افغانستان

در اوج قرون وسطا که کلیسای روم، اروپا را در چنگال خود قرار داده بود و بساط شکنجه و اعتراف‌گیری و تفتیش‌عقاید به امری روزانه تبدیل شده بود، بسیاری از متولیان دین به‌ نام دین مشغول عیش و نوش و سرمست قدرت بودند، مخالفانی که برخاستند و جلوی کلیسا ایستادند اتفاقا دیندارانی با ایمان بودند.

روز بیست‌وچهارم مردادماه احمد مسعود درست در همان زمان که از خارج به افغانستان بازگشت، فقط از این لحظه به بعد است که نهضت مقاومت ملی افغانستان با صدای بلند و مهم‌تر آنکه با صدای خویش آغاز به سخن می‌کند.

در توصیه کیهان به اصلاح‌طلبان برای حضور در کنار برادران و خواهران افغان برای مقابله با طالبان این نکته مستتر است که گویا آقایان اصولگرا مردان میدان سخت و عمل هستند و اگر از کسی دفاع می‌کنند به لفاظی اکتفا نمی‌کنند و جانانه به دفاع می‌پردازند و این معنا بدون تبعیض راجع به همه مسلمانان از شرق دور تا غرب جاری است! لابد مثال آنها سوریه و عراق است که البته ادعایی بی‌مبنا و بی‌مصداق است.