اسرائیل

افراطیون آبروبر همه ادیان، اقوام، مذاهب، مکاتب، کشورها و جناح‌ها هستند. آنها هم آبروی خوبی‌ها و ارزش‌ها را می‌برند و هم خسارت می‌آفرینند و بلای جان آدمیان می‌شوند. حالا نمونه بسیار روشنی از رفتار و کارنامه افراطیون جلوچشم بشریت خودنمایی می‌کند.

سیاست‌های رسمی علیه اسراییل چون از خاستگاه حکومتی ابراز می‌شود، بسیاری از مردم را از آن دور و دورتر کرده است و این باعث تأسف است که بلندترین صداها علیه اسراییل، صداهای رسمی است. در حالی که صداهای رسمی باید در زیر اعتراضات عمومی و مردمی و به تبع آنها بلند شود.

"غزه چیست؟!" آیا غزه یک کشور است؟ یا جزیی از کشور دیگری است؟ آیا اکنون اسرائیل با یکی از استان ها یا ایالات خود در جنگ است یا اینکه با کشوری دیگر می‌جنگد؟ اسرائیل چرا غزه را از اسراییلی ها و سربازانش خالی کرد؟ آیا این تخلیه به خاطر این نبود که هر وقت اراده کرد به آنجا هجوم ببرد؟ در حملات اخیر اسرائیل به غزه بیش از ١٤٠ کودک کشته شده‌اند. حال باید پرسید چرا سازمان ملل و دیگر نهادهای حقوقی دنیا در مورد غزه اینقدر ناتوان هستند؟

آنچه این روزها مشاهده شد، بهم ریختگی کامل سیاسی، امنیتی و اجتماعی رژیم صهیونیستی بود. اسرائیل در این صحنه ضعف مدیریت خود و ناتوانی ارتش و سیستم امنیتی خود را به نمایش گذاشت.