رسانه‌های دیگر

جریان اصلاحات را شاید بتوان «گردن‌نگیرترین» جریان سیاسی با فاصله زیاد از دیگر جریان‌ها در پذیرش مسئولیت نامید؛ جریانی که منافع ملی را انحصاراً در تأمین منافع جریانی و سیاسی خود تعریف می‌کند و مادامی که این مناسبات یک‌طرفه و خودخواهانه برقرار نباشد، از پذیرش مسئولیت پرهیز و بلکه شانه خالی می‌کند.
محسن چاوشی با انتشار تازه‌ترین اثرش «بامداد خمار»، بار دیگر به صدر گفت‌وگوهای موسیقیایی بازگشته است. این بار او سراغ غزلی از حافظ رفته؛ غزلی پر از عشق، انتظار و حسرت.
«ما روی طلا خوابیده‌ایم، ولی گرسنه‌هستیم»؛ «ما روی نفت و گاز نشسته‌ایم، اما گرسنه‌ایم». در روزهای اخیر، تکرار چندباره این جملات از زبان رئیس‌جمهور، واکنش‌های فراوانی در محافل کارشناسی و سیاسی برانگیخته است. سخنی که اگرچه شاید با نیت تلنگر و نقد ساختارهای ناکارآمد بیان شده‌باشد، اما در سطح گفتمان عمومی و رسانه‌ای، بار معنایی و پیامدهای سیاسی گسترده‌ای دارد.
رئیس جمهوریکی از دلایل افزایش بهای بنزین را مقایسه با بطری آب معدنی دانسته‌ و با ذکر این مسئله که قیمت یک بطری آب معدنی چند برابر یک لیتر بنزین است، پس توجیه اقتصادی این است که بهای کنونی بنزین غیرمعقول است و باید افزایش یابد.
متاسفانه شاهد انفعال و وادادگی عجیب بسیاری از مسئولان در رده‌های بالای اجرائی و نظارتی و کم‌توجهی آنها به وظایف قانونی، بی‌برنامگی عجیب دستگاه‌های تبلیغی و فرهنگی کشور و به نوعی با کمال تأسف عادی‌انگاری در بین مسئولان و نهادهای فرهنگی در این خصوص هستیم.
تجربه دولت یازدهم در سال ۱۳۹۸ میزان حساسیت مسأله قیمت بنزین برای جامعه را نشان داد. اما به نظر می‌رسد برخی در رقابت‌های سیاسی و جناحی خود این حساسیت را لحاظ کرده و از آن به عنوان ابزاری برای فشار به دولت غیرهمسو با خود استفاده می‌کنند. کاری که اواسط مهرماه یک رسانه نوپا قصد انجام آن را داشت، چیزی جز همین مسأله نبود.
سخنگوی دولت در نشست خبری دیروز خود، در پاسخ به پرسشی درباره بازگشت گشت ارشاد گفت:«قطعاً با زور نمی‌توانیم حجاب را به ایرانیان برگردانیم، کما اینکه با زور هم نتوانستند بردارند. هیچ بودجه‌ای برای‌ کار ویژه این‌چنینی اختصاص پیدا نکرده‌ است.»
مکانیسم ماشه‌ -یکی از سازوکارهای مندرج در قطع‌نامه ۲۲۳۱ شورای امنیت سازمان ملل متحد- به اعضای توافق هسته‌ای برجام اجازه می‌دهد در صورت نقض تعهدات از سوی ایران، تحریم‌های بین‌المللی به‌طور خودکار بازگردند.
محمدحسین طاهری آکردی پیش از آن که به سرپرستی ستاد امر به معروف منصوب شود، به مدت دو سال جایگزین سید محمدصالح هاشمی گلپایگانی دبیر ستاد بود. این دوره، به دلیل موضع‌گیری‌های شاذ طاهری آکردی، پرحاشیه توصیف شده است.
اظهارات تازه ولی‌الله سیف درباره فروش ۶۰ تن طلا در دولت نخست حسن روحانی، موجی از واکنش‌های رسانه‌ای را برانگیخت؛ اما بررسی سوابق و مواضع او نشان می‌دهد این سخنان نه افشاگری سیاسی، بلکه نقدی کارشناسی بر نحوه مداخله در سیاست‌های پولی و ارزی کشور بوده است. میان نقد اقتصادی و افشاگری سیاسی در سخنان ولی‌الله سیف مرز باریکی است.
مصوبه تازه دولت، زمزمه گرانی بنزین را زنده کرده است. در حالی‌که مصرف روزانه ده میلیون لیتر بیشتر شده و واردات ناگزیر است، کارشناسان هشدار می‌دهند افزایش قیمت به‌تنهایی چاره بحران سوخت نیست.
اخیراً یکی از مدیران ارشد سابق(محمدجواد ظریف)، مسئولین را دعوت به مذاکرات چندوجهی با آمریکا کرده است. صرف نظر از امکان عملیاتی بودن یا نبودن این راهکار به نظر می‌رسد قبل از ورود به این مذاکرات باید برای مشکلات چندوجهی موجود در سیاست خارجی چاره اندیشی نمود.
وقتی دکتر مسعود پزشکیان گفت‌ «من از دشمن خارجی نمی‌ترسم، آن را می‌توان شناخت و مهار کرد؛ از اختلاف داخلی می‌ترسم»، درواقع پرده از یکی از عمیق‌ترین زخم‌های سیاست ایرانی برداشت؛ زخمی که نه در خیابان‌ها، بلکه در سطوح مدیریتی ریشه دارد.
انتشار فیلم خصوصی مربوط به مراسم دختر آقای شمخانی و حمله به شمخانی به این بهانه موجب بحث‌های گسترده در فضای رسانه‌ای شد. عده‌ای با هیجان دنبال این افشاگری (پرده‌دری) دویدند و گروهی دیگر به نکوهش بی‌اخلاقی پرداختند.
سازمان آگهی های پُرسون