آرامگاه سعدی

شب و خاموشی پر گشته از احوال درون/ بس کشانده است هوا را به سحر بهر جنون
کوچه‌ها بوی پر از راز مگو را دارند/ وز بهاری که هوادار به کویی دارند
مست از ایزد اردی به بهشتم ره داد/ بر سر خانقه سعدی شیرازم داد
مرغکان از سحر آواز به سعدی دادند/ خانقه پر شد از آواز به سعدی دادند
از قناتی که قنوتش به بلندای جهان/ ماه‌یان را به هوا خواه بلندای مهان
گوید از بهر سحر کام‌روایی سازید/ که به هنگام نماز است روایی سازید
وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی در پیامی برای روز بزرگداشت سعدی می‌گوید: امروز جهان معاصر بیش‌ از همیشه به سعدی و اندیشه‌های حکمی عرفانی و اخلاقی او نیاز دارد.
ظهور شاعری مانند سعدی و یک قرن بعد از او حافظ، به زبان و فرهنگ فارسی اجازه داد تا زمان بازسازی ضربات سهمگینی که به پیکره فرهنگی ایران در خراسان وارد شده بود،تسلسل و نقش آفرینی پیوسته خود را به فارس منتقل کند.
به سعدی سال ۶۷۰ خورشیدی از دنیا رفت. پیکرش را در خانقاهش به خاک سپردند و بنای بر فراز مزارش ساخته شد. اما در طول زمان بارها دچار تغییر و تحول شد و چندی باری نابود شد. در ادامه تصاویری دیده نشده از آرامگاه سعدی در گذر زمان یک قرن، هفتاد و پنجاه سال قبل را مشاهده می کنید.
سازمان آگهی های پرسون