ایران جزو کشورهایی است که بخش خصوصی فعال و پویایی در حوزه بلاک‌چین به صورت عام و رمزارز به صورت خاص دارد و توانسته است فضای جذابی برای سرمایه‌گذاری عامه مردم در این بازار پدید آورد؛ اما در بخش عمومی آن، نوعی نگاه محافظه‌‌‌کارانه به این حوزه به چشم می‌‌‌خورد. نهادهای دولتی دخیل در حوزه بلاک‌چین، از زمان ورود پدیده رمزارز به ایران، عملکردی ناهماهنگ و بعضا متناقض را به نمایش گذاشتند که به سردرگمی فعالان بازار و جامعه منجر شد. این رویکرد محدودیت‌‌‌محور، همچون مانعی بر سر راه ارتقای نقش ایران در بازار جهانی رمزارز عمل کرد.
