم، یکی از مهمترین وجوه امر به معروف و نهی از منکر حوزه معیشت و اقتصاد باشد.
نماینده مردم بروجرد در مجلس شورای اسلامی گفت: بزرگترین نعمت، نعمت جمهوری اسلامی است. در سایه اقتدار و استمرار جمهوری اسلامی است که دیگر نعمتها پایدار خواهند شد.
سیدمحمود علیزاده طباطبایی، وکیل دادگستری، به صحبتهای سخنگوی ستاد امر به معروف و نهی از منکر درباره تشکیل پرونده برای فرزندان بیحجاب مسئولان در خارج از کشور اشاره میکند و درباره شرح حقوقی چنین اقدامی میگوید: طبق قانون مجازات اسلامی، هر ایرانی در هرجای دنیا که مرتکب جرم شود، دادگاههای ایران ذیل ۵ قانون مجازات اسلامی، میتوانند با او برخورد کنند و در قانون هم قید شده هر شخص ایرانی یا غیرایرانی خارج از قلمرو ایران مرتکب یکی از جرائم زیر یا جرائم معین در قوانین خاص شود، طبق قوانین جمهوری اسلامی محاکمه و مجازات میشود. بعد هم به یکسری از جرائم خاص اشاره کرده؛ ولی هر ایرانی در هرجای دنیا مرتکب عملی شود که در ایران جرم است، دادگاههای جمهوری اسلامی صلاحیت رسیدگی به این جرم را دارند.
رئیس جمهور گفت: باید امر به خوبی و نهی از پلشتیها داشته باشیم و بگوییم که نباید فساد و کمکاری باشد. میگویند وقتی این موارد را تذکر بدهیم، به ما «به تو چه» میگویند؛ در پاسخ میگوییم که آیا نمیخواهیم در مسیر دین یک «به تو چه» را تحمل کنیم؟