رسانه‌های دیگر

رسانه‌های دیگر در پُرسون؛ تازه‌ترین اخبار و گزارش‌های رسانه‌های معتبر ایران و جهان را در یک نگاه ببینید. با گردآوری و تحلیل اخبار رسانه‌های دیگر کنارتان هستیم، همیشه به‌روز و مطلع باشید!

در شرایطی که برنامه هسته‌ای صلح‌آمیز ایران بار دیگر هدف قطعنامه‌ای هماهنگ ‌شده ازسوی تروییکای اروپایی و ایالات‌متحده در شورای حکام مورد بحث قرار گرفته سفر سیدعباس عراقچی، وزیر امور خارجه کشورمان به پاریس برای دیدار با ژان-نوئل بارو، همتای فرانسوی‌اش، از اهمیت راهبردی برخوردار است.
هرچند عارف و اطرافیانش در برابر خبر و شایعه‌های مربوط به استعفا سکوت کرده‌اند که نشان از استراتژی همیشگی او دارد، اما در مقابل، رسانه‌های نزدیک به محمدباقر قالیباف بر این خبر دامن می‌زنند.
داده‌های سازمان ملل نشان می‌دهد نرخ باروری در سال ۲۰۲۵ به ۱.۶ فرزند به ازای هر زن رسیده است. همچنین، بر اساس گزارش‌های سازمان ملل، پیش‌بینی می‌شود تا سال ۲۰۲۵ حدود ۲۷ درصد از جمعیت کشور سالمند باشند. داده‌هایی که حکایت از خطر پیری جمعیت دارند. از سوی دیگر، فشار صندوق‌های بازنشستگی بر روی دولت حتی در زمان فعلی، بیش از پیش خطر عواقب پیری جمعیت را تشدید می‌کند. کاهش تعداد بیمه‌پردازان و سیاست‌های نادرست در حوزه جمعیت و صندوق‌های بازنشستگی، می‌تواند تجربه تلخ کشور یونان را به دنبال داشته باشد.
یکی از نمایندگان استانی مجلس در اقدامی عجیب تسلیت بلندبالایی که آن را رسانه‌ای هم کرده است به خانواده شخصی گفته که قاتل یک پزشک بی‌گناه بود؛ پزشکی که سال‌ها در آنجا طبابت و عمل قلب می‌کرده است. این نماینده نه‌تنها به این بسنده نکرده بلکه حضوری هم برای عرض تسلیت و تعزیت رفته و گزارش تصویری آن را هم منتشر کرده‌اند.
اسحاق جهانگیری سیاست‌ورز باسابقه ایرانی را می‌توان در ته‌خطی از اصلاح‌طلب‌ها فرض کرد که در همسایگی جناح سیاسی اعتدالگرایان قرار دارد. به همین دلیل بود که حسن روحانی با تشخیص خود و شاید سفارش‌های مرحوم اکبر هاشمی‌رفسنجانی در مقام معاون اول رئیس‌جمهور، دوره یازدهم ریاست‌جمهوری فعالیت خود را در سطحی بالا شروع کرد.
سخنان اخیر کامران غضنفری، نماینده تهران، درباره حسن روحانی آن‌جا که ادعا می‌کند «روزی که روحانی اعدام شود روز جشن مردم است» بار دیگر این پرسش بنیادین را پیش روی افکار عمومی قرار داده که مرز مسئولیت‌پذیری سیاسی و سقوط به ورطه هیجان‌سازی خطرناک کجاست؟
با اینکه مسئولان ارشد قوای سه‌گانه از چند ماه قبل سخن از مبارزه قاطع با قاچاق سوخت گفتند و به مردم اطمینان کامل دادند که سرنخ‌های قاچاق را پیدا کرده‌اند و در حال ریشه‌کن کردن این پدیده زشت هستند، هفته گذشته در یک همایش که دست‌اندرکاران مبارزه با قاچاق از دستگاه‌های مختلف در آن حضور داشتند، خبرهای ناامیدکننده‌ای به مردم داده شد.
برخی سیاسیون با اشاره به ناکارآمدی‌های تصمیم‌گیری ضرورت بازنگری در قانون اساسی را مطرح کرده‌اند؛ در مقابل، عده‌ای معتقدند مشکل از اجرا نشدن اصول موجود است، نه از متن قانون.جدا از اینکه اصلاح قانون اساسی امروزه چقدر ضروری است و می‌تواند گره‌ای از بحران‌ها باز کند این سوال به میان می‌آید که کدام اصول قانون اساسی مصداق به غفلت رفته‌اند؟
دو هفته قبل نامه‌ای از سوی رئیس‌جمهور محترم کشورمان خطاب به بن‌سلمان، ولیعهد (بخوانید همه کاره‌) عربستان سعودی نوشته شد. این نامه توسط آقای رشیدیان، رئیس سازمان حج و زیارت کشورمان در دیدار با شاهزاده عبدالعزیز بن‌سعود بن‌نایف، به وی تسلیم شد.
روزنامه سازندگی نوشت: طرح استیضاح وزیر راه با بیش از ۷۰ امضا، نشانه‌ای از عمق نگرانی نمایندگان نسبت به عملکرد وزارت راه و شهرسازی تحت مدیریت فرزانه صادق مالواجرد و فراتر از یک نزاع سیاسی، بازتاب نارضایتی فنی و ساختاری در حوزه مسکن، حمل‌ونقل و مدیریت بنادر است.
اقتصاد ایران در سال‌های اخیر با ترکیبی از چالش‌های ساختاری، نوسانات ارزی، تحریم‌های خارجی و فشارهای تورمی مواجه بوده است. رشد اقتصادی کشور پس از یک دوره بهبود نسبی، اکنون طبق برآورد نهادهای بین‌المللی همچون صندوق بین‌المللی پول و بانک جهانی در مسیر نزولی قرار گرفته و پیش‌بینی می‌شود نرخ رشد تولید ناخالص داخلی در سال‌های آینده محدود باقی بماند.
بیمار، آقای میانسالی است. یک‌سال است که گوش‌اش وزوز می‌کند، نایلون پر از قرص‌اش را روی میز مطبم خالی می‌کند و لابه‌لای قرص‌ها چند پسته و پوست‌تخمه به طرفم قل می‌خورند و درست لب میز می‌ایستند. با خجالت تا کمر روی میزم خم می‌شود و آنها را جمع می‌کند. می‌گوید، یک‌سال است با وجود مصرف همه این قرص‌ها، صدای لعنتی گوش‌اش حتی یک لحظه هم قطع نشده و آنقدر مستأصل است که حتی چندبار تصمیم گرفته خودش را بکشد.
فعال سیاسی اصولگرا معتقد است که تاسیس اندیشکده شهید رئیسی می‌تواند استقلال رای و کارکرد واقعی اندیشکده‌ها را تحت تأثیر قرار دهد و بیشتر به اقدامی جناحی و سیاسی تبدیل شود تا نهاد علمی اثرگذار.
شبکه اینترنشنال با طرح ادعایی تازه، کم‌آبی ایران را به دشمنی جمهوری اسلامی با اسرائیل ربط داده؛ اما روایت‌ها و آمارهای موجود، از نقش‌داشتن توصیه‌های مخرب کارشناسان صهیونیستی در دهه ۴۰ و بحران جدی آب در خودِ اسرائیل حکایت دارد.
ریشه حملات اخیر به دولت، را در کدام محافل و تاریکخانه‌ها باید جست‌وجو کرد؟ آیا آنگونه که برخی رسانه‌های اصولگرا ادعا می‌کنند، این موضوع به ناهماهنگی‌های درونی کابینه مرتبط است یا اینکه ریشه حملات هماهنگ روزهای اخیر به چهره‌های تاثیرگذار کابینه را باید در سهم‌خواهی افزون‌تر برخی طیف‌های جریان راست مرتبط دانست؟
از همه این 47 سال پس از انقلاب بگذریم و به همین حدود یک‌سال‌ونیم گذشته نگاه کنیم که چقدر عجیب، سرمایه اجتماعی ناچیزی را که از انتخابات 1403 حاصل شده بود، سوزاندیم؛ سرمایه‌ای لاغر و نحیف که گویی ذره‌ای برای‌مان بود و نبودش اهمیت نداشت.
سازمان آگهی های پُرسون